Δευτέρα, Ιουνίου 29, 2015

ισοτιμία

Να προλάβουμε να φτιάξουμε Δραχμή με ισοτιμία 1-1 γιατί με την πτώση του Ευρώ θα έχουμε τεράστια κέρδη.

Κυριακή, Ιουνίου 28, 2015

Αγορές ή Δημοκρατία;

Αγορές ή Δημοκρατία;
 Τον δρόμο τον δείχνει η Ισλανδία

Published on Dec 6, 2014
When the financial crisis hit Iceland, President Ólafur Grímsson felt a great deal of pressure from other European nations to bail out the banks. But as he discusses here, he felt that democracy must not be trumped by the financial forces at hand. He put the issue to a vote, and credits the resulting public opinion with Iceland's exemplary economic recovery.

Read more at BigThink.com: http://goo.gl/O8uR

Follow Big Think here:
YouTube: http://goo.gl/CPTsV5
Facebook: https://www.facebook.com/BigThinkdotcom
Twitter: https://twitter.com/bigthink

Transcript: Well Iceland was, in the years that led up to the financial crisis, like every country in Europe and the United States, part of this policy transformation where the financial sector was deregulated, where the freedom of financial capital was increased, where there was a different form of regulations and structures that had prevailed before. So when the financial crisis hit we suffered in a traumatic away. We were for a while, perhaps exhibit number one of a failed financial system. It was a profound shock to our country and our people, not just because of the economic difficulties and the hardship that followed, but also because Iceland is one of the most democratic and secure societies in the world and we've always conducted everything through peaceful dialogue and discussions, but suddenly we had riots, we had demonstrations. There were a fire burning in the center of Reykjavik, the police had to defend the Parliament and even the central bank.

So, it demonstrated that a collapse of the financial system can also threaten the democratic institutions as well as the social cohesion of one of the most harmonious and open and free democratic societies in the world. So if a collapse in the financial system can do such damage and provide such a threat to a country like Iceland, imagine what a failure in the financial market can do to countries where the democratic institutions are not as strong and solidly based as in my country. But then when we had to formulate policies how to deal with the financial crisis we decided, in one way or another, to follow a different formula than from the traditional consensus in the previous 30 years of how you deal with a financial crisis. We did not save the banks; we let we let them go bankrupt. We introduced currency controls. We devalued the currency. We did not introduce austerity measures of the scale that had been deemed to be absolutely necessary in the decades before.

And when the failure of one Icelandic bank in Britain and the Netherlands led to extraordinary pressure from all the European governments that the Icelandic taxpayers should take responsibility for the debts of this one bank in these two countries, I put it to a referendum and I allowed the Icelandic nations to vote on it, not just once but twice. It is, I believe, the only location where the democratic will of the people was deemed to be more important than the perceived financial interests of the markets. We could discuss, as was done five years ago or so, whether this was wise and there were lots of people, not just so-called experts and financial authorities but also governments all over Europe who were telling us we were absolutely wrong; that this was a crazy path to follow because it went against the established orthodoxy. But now we know the outcome six years later that Iceland, having been the exhibit number one of a failed financial state is now exhibit number one in Europe of a recovery from a financial crisis with three to four percent economic growth, with four to five percent unemployment, with many of our sectors, the tourism sector, the energy sector, the IT sector, the high tech sector in fact doing much better in the last five years than it did in the five years leading up to the financial crisis.

So the end result has been that this democratic way of dealing with the financial crisis, this unorthodox way in terms of economic policy, has in fact turned out better and more solid results than the so-called expert or official community predicted. So, in that sense I think Iceland can serve as an interesting reference when other nations discuss and debate what policies they should follow, but after all what is the relationship between democracy on one hand and financial markets on the other? There was the prevailing assumption in the previous decades that somehow the financial markets should be supreme, but we faced a tough challenge to decide is the democratic will of the people more important than the forces in the financial markets? And that is in fact a question, which many other nations have not yet answered, but in our case it turned out that allowing the democratic will to rule the day was a better course.

Directed/Produced by Jonathan Fowler, Elizabeth Rodd, and Dillon Fitton

Λεφτά υπάρχουν

Εδώ και τώρα, φορολογία των πλουσίων με κλίμακα 95% όπως έκανε ο Ρούσβελτ στην Αμερική την δεκαετία του 1930.
Εδώ και τώρα, φορολογία κεφαλαίων προς το εξωτερικό με 95%.
Εδώ και τώρα, φορολογία χρηματιστηριακών κινήσεων με 50%
Εδώ και τώρα, κτηματολόγιο, περιουσιολόγιο, λίστες, συχνότητες κλπ

Να πληρώσουν το μάρμαρο οι πλούσιοι.
Λεφτά υπάρχουν, μόνο που τα έχουν οι πλούσιοι.

 Adjusted for Inflation 1944-1945
Married Filing Jointly
Marginal Tax Brackets
Tax Rate Over But Not Over
23,0% $0 $26.090
25,0% $26.090 $52.180
29,0% $52.180 $78.271
33,0% $78.271 $104.361
37,0% $104.361 $130.451
41,0% $130.451 $156.541
46,0% $156.541 $182.632
50,0% $182.632 $208.722
53,0% $208.722 $234.812
56,0% $234.812 $260.902
59,0% $260.902 $286.993
62,0% $286.993 $339.173
65,0% $339.173 $417.444
68,0% $417.444 $495.714
72,0% $495.714 $573.985
75,0% $573.985 $652.256
78,0% $652.256 $782.707
81,0% $782.707 $913.158
84,0% $913.158 $1.043.609
87,0% $1.043.609 $1.174.060
90,0% $1.174.060 $1.304.511
92,0% $1.304.511 $1.956.767
93,0% $1.956.767 $2.609.023
94,0% $2.609.023 -
http://taxfoundation.org/sites/taxfoundation.org/files/docs/fed_individual_rate_history_nominal_adjusted-2013_0523.xls

κυρ Σταύρο

Ποιος ξέρει τι είχε στο σακίδιο ο Σταύρακας και τον κράταγε πίσω;
Τώρα που δεν το έχει πια, ποιος τον πιάνει!!!
Τρεχαντήρι σκέτο ο Σταύρακας οδηγεί την κούρσα για την διαδοχή.

Ρε δεν θέλατε Παπαδήμιο, δεν θέλατε Πικραμένους και Άπικρους; Πάρτε Στάβρο Καραμπουζουκλή που τα λέει σωραία, κάπως σα καθαρεύουσα, αλλά δεν ειναι. ( Αλήθεια τον καταλαβαίνει κανείς; )


κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη.

ATM

Τρέξτε στα ΑΤΜ μας πήραν τα βρακιά!

ΦΠΑ

Αγοράζω από το ΣΜ της περιοχής μου και δίνω περίπου 100€ τη βδομάδα. Από αυτά που αγοράζω το 90% είναι είδη του 13% και το 10% του 23%

Αν τα μισά από αυτά αυξηθούν τότε

52 βδομάδες Χ 10% επιπλέον στα 45€ μας κάνουν 234€ το χρόνο.

Δεν είναι αμελητέα η αύξηση από το 13 στο 23% που μας έσπρωξαν να ζητήσουμε!


Σημείωση: Στη Γαλλία τα τρόφιμα είναι στο 2.1% στη Γερμανία στο 7% ... εδώ γιατί να είναι τόσο ψηλά;
Ο ΦΠΑ είναι ο πλέον άδικος φόρος.

τεχνολογία

Την πρώτη μέρα που ήρθαν τα αυτόματα ταξί στη Γαλλία οι ταξιτζήδες τα έκαψαν.

Αν την πρώτη μέρα που έχτιζαν σούπερ-μάρκετ οι μπακάληδες τα γκρέμιζαν τώρα θα είχαμε μπακάλικα.
Αν την πρώτη μέρα που έφερναν μηχανές στα εργοστάσια οι εργάτες τις χάλαγαν, θα είχαμε εργοστάσια και εργάτες.

Όλα αυτά, γιατί τα κέρδη από την τεχνολογία τα οικειοποιούνται μόνο οι πλούσιοι.

ΟΧΙ στην υποδούλωση

Δεν γίνεται ομελέτα χωρίς να σπάσεις αβγά.

Η χώρα χρειάζεται άμεσα άλλη πολιτική. Την πραγματικά αριστερή πολιτική που θα έχει τον άνθρωπο στο κέντρο.

Μην ξεχνάτε πως οι κυρίαρχες τάξεις αθετούν τις υποσχέσεις τους. Μπορούμε και χωρίς αυτούς.

Το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα είναι ΟΧΙ στην υποταγή, δεν είναι ένα ΟΧΙ στην Ευρώπη, ούτε ΟΧΙ στο τελεσίγραφο, αλλά είναι ένα μεγάλο ΟΧΙ στα μνημόνια και συγχρόνως ένα ΝΑΙ στην απελευθέρωση της Ευρώπης από την νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ - ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ - ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Σάββατο, Ιουνίου 27, 2015

ξανά ΟΧΙ

Το τελικό ΟΧΙ στις προτάσεις των δανειστών είναι προφανές.

Οι απαιτήσεις του λαού έγιναν σαφέστατες στις 25/1. Ο λαός ήθελε κατ' ελάχιστον το πρόγραμμα της Σαλονίκης. Ήθελε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Την επόμενη μέρα πρέπει να τεθεί καθαρό αυτό στους δανειστές.
Θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμα μας με όποιο κόστος.

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ - ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ - ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Παρασκευή, Ιουνίου 26, 2015

Αλέξη, γύρνα πίσω τώρα!

Ποιος άραγε είναι ο θάνατος της Ελλάδας και της αριστεράς;

Η υπογραφή μιας ίδιας ή λίγο καλύτερης συμφωνίας με του Σαμαζέλου ή η ρήξη;

Οι εκβιαστές εκβιάζουν, αν αποδεχτούμε μια κακή συμφωνία, όπως κι αν την βαπτίσουμε, θα είμαστε καλύτεροι από τους προηγούμενους;
Ποιος μας λέει πως τον Σεπτέμβρη δεν θα ξαναγυρίσουν να ζητήσουν κι άλλα; Εδώ δεν μας αφήνουν να εφαρμόσουμε την δική μας πολιτική μήπως και αποκτήσουν δεύτερο παράδειγμα προς μίμηση μετά την Ισλανδία. Η πολιτική της λιτότητας για χάρη των λίγων και ισχυρών πρέπει να τελειώσει.

Αν δεν περικόψουν το χρέος κατά 80% τουλάχιστον και δεν διοχετεύσουν ρευστότητα ώστε να ανακάμψει η χώρα, δηλαδή δεν συμπεριφερθούν σαν σύμμαχοι και εταίροι, αλλά σαν δανειστές και εκβιαστές τοκογλύφοι, τότε δεν έχει νόημα η συνύπαρξη μαζί τους.

Όμως το ξέρουν και αυτοί ότι χωρίς την Ελλάδα δεν θα κρατήσει το Ευρώ και ίσως και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Θα κάνουν πίσω αν εμείς τους αντισταθούμε σθεναρά. Έτυχε στη χώρα μας να πει πάλι το ΟΧΙ

Niki Vikou​

Και τι μας ζητούν στο κάτω - κάτω οι δανειστές και στυλώνουμε σαν κακομαθημένα παιδιά τα πόδια;

- Να καταστραφεί ο τουρισμός.
- Να ρημάξει όσος απέμεινε ακόμη, αγροτικός τομέας.
-Να ξεπουλήσουμε άρον - άρον την δημόσια περιουσία.
- Να αδειάσουν τα νησιά μας.
-Να κλείσουν και οι υπόλοιπες μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
-Να δεχθούμε την αύξηση της ανεργίας και της μετανάστευσης των παιδιών μας
-Να συνεχιστεί δια βίου η λιτότητα κι η ύφεση.
-Να πληρώνουμε μακαρόνια, ρύζι, γάλα, σαν παντεσπάνι.
-Να ιδρύσουμε υπουργείο Ευθανασίας για φτωχούς και ηλικιωμένους.
- Να μην φορολογήσουμε, καναλάρχες, μεγάλες επιχειρήσεις, εφοπλιστές, φρουτάκια.
-Διαφορετικά ν΄αλλάξουμε κυβέρνηση, χωρίς εκλογές, δημοψηφίσματα και άλλες δημοκρατικές πολυτέλειες κι αηδίες...

Αλέξη, γύρνα πίσω τώρα!

Πέμπτη, Ιουνίου 25, 2015

Ρε, λες να μας αφήσουν;

Επιτέλους. Να αποκτήσουμε μια Ελλάδα χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς επιδοτήσεις για τους πλούσιους, χωρίς δεσμεύσεις και κατευθυνόμενες πολιτικές, αδέσμευτη, χωρίς βάσεις - το ξεχάσαμε αυτό ε; κλπ

Δεν τα φάγαμε - Δεν χρωστάμε - Δεν πληρώνουμε.

Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία.

Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες.

Πάρτε τα δις σας και άντε στο καλό.

Έξω απ' την ΕΖ και την ΕΕ. Έξω απ' το ΝΑΤΟ.
Εμπρός για μια Ελλάδα νέα κομμουνιστική. Τώρα που έχουμε την εξουσία.
( σύντροφε υπουργέ Πανούση τ' ακούς; Βέβαια τ' ακούς αφού έχεις την ΚΥΠ )

Ρε, λες να μας αφήσουν;

Τετάρτη, Ιουνίου 24, 2015

χάρισμα

Έστω και να μας χάριζαν όλο το χρέος, την άλλη μέρα θα χρωστούσαμε. 
Το χρέος υποδουλώνει εκείνον που δεν έχει γιατί τον βάζει στην λογική του να χρωστάει για να ζήσει.

100 χρόνια πριν ή μετά;

Ο νεοφιλελευθερισμός αποτελεί τον προάγγελο του νεοφασισμού ή της νέας τάξης πραγμάτων, που μετά από τη βάρβαρη ιδιωτικοποίηση των πόρων & του ανθρώπινου δυναμικού χωρίζει τους ανθρώπους σε πλούσιους -το 1%- και φτωχούς -το 99%- άξιους για ανάλωση. Βέβαια στο 99% όπως λέει κι ο Όργουελ υπάρχει ένα ποσοστό εθελόδουλων που τους στηρίζει.

Η ανθρώπινη κοινωνία έχει γίνει απάνθρωπη γνωρίζοντας πως ο κατακτημένος - με όποιο τρόπο όπλα, χρέος κλπ- γίνεται υπόδουλος και ότι η ζωή για αυτόν πλέον είναι εφήμερη και βάρος.
Κυριαρχεί το συμφέρον των λίγων, μιας και όταν κάποιος μένει ατιμώρητος για τις πράξεις, του γιατί η υπόλοιπη κοινωνία δεν τον βλέπει ή δεν νοιάζεται πια, λειτουργεί σαν ανθρώπινη βδέλλα.


Δεν γίνεται συνθηκολόγηση με βδέλλες. Ο πόλεμος είναι ταξικός. Λιτότητα σημαίνει βαρβαρότητα. 



"Αντίθετα η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα όπου οι κυρίαρχες τάξεις αθέτησαν κτηνωδώς τις υποσχέσεις τους ... "

"Η αστική κοινωνία είναι τοποθετημένη μπροστά σ' ένα δίλημμα: ή θα περάσει στο σοσιαλισμό ή θα ξαναπέσει στη βαρβαρότητα."

Ρόζα Λούξεμπουργκ


Τρίτη, Ιουνίου 23, 2015

Με ή χωρίς ευρώ

Με ή χωρίς ευρώ, ο λαός αυτός όπως και οι άλλοι λαοί θα συνεχίζουν να υποφέρουν από τις επιλογές της εξουσίας.
Τώρα πια μάθατε ποια είναι η εξουσία, έτσι;

μετανάστευση

Δημιουργώ συνθήκες εξαθλίωσης σε μια χώρα και αυτόματα έχω μεταναστευτικό ρεύμα προς άλλες πιο πλούσιες χώρες.

Αν δημιουργήσω συνεχή πόλεμο τότε θα έχω μετανάστευση στο πολλαπλάσιο.

Εκεί που θα μεταβούν όμως οι μετανάστες θα δημιουργήσουν συνθήκες ανέχειας και έτσι θα υπάρξει συν τω χρόνω, ρεύμα φοβίας και τελικά ρατσισμού και φασισμού.

Αν φτάσουν σε μικρές ομάδες τότε θα υπάρξει πρόσμιξη με τον ντόπιο πληθυσμό και συνθήκες φιλοξενίας και ίσως αλληλεγγύης.
Όταν φτάσουν όμως σε μεγάλες ομάδες θα δημιουργήσω σίγουρα αντιπαλότητα και γκετοποίηση.

Εξαθλίωση σε μια χώρα, σημαίνει εξαθλίωση όλων.

Δευτέρα, Ιουνίου 22, 2015

μένουμε

Είχα ένα εργοστασιάκι στη Λάρισα και το έκλεισα αφού πήρα επιδότηση. Βέβαια δεν πλήρωσα ΙΚΑ κλπ και πτώχευσα. Άνοιξα ένα στη Βουλγαρία.
Το πρατήριο του εργοστασίου το είχα κάνει μπουτίκ και πούλαγα (με τα στοιχεία της γυναίκας μου) ότι έφτιαχνα στη Βουλγαρία.
Μετά το έκλεισα κι αυτό. Δεν έβγαινα. Τα αγόραζα πρώτα από Τουρκία και μετά από Κίνα πιο φθηνά. Έβγαζα πιο πολλά έτσι.
Τώρα τελευταία με τις δουλειές να πέφτουν και να πρέπει να πληρώνω χαράτσια κλπ έκλεισα και το πρατήριο. Άνοιξα κι ένα μικρό εργοστασιάκι να μαζεύω επιδοτήσεις και να κάνει κάτι ο γαμπρός μου.Έχω και καμιά 50 λαθραίους να παίρνουν 3€ τη μέρα και μια χαρά.
Εγώ έχω λεφτά να φάνε κι οι κότες. Τα έχω έξω βέβαια, εδώ θα τα φέρω;

Σήμερα μάζεψα τα παιδιά και πήγα Σύνταγμα. Μένουμε ρε μαλάκες Ευρώπη. Μην κάνετε καμιά στραβή. 

απαιτούμε

Όπως οι εργοστασιάρχες προσπαθούν να σπάσουν τις απεργίες, έτσι και οι νεοφιλελέ της τρόικας προσπαθούν να βάλουν απεργοσπάστες στη ζούλα. ( Ακούω τον αρχιερέα της διαπλοκής να καλεί σε συγκέντρωση )

Στο χέρι μας είναι πλέον να μην το κατορθώσουν.

Αυτοί θέλουν το εργοστάσιο Ελλάδα να παράγει γι' αυτούς. Δεν θέλουν να το κλείσουν.


Μας κάνουν τους δύσκολους, αλλά τρέμει η καρδούλα τους ή η μπαταρία που έχουν στη θέση της, κάθε φορά που ακούγεται το ‪#‎GREXIT‬

Τώρα απαιτούμε, αύριο θα είναι αργά.

Σάββατο, Ιουνίου 20, 2015

Παραλογισμός;

Οι εκβιαστές νεοφιλελεύθεροι θέλουν μια ενωμένη Ευρώπη υπό την κυριαρχία των αγορών τους.
Όλοι τους φωνάζουν : Έξω η Ελλάδα!

Η κυβέρνηση μιλάει για ανθρωπιστική κρίση, ενώ μειώνει ολοένα τις απαιτήσεις του λαού για να μείνει στο Ευρώ και να υπογράψει την "έντιμη" συμφωνία.

Οι δεξιοί φτωχοί διαδηλώνουν: Μένουμε Ευρώπη!
Οι αριστεροί φτωχοί υποστηρίζουμε την κυβέρνηση και την έντιμη ρήξη!
Το ΠΑΜΕ, "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" και ζήτω η δικτατορία του προλεταριάτου με Κανέλη.

Ο Χατζηδάκις, εκ πεποιθήσεως  δεξιός, έλεγε:




Η υποδούλωση του χρέους και ο φασισμός τριγυρνάει πάνω από όλη την Ευρώπη, πάνω απ' όλο τον κόσμο ...

 

Πέμπτη, Ιουνίου 18, 2015

Αυτοί ή εμείς

Ωκεανία

Σύστημα: ολιγαρχικός κολεκτιβισμός
Γλώσσα: Νέα Ομιλία

Υπουργεία


Υπουργείο Ειρήνης
Ασχολείται με τον συνεχή πόλεμο

Υπουργείο Ευμάρειας
Μοιράζει με δελτίο τρόφιμα

Υπουργείο Αλήθειας
Κατασκευάζει τη Νέα Ομιλία

Υπουργείο Αγάπης
Εδώ οι καλοί βασανισμοί


1984 Γιώργος Ή-εμεις-θα (George Or-we-ll)


"Η Ωκεανία ως κοινωνία απολυταρχική είναι ιεραρχημένη στις ακόλουθες τρεις κοινωνικές τάξεις:
α) Το εσωτερικό κόμμα, που είναι η νομενκλατούρα, η άρχουσα και ευημερούσα τάξη (ποσοστό λίγο πιο πάνω από το 1%).

β) Το εξωτερικό κόμμα, οι μικρογραφειοκράτες χαμηλοϋπάλληλοι (ποσοστό 18%).

γ) Οι proles (υπερβαίνουν το 80%). Είναι οι υποναίοντες, οι παρίες που ζουν κάτω από συνθήκες απόλυτης αθλιότητας. Εχουν το δικαίωμα της πρόσβασης στη φτηνή λογοτεχνία και στην πορνογραφία και τους επιτρέπεται να πίνουν μόνο μπίρα."

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=129972

Σύνταγμα 17 Ιούνη 2015

Τελικά τι υποστηρίζαμε εκεί στο Σύνταγμα;
Τον ΣΥΡΙΖΑ;
Τη ρήξη;
Την κυβέρνηση;
Την πατρίδα;
Τις κόκκινες γραμμές;
Την υποταγή με τις 47 σελίδες;
Το πρόγραμμα της Σαλονίκης;
Τους ΑΝΕΛ;
Την δημοκρατία;
Τα σπρεντς;
Τον Αλέξη;
Τους χαμένους απ' τη κρίση;
Τον Καμμένο;
Το ΕΠΑΜ;
Το χρέος;
Την απλή αναλογική;
Τις συντάξεις;
Το ΕΚΑΣ;
Την εφορία;
Το Ευρώ;
Τις εργασιακές σχέσεις;
Το ασφαλιστικό;
Τις άλλες κόκκινες γραμμές;
Τα προαπαιτούμενα;
Τις πολυπόθητες αλλαγές στην παιδεία, υγεία, δημόσιο, στρατό, αστυνομία,γραφειοκρατία,φορολογία,δικαιοσύνη;

Εγώ πήγα για το μέλλον των παιδιών μου που τους το στέρησαν τα ντόπια και ξένα καθίκια. Πήγα για τα χαμένα χρόνια μου και δεν θα ανεχτώ άλλους εμπαιγμούς από κανένα.

Ξέρω πως και συ για αυτό πήγες.

Τετάρτη, Ιουνίου 17, 2015

διαπραγμάτευση

1. Είπε ο Σουν Τζου : Οι καλοί μαχητές πρώτα καλύπτουν τα νώτα τους και μετά περιμένουν την ευκαιρία να νικήσουν τον εχθρό.
2. Το να καλύψει κανείς τα νώτα του εξαρτάται από τον ίδιο, αλλά η ευκαιρία να νικήσει τον εχθρό, από τον ίδιο τον εχθρό.
3. Έτσι ο καλός μαχητής σιγουρεύει την άμυνά του πρώτα, αλλά δεν σιγουρεύει τη νίκη.



1. Sun Tzu said: The good fighters of old first put themselves beyond the possibility of defeat, and then waited for an opportunity of defeating the enemy.
2. To secure ourselves against defeat lies in our own hands, but the opportunity of defeating the enemy is provided by the enemy himself.
3. Thus the good fighter is able to secure himself against defeat, but cannot make certain of defeating the enemy

ρατσισμός


Ο ρατσισμός βρίσκεται μέσα σε κάθε κοινωνία, είναι το Εγώ της.


Η υπεροψία καλλιεργείται σε κάθε λαό, σε κάθε ομάδα, σε κάθε άνθρωπο. Αυτή οδηγεί στον ρατσισμό.

«Εμείς είμαστε ωραίοι, έξυπνοι κλπ. Άρα αυτοί το αντίθετο.»

Κατάλοιπα μιας αρχαίας ανάγκης. Της αυτοσυντήρησης. Καλλιεργούνται συστηματικά από την εκάστοτε εξουσία, ώστε να καθοδηγούν με ευκολία, φανατικούς οπαδούς.

Τρίτη, Ιουνίου 16, 2015

καναπές

"Όσοι θυσιάζουν στοιχειώδεις ελευθερίες για λίγη ασφάλεια, δεν αξίζουν ούτε ελευθερία ούτε ασφάλεια." Β.Φραγκλίνος


Όταν όμως τα θυσιάζουν όλα για την ευκολία, το μέλλον είναι μαύρο.

Δευτέρα, Ιουνίου 15, 2015

ύφεση

Άραγε ποιες επιχειρήσεις μεγαλώνουν μόνο σε περιόδους ύφεσης, και γιατί;

Είναι γνωστό πως όσες επιχειρήσεις επιβιώνουν από την καταστροφή του κεφαλαίου που συμβαίνει κατά καιρούς λόγω ύφεσης, κρίσης ή και (οικονομικού ή μη) πολέμου, βγαίνουν κερδισμένες εκ των υστέρων, είναι οι μεγάλες.

Οι πολλές και μικρές όσο και να έχουν δυνατότητες ελιγμών, δεν μπορούν να αντισταθούν γιατί η διαπλοκή και η τιμή παίζει ρόλο και αυτά είναι πλεονεκτήματα των μεγάλων.

Είναι λάθος να πιστεύει κανείς πως και οι μικρές επωφελούνται από το κλείσιμο ή την μεταφορά έστω και μεγάλων επιχειρήσεων στο εξωτερικό.

Πολλοί νομίζουν πως με την κρίση, μιας και έχει συρρικνωθεί η αγορά και η πίτα, θα έχει  αποτέλεσμα μιας και κάποιες επιχειρήσεις κυρίως μικρές θα έχουν κλείσει τη νέα μικρότερη πίτα την μοιράζονται λιγότερες επιχειρήσεις.
Το κομμάτι της νέας πίτας μιας επιχείρησης, μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το κομμάτι που είχε πριν την κρίση. Δηλαδή, έστω ότι υπάρχει μια πίτα άξιας 100€ την οποία μοιράζονται 20 επιχειρήσεις και η μια που επιβίωσε είχε μερίδιο 20€ πριν, μιας και η πίτα μειώθηκε σήμερα από την κρίση στα 50€ αλλά της μοιράζονται ισομερώς 2 επιχειρήσεις που επιβίωσαν. Οπότε πριν είχε 20€ τώρα έχει 25€, άρα μεγάλωσε 5€.


Οι επιχειρήσεις που είναι στην αγορά χρόνια θα κλείσουν, γιατί στηρίζονται στην εσωτερική αγορά που παραπαίει και αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα με τις άλλες. Το θέμα είναι ο χρόνος επιβίωσης. Προσωρινά μπορεί να κερδίσει και μια μικρή επιχείρηση. Τελικά όμως θα έχει την ίδια κατάληξη.

Σχεδόν πάντα είναι οι μεγάλες που πιάνουν τα απόνερα. πχ στην αγορά χρυσού ήρθαν κολοσσοί από το εξωτερικό και μέσω απατεώνων. Η κρίση ωφελεί μόνο αυτούς.
Τελικά μόνο οι μεγάλοι στάθηκαν και κερδίζουν (και δημιουργούν μεγαλύτερη κρίση επειδή βγάζουν τα κέρδη στο εξωτερικό), μιας και οι μικρο-απατεώνες που μπλέχτηκαν αργά ή γρήγορα ξεμπροστιάζονται.

Κυριακή, Ιουνίου 14, 2015

Ποτάμι

Τα ποταμίσια χέλια ανεβαίνουν τον Ρήνο για αναπαραγωγή.

Ψευδαίσθηση

Ψηφίζεις και νομίζεις πως το δικό σου συμφέρον ταυτίζεται με των πολιτικών; Μόνο στο μυαλό σου.

Νομίζεις πως κερδίζεις από το να ανήκεις σε ένα κόμμα, γιατί έχεις μάθει πως η ομάδα σε ισχυροποιεί; Το κόμμα θα σε φροντίσει; «Μια μετάθεση στον στρατο για τον γιο μια θεση στον παιδικο σταθμο για το εγγονι κτλ μέχρι τα πιο βαριά»
Αν είσαι καλό μέλος όμως και μέχρις εκεί.

Είναι η ανάγκη των ανθρώπων να ανήκουν σε ισχυρές κοινότητες. Τότε νομίζουν πως είναι και οι ίδιοι ισχυροί. Όταν συμβιβάζονται χάνουν όμως την ανθρώπινη ιδιότητα. Γίνονται απλά μέλη ομάδας που ακολουθεί τους ισχυρούς.

Μεγαλοϊδεατισμός και σκλάβοι

Οι λαοί έλκονται από μεγαλοϊδεατισμούς, ξεχνώντας πως όλοι κάποτε ήταν κυρίαρχοι των άλλων, αλλά κανένας λαός ελεύθερος.

δημοψήφισμα

Αν το ερώτημα ενός δημοψηφίσματος ήταν:
«Υποτάσσεσαι για πάντα στις επιχειρήσεις που αντιπροσωπεύουν ξεπουλημένοι πολιτικοί ενάντια στο δικό σου συμφέρον και των παιδιών σου;»

Τι θα απαντούσατε;

Λήθη

Αν το έγκλημα δεν έχει τιμωρία, τότε παραμένει έγκλημα ή ο θύτης δικαιώνεται;

Αν αυτό συμβαίνει καθημερινά πώς λέγεται;

Σάββατο, Ιουνίου 13, 2015

Ευδαιμονία

Δεν παίζουν ρόλο οι διαφορές μεταξύ οικονομικών συστημάτων. Εκείνο που παίζει ρόλο είναι να έχουν σκοπό την βελτίωση του περιβάλλοντος για αυτή και τις επόμενες γενιές.

Όταν αναφέρομαι στο περιβάλλον δεν αναφέρομαι μόνο στη φύση, αλλά και στην οικονομία, στην κοινωνία, στην οικογένεια. 
Σκοπός είναι το να ζούμε ευχάριστα σε μια κοινωνία που θα βελτιώνεται και θα βοηθά τη φύση να βελτιώνεται και αυτή.

Ο σκοπός του ανθρώπου είναι η ευδαιμονία όλης της ανθρωπότητας. Αυτή κατακτιέται μόνο ομαδικά.

Αυτός δεν κοιμάται τα βράδια

Ο κ. Cartier (Johann Rupert) είπε πως δεν κοιμάται τα βράδια, γιατί σε λίγο καιρό οι αστοί θα φοβούνται να αγοράσουν χρυσαφικά και να κυκλοφορούν στο δρόμο με αυτά. Δεν ξέρει τι θα απογίνει!

Θα του έλεγα που να βάλει τα 75δις του, αλλά είμαι πιο ευγενής από δαύτον. :p










http://www.independent.co.uk/news/business/cartier-boss-with-75bn-fortune-says-prospect-poor-rising-up-keeps-him-awake-at-night-10307485.html

The multi-billionaire owner of luxury jewellery company Cartier has revealed his greatest fear – robots replacing workers and the poor rising up to bring down the rich.

Speaking at the Financial Times Business of Luxury Summit in Monaco (obviously), the fashion tycoon told his fellow elite that he can’t sleep at the thought of the social upheaval he thinks is imminent.

According to Bloomberg, Johann Rupert told the conference to bear in mind that when the poor rise up, the middle classes won’t want to buy luxury goods for fear of exposing their wealth.

He said he had been reading about changes in labour technology, as well as recent Oxfam figures suggesting the top 1 per cent of the global population now owns more wealth than the other 99 per cent.

“How is society going to cope with structural unemployment and the envy, hatred and the social warfare?” he said. “We are destroying the middle classes at this stage and it will affect us. It’s unfair. So that’s what keeps me awake at night.”

Δευτέρα, Ιουνίου 08, 2015

Η Ελλάδα ΠΟΤΕ δεν πεθαίνει: η Ευρωζώνη όμως ...


Η Ελλάδα ΠΟΤΕ δεν πεθαίνει, γιατί αν πεθάνει θα πεθάνει και η Ευρωζώνη. (Οικονομικά το λέω όχι πατριωτικά).

Θα υπάρξουν φοβερές αναταράξεις στο €, καταστρέφοντας 1-3τρις€ μιας και δεν θα πληρώσει τα δάνεια τα οποία, ... ίσως να πρέπει να ξεπληρωθούν από τις χώρες της Δύσης που πήραν τα δάνεια από τις τράπεζες τους!

Αυτό δεν είναι το μόνο που θα πάθουν. Θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες χώρες, οπότε ... τέλος ευρωζώνη.

Έχουμε το πάνω χέρι και πρέπει να θέσουμε τους όρους μας.

Ελευθερία ή θάνατος (της ευρωζώνης)




Πλέον το χρήμα δημιουργείται από τα χρέη, δεν έχει αντίκρυσμα σε χρυσό ή άλλο.
Έτσι επειδή χρωστάμε δημιουργούμε χρήμα.


Όταν αποπληρώνουμε το καταστρέφουμε, αλλά μιας και πάντα θα χρειαζόμαστε κι άλλο, αυτό υπάρχει. Έτσι εξηγείται το πως χρωστάει όλος ο πλανήτης και το γιατί μας έδωσαν υπερβολικά δάνεια.

Κυριακή, Ιουνίου 07, 2015

Αυτό φοβούνται οι εκβιαστές Θε-σμ-οί

Αν η Ελλάδα βγει από την Ευρωζώνη και από την Σέγκεν ...

... θα σταματήσουμε να φυλάμε τα σύνορα μας ( Έβρο, Ηγουμενίτσα και Πάτρα ) ;)

Σάββατο, Ιουνίου 06, 2015

Νόμισμα

Δεν παίζει ρόλο το νόμισμα, όσο η διασπορά του στην κοινωνία

Το κόλπο γκρόσο και η ανατροπή του


Αντί να κερδίζουν αυτοί που παράγουν, χρειάζονται να δανειστούν από εκείνους που δεν παράγουν, έτσι η δύναμη πηγαίνει σε εκείνους που έχουν το χρήμα.

Από τη μια μεριά έχουμε τους ανθρώπους παραγωγούς, κάτι σα τις μέλισσες και από την άλλη τους πλούσιους που με τα διάφορα παιχνίδια κοροϊδεύουν τους λαούς, κάτι σα τις βασίλισσες των μελισσών.

Δικαιοσύνη είναι να κερδίζουν οι πλούσιοι και όλο να γίνονται πλουσιότεροι, ενώ οι λαοί να υποφέρουν όλο και περισσότερο;

Το πρόβλημα λοιπόν είναι η συγκέντρωση του πλούτου.

Πώς μπορεί να αλλάξει αυτό σε μια γενιά;
Με το να καταργηθεί η κληρονομιά από ένα ύψος και πάνω.

Τρίτη, Ιουνίου 02, 2015

Accumulation, capitalism main problem

Accumulation is the main problem of the capitalism.

Suppose anyone likes to accumulate things and make a fortune, that will lead only one to have it all, so should be a limit to accumulation.

It's irrational and absurd to have so many that you don't even know how much you have!

When a man dies his fortune should inherited up to an amount, lets say $1m for every of his (non-adopted) children.