Σάββατο, Μαΐου 22, 2010

Δημοκρατία - σκέψεις και απόψεις

Πριν από δυο χιλιάδες και χρόνια, η Αθήνα και η Σπάρτη είχαν πόλεμο.
Οι Αθηναίοι είχαν χάσει τον Περικλή και πείστηκαν να μην έχουν πια δημοκρατία γιατί κάποιοι μετέφεραν τις συζητήσεις, που γίνονταν στην εκκλησία του δήμου, στην Σπάρτη.
Αποφάσισαν λοιπόν να καταργήσουν τη δημοκρατία και να προχωρήσουν σε ένα ολιγαρχικό σύστημα.
Οι 10000 περίπου Αθηναίοι ( τόσοι ψήφιζαν ) έβαλαν 500 αρχηγούς και σχημάτισαν μια ολιγαρχία.
Αλλά δεν μπόρεσαν να το αντέξουν.
Μετά από λίγο καιρό διεύρυναν την ομάδα αυτή σε 5000.
Αλλά ούτε αυτό κράτησε για πολύ και ξαναγύρισαν το πολίτευμα σε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Ενώ ακόμη βρίσκονταν σε πόλεμο.

Ερωτώ: Πως ονομάζεται το πολίτευμα που έχουμε εμείς;
Ξαναερωτώ: βουλευτική δημοκρατία;
Απαντώ: ΟΧΙ, ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ. 300 στα 7 εκατομμύρια σίγουρα δεν είναι δημοκρατία.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΘΕΤΑ.

Όταν ο πολίτης εκχωρεί το δικαίωμά του να είναι πολίτης σε λίγους, έχουμε ολιγαρχία, που δίνει δικαίωμα στους λίγους όχι μόνο να άρχουν, αλλά και να κλέβουν.

Τη δημοκρατία την φέρνει η ηθική.
Χωρίς τη δημοκρατία δεν υπάρχει δικαιοσύνη και χωρίς τη δικαιοσύνη δεν υπάρχει δημοκρατία.

Κάθε άνθρωπος γεννιέται καπιταλιστής, γίνεται δημοκράτης στα νιάτα του βλέποντας το σύστημα απέξω, ξαναγίνεται καπιταλιστής και μάλιστα άγριος ώστε να ζήσει στο σύστημα. Το ευχαριστιέται κιόλας.
Μέχρι πότε θα γίνεται αυτό; Μέχρι πότε;

Θέλω να θέσω ότι η Δημοκρατία είναι η μόνη διέξοδος.
Είναι η διέξοδος γιατί εμπεριέχει την συνεχή αλλαγή, την αυτοκριτική και την δικαιοσύνη.

Βλέπουμε ότι τα ολιγαρχικά συστήματα εμπεριέχουν την αδικία.
Παράδειγμα ο καπιταλισμός είναι το φυσικό μας σύστημα. Το σύστημα που είναι στα γονίδιά μας. Το σύστημα της απληστίας : «Φάε για να μην σε φάνε».
Αναπόφευκτα όλος ο πλούτος έχει μετακινηθεί σε κάποιες ομάδες. Τώρα τρεις, τέσσερις, αύριο δυο και μεθαύριο μια.
Αυτή θα διασπαστεί σε περισσότερες και πάλι απ' την αρχή.
Ο κόσμος όμως πεινάει εξαιτίας τους. Υπάρχουν αρκετά αγαθά ώστε να αλλάξουν τα πράγματα και όμως δεν αλλάζει τίποτα.
Στην αρχαία Ελλάδα αντιμετώπιζαν αυτά τα φαινόμενα με αναδιανομές.
Τώρα;

Πρώτιστα χρειαζόμαστε την ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
Εδώ στην Ελλάδα είναι παντού. Στα καφενεία, στο σπίτι, στο ποδόσφαιρο. Συζητάμε για την πολιτική, γιατί οι πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται για μας και το βλέπουμε.
Ο Έλληνας δεν έχει καλύτερο ΝτιΕνΕι από τους άλλους.
Απλά έχει από το πάλαι ποτέ μάθει να σκέφτεται σαν έμπορος γιατί πάντα πούλαγε αγαθά (από αυγά και λάδι μέχρι πλεκτά και βελέντζες).
Ο έμπορος αν δεν ξέρει τι του γίνεται δεν πάει μπροστά.
Αυτό είναι που θέλουν τώρα να μας βγάλουν απ' τη ζωή μας.
Ζώα μας θέλουν. Μας ζαλίζουν με την προπαγάνδα της τηλεόρασης και των μέσων.
Το θέμα είναι τι θέλουμε εμείς. Σε τι κόσμο θέλουμε τα παιδιά μας να ζήσουν.
Μόνο αν γίνουμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ θα έχουμε μέλλον.
Και αυτό γίνεται ΜΟΝΟ στην ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Ο διαχωρισμός της πίτας είναι διαφορετικός από την απόφαση για το πώς θα χωριστεί.
Σίγουρα το καπιταλιστικό σύστημα έχει σκοπό το κέρδος, αλλά ο δημοκρατικός τρόπος διαχωρισμού μάλλον προς το σοσιαλιστικό σύστημα πηγαίνει.
Ο κομμουνισμός δεν έχει να κάνει τίποτε με αυτό.
Το θέμα είναι ποιος έχει το πάνω χέρι;
Ποιος φτιάχνει τους νόμους; Οι ολιγαρχίες ή ο λαός;
Και στη δεύτερη περίπτωση πόσοι, όλοι; Είναι εφικτό;
Είναι εφικτό να έχουμε κάρτα για να μας κόβουν αποδείξεις και να μην έχουμε κάρτα ψήφου;
Παράδειγμα. Το φορολογικό νομοσχέδιο τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση.
Οι σοφοί έβγαλαν τις αποφάσεις και πήγε στη βουλή.
Η βουλή το ψήφισε και τέλος.
Στη Δημοκρατία, το νομοσχέδιο θα καλούνταν να το ψηφίσουν ΟΛΟΙ όσοι είχαν κάρτα ψήφου. Δηλαδή οι περισσότεροι. Σίγουρα δεν θα το ψήφιζαν τελικά.
Αντιλαϊκά μέτρα ΔΕΝ θα πέρναγαν.
Βέβαια ο λαός βάσει των μέσων προπαγάνδας θα καθοδηγούταν στη μια ή στην άλλη μεριά. Αλλά θα ήταν ΔΙΚΗ ΤΟΥ η απόφαση.
Σε αυτή τη περίπτωση θα ήξερε πως θα δεχόταν και τις επιπτώσεις της.

Δώσαμε την δάδα στους Σουηδούς που εγκατέστησαν ένα δημοκρατικό σύστημα σήμερα. Ας πάρουμε πίσω ένα καντηλάκι.

Σε μια χώρα που έκανε τη λαμογιά επιστήμη η Δημοκρατία είναι ουτοπία;
Το ψάρι όμως βρωμάει απ' το κεφάλι.
Αν δεν μας αρέσει το κεφάλι το κόβουμε.
Αν μας αρέσει τότε ας συνεχίζουμε να βρωμάμε και όσοι έχουν ιδανικά να μετακομίσουν στην Σουηδία.

Αξίζεις τη Δημοκρατία;
Σκέψου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: