Δευτέρα, Οκτωβρίου 30, 2017

Αυτό είναι δημοκρατία;

Ευρωπαϊκή δημοκρατία

  • Ισπανία: Το δημοψήφισμα ήταν παράνομο
  • Καταλωνία: Μπορούμε να διεξάγουμε ένα νόμιμο;
  • Ισπανία: ΌΧΙ

Κυριακή, Οκτωβρίου 29, 2017

Το φθηνό κρέας το τρώνε οι σκύλοι

Ο μύθος
Η μείωση του κόστους είναι η κεντρικότερη από τις νεοφιλελεύθερες ιδέες μιας και μειώνοντας το κόστος των πραγμάτων αυξάνεται η κατανάλωση για όλους και έρχεται η ανάπτυξη.

Είναι όμως έτσι;
Αν έχουμε ένα εργοστάσιο που παράγει ακριβά κουστούμια μειώνοντας το κόστος θα καταλήξει να παράγει φθηνότερα κουστούμια που θα στοχεύουν σε μεγαλύτερη αγορά.
Όμως αν όλα τα εργοστάσια που παράγουν κουστούμια μειώσουν το κόστος τους τότε το ποσοστό κέρδους θα μειωθεί και έτσι θα μειωθούν και οι απολαβές των υπαλλήλων μιας και οι εργοστασιάρχες θα θελήσουν να κερδίσουν ακόμη περισσότερα μιας και θα πουλάνε περισσότερα κουστούμια.
Η ποιότητα των κουστουμιών θα μειωθεί, η τιμή τους θα μειωθεί και οι εργάτες δεν θα μπορούν να αγοράζουν κουστούμια κάθε χρόνο γιατί αυτά θα χαλάνε και αυτοί δεν θα έχουν χρήματα μιας και θα μειωθούν οι μισθοί.
Οι εργοστασιάρχες θα ψάξουν να βρουν τρόπους να μειώσουν ακόμη την τιμή και θα χρησιμοποιούν συνεχώς και χειρότερα υλικά που θα έχουν ακόμα και επίπτωση στην υγεία των πελατών τους.
Αυτό θα οδηγήσει σε κλείσιμο των περισσοτέρων εργοστασίων και βέβαια σε λιγότερες και επισφαλείς θέσεις εργασίας.
Ας δούμε ποιοι θα κερδίσουν και ποιοι θα χάσουν τελικά:
Θα κερδίσουν αυτοί που θα απομείνουν να διαφεντεύουν την αγορά (οι πιο ισχυροί και αδίστακτοι) και θα χάσουν όλοι οι άλλοι -εργοστασιάρχες, εργαζόμενοι, καταναλωτές.

Έτσι:
Μείωση του κόστους σε μια κλειστή ανταγωνιστική κοινωνία σημαίνει αρνητικό πληθωρισμό δηλαδή στασιμότητα μιας και θα υπάρξει και μείωση των εσόδων των καταναλωτών.
Μείωση του κόστους όμως σε μια ανοιχτή ανταγωνιστική κοινωνία σημαίνει ύφεση μιας και θα οδηγήσει σε φθηνά προϊόντα μικρής αξίας.
Μείωση του κόστους σε μια ανοιχτή ανταγωνιστική αποικία σημαίνει εξαθλίωση.

Παρασκευή, Οκτωβρίου 27, 2017

Τα λεφτά στα λεφτά

Ο θείος μου που εργάζεται σε σε καλή θέση μιας μεγάλης τράπεζας, μου έδωσε «μερικά δανειάκια» για τις επιχειρήσεις μου που ξεπέρασαν το 1 δις (1.200.000.000) ευρώ, δίνοντας μερικές μίζες σε φίλους του θείου -και στον ίδιο βέβαια.

Λόγω κρίσης -και συνεννόησης με το θείο- αποφάσισα να μην πληρώνω τα δάνεια αλλά να αγοράσω μετοχές της τράπεζας ώστε να δώσω στον θείο την θέση που του αρμόζει.
Για να μειώσω όμως το δάνειο μου το αγόρασα μέσω άλλης εταιρίας μου στην καταπληκτική τιμή των 300 εκατομμυρίων (βέβαια η τράπεζα μου έδωσε και δάνειο 200 εκατομμύρια ώστε να «συμπληρώσω το ποσόν»).

Λέω να πουλήσω τις μετοχές.



Τρίτη, Οκτωβρίου 03, 2017

Παράνομο;

Παράνομο;

Η εξουσία γράφει τους νόμους.

Οι λαοί ούτε καν ψηφίζουν τους εξουσιαστές τους, αλλά μόνο τις μαριονέτες τους και τρώνε ξύλο αν «δεν ψηφίσουν σωστά», επειδή «Οι πτωχοί δεν ξέρουν τι ψηφίζουν»


Οι νόμοι γράφονται από τις γνωστές νομικές και οικονομοτεχνικές πολυεθνικές εταιρίες και ψηφίζονται στα κοινοβούλια. Αυτό αποκαλείται «δημοκρατία» ενώ είναι καραμπινάτη ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ.