Όραμα

Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας έχει καθορίσει την νοοτροπία του Έλληνα. Τον ατομικισμό του, τις προτιμήσεις του, το πολίτευμά του, το επάγγελμα του και γενικά την ιδιοσυγκρασία του.

Οι συνθήκες που ζει, η φτωχή και δύσκολη σε διαχείριση γη, η ανάγκη να εμπορεύεται, η γνώση του έξω από αυτήν του Ελληνικού χώρου, έκανε τον Έλληνα έμπορο κοσμοπολίτη. Έτσι ενώ πάντα υπήρχε ο αγρότης που αφού ήταν υποχρεωμένος να παραμείνει στην γη του και έτσι να μείνει αγράμματος και αστοιχείωτος, η συναναστροφή των εμπόρων με ξένους πολιτισμούς έδωσε την γνώση στους Έλληνες να γνωρίζουν και να δημιουργούν από μόνοι τους. Υπάρχουν λοιπόν πολλές Ελλάδες, σπαρμένες σε όλη την χώρα. Η ηπειρωτική Ελλάδα, η Αιγαιοπελαγίτικη Ελλάδα, η Ιόνιος Ελλάδα, η Κρητική, αλλά αργότερα ή Ιταλική, η Ευρωπαϊκή, η Μικρασιατική και τώρα η Αμερικάνικη και η Αυστραλέζικη.

Σε όλα τα χρόνια της, η καταπίεση από τους ξένους και τους ντόπιους προύχοντες δεν ήταν ίδια σε όλη την Ελλάδα, ούτε σε όλους τους Έλληνες.
Άλλοι από αυτούς ήταν καταπιεστές και άλλοι όχι. Ποτέ όμως οι ίδιοι. Ποτέ η άρχουσα τάξη δεν κατάφερε να παραμείνει η ίδια και σίγουρα όχι σε όλο τον Ελλαδικό χώρο.

Η Ελλάδα έχει γνωρίσει διαφορετικές κατοχές, από την περίοδο των Περσών μέχρι τώρα.
Αλλά πάντα ήταν διεσπαρμένες και χωρίς μεγάλη επιρροή. Οι Ρωμαίοι έπαρχοι, οι Βυζαντινοί έπαρχοι, οι Τούρκοι πασάδες και μόνο τα τελευταία χρόνια, μετά την ένωση της Ελλάδας υπήρχε μια Ελλάδα, η Ελλάδα του Τρικούπη.
Έτσι ο Ελληνικός πληθυσμός δεν είχε ποτέ την συνοχή που χρειάζεται για να γίνει ένα ενιαίο κράτος, με κοινή συνείδηση, κοινά όνειρα και κοινές προοπτικές.

Ο αρχαίος Έλληνας εφηύρε διαφορετικό τρόπο διακυβέρνησης που από την μια μεριά ενώνει τις διαφορές, αλλά από την άλλη τις οξύνει. Η δημοκρατία σαν ένα πολίτευμα χαλαρό, χωρίς συνοχή και καταπίεση, αφήνει τις μικρές κοινωνίες να κυβερνώνται μόνες τους, χωρίς καθοδήγηση από την κεντρική εξουσία. Έτσι έδωσε την δυνατότητα στους προύχοντες, στους έμπορους, στους πλοιοκτήτες ή σε άλλους μικρούς που αποκτούσαν μια μικρή σχετικά περιουσία, να αποκτούν και την πολιτική εξουσία. Με αυτόν τον τρόπο είχαν στα χέρια τους και το πεπόνι και το μαχαίρι, σχετικά εύκολα γιατί γενικά οι υπόλοιποι δεν είχαν την δύναμη ούτε την γνώση να τους αντιπαρατεθούν. Στις περισσότερες περιοχές η δημοκρατία έτσι έγινε μέσο καταπίεσης και παραπλάνησης του λαού. Αλλά πάντα ήταν διαφορετική. Άλλοτε τα συμφέροντα ήταν κάποιων εμπόρων, άλλοτε των πλοιοκτητών, άλλοτε των αγροτών.

Στα χρόνια που ο Έλληνας ήταν υπόδουλος η καταπίεση από την κεντρική εξουσία έρχονταν αμβλυμένη στην περιοχή του και πέρναγε μόνο μέσα από την τοπική καταπίεση. Η κεντρική εξουσία δεν είχε την δύναμη να μάθει, λόγω της διαμόρφωσης της περιοχής και της δύσκολης επικοινωνίας, τι συνέβαινε στην περιοχή αυτή. Έτσι έδινε λαβή στους τοπικούς άρχοντες για μεγαλύτερη εξουσία και σίγουρα για διαφορετική συμπεριφορά σε σχέση και με τους γείτονές τους.

Αυτή η διαφορετικότητα δεν κατάφερε ποτέ να διαμορφώσει μια κοινή συνείδηση και ανέπτυξε τον ατομικισμό. Ο Έλληνας έμαθε ότι ο εχθρός του είναι η τοπική εξουσία. Ξέχασε την δημοκρατία και ανέπτυξε τον ατομικισμό.

Τα χρόνια του Τρικούπη προσπάθησε η Ελλάδα να γίνει ενιαίο κράτος με κοινούς στόχους, αλλά ακολούθησαν άλλα χρόνια που κατέστρεψαν αυτή την προσπάθεια. Οι συνεχόμενοι πόλεμοι και τελικά ο εμφύλιος έδωσε το τελευταίο ράπισμα σε όσους περίμεναν να δουν μια ενιαία Ελλάδα. Οι περισσότεροι από αυτούς πέθαναν δίνοντας το πολυτιμότερο αγαθό σε έναν αγώνα με τη χειρότερη έκβαση.

Στα χρόνια που ακολούθησαν η ιδιοτέλεια από τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες όξυναν την κατάσταση. Ο χρηματισμός έγινε κανόνας και η δικτατορία φρόντισε καλά τους δικούς της, με αποτέλεσμα να έχουμε μια τάξη πλούσιων και μια τάξη φτωχών. κοινή για πρώτη φορά στην ιστορία.

Η τάξη αυτή απέκτησε την εξουσία το 1981 και είχε σαν όραμα την ανάπτυξη. Αυτή ήρθε για τους λίγους που έγλειψαν την εξουσία όπως ήξεραν οι πατεράδες τους.

Έτσι η κοινή συνείδηση είναι πλέον ουτοπία στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Αν και όλοι την ζητούν, φάνηκε στην διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων, φάνηκε στην εκπλήρωση του στόχου της ευρωζώνης, κανείς όμως δεν την οραματίζεται.

Η κυβέρνηση του Καραμανλή βοήθησε σε αυτό με την έλλειψη στόχου, με την παραπλάνηση του λαού για δήθεν παροχές ενώ έφτιαξε επανειλημμένα σκάνδαλα. Από τη μια μεριά η εκπαίδευση, έστω και ελλιπής, και από την άλλη η παγκοσμιοποίηση έδειξαν στις νεότερες γενιές ότι μόνο μέσα από κοινές τακτικές μπορούμε να πορευτούμε. Από την άλλη τα σκάνδαλα του χρηματιστηρίου, των υποκλοπών, του Βατοπεδίου, έδειξαν ότι οι κατέχοντες γίνονται περισσότερο κατέχοντες. Το τελικό ράπισμα το έδωσε η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση.

Η καταπίεση των νέων όταν δεν βρίσκουν δουλειά και όταν βρουν δεν πληρώνονται αρκετά και σίγουρα δεν είναι σταθερή με προοπτικές ενώ από την άλλη αυτοί και οι οικογένειές τους έχουν επενδύσει αρκετά είναι κάποιοι από τους λόγους της εξέγερσης. Η έλλειψη οικολογικής συνείδησης, η έλλειψη ανάπτυξης και η άμεση σύγκριση σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης είναι άλλοι παράγοντες.

Η ανάγκη για όραμα σε μια κοινωνία είναι πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας. Τώρα ψάχνουμε να βρούμε όραμα, να το δώσουμε στην νέα γενιά, όταν η κρίση λόγω εξωγενών παραγόντων έγινε εμφανής. Όταν εμείς προσπαθούμε με μέσα που βοήθησαν μικρές κοινωνίες να αναπτυχθούν να ζήσουμε σε ένα περιβάλλον παγκόσμιο. Όταν βάζουμε το μικρόκοσμό μας πάνω από το κοινό καλό. Όταν δεν ξέρουμε να συνεργαζόμαστε και κανείς δεν μας μαθαίνει.

Τι περιμένουμε;

Στις δημοκρατίες ψηφίζουμε τις αλλαγές κάθε τέσσερα χρόνια. Θα περιμένουμε;

Ο κόσμος τρέχει πλέον με άλλους ρυθμούς. Μήπως είναι καιρός να αλλάζουμε κάθε χρόνο κυβέρνηση;

Διακυβέρνηση

Διαφάνεια

Σε κάθε βήμα. Υποχρεωτικό πόθεν έσχες τουλάχιστον σε κάθε δημόσιο υπάλληλο ή ιδιώτη και εταιρία που έχει σχέσεις με το δημόσιο. Επαναφορά του εξοστρακισμού στην πολιτική ζωή.

Δικαιώματα - υποχρεώσεις πολιτών

Κάθε πολίτης όταν ενηλικιωθεί θα έχει κωδικό και δικαίωμα εισόδου στην κεντρική βάση πληροφοριών της χώρας μας. Όποιος πιαστεί να καταχράται του δικαιώματος αυτού, καθαιρείται από πολίτης, δημεύεται η περιουσία του και απελαύνεται.

Υποχρεωτική εξαμηνιαία πολιτική θητεία σε κάθε πολίτη, με σύγχρονη κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας. Η θητεία αυτή θα γίνεται σε άλλη πόλη από την πόλη διαμονής του και σε απόσταση 150Km τουλάχιστον. Η διαμονή θα παρέχεται από το κράτος. (Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν τους συμπολίτες τους).

Κρατικοί λειτουργοί

Συμμετοχική με αιρετούς βουλευτές αλλά όχι επαγγελματίες. Υποχρεωτικές εξετάσεις σε κάθε βουλευτή. Ετήσιο πόθεν έσχες για όλους τους δημόσιους υπαλλήλους και άλλους κρατικούς λειτουργούς. Οι κρατικοί λειτουργοί (γραμματείς υπουργείων κλπ) να αμείβονται με τον κατώτατο μισθό και δεν καθιερώνουν προνομιακά δικαιώματα (σύνταξης, ασυλίας κλπ).

Υπηρεσίες διακυβέρνησης

Απαγορεύονται προμήθειες σε εξοπλισμούς και καθιερώνεται σύστημα διαγωνισμών και προμηθειών ανεξάρτητο από την πολιτική εξουσία. Καθιερώνεται ειδική αρχή ελέγχου προμηθειών από αιρετά μέλη. Καθιερώνεται διαφάνεια μέσω του διαδικτύου σε κάθε πολίτη (με τον κωδικό του). Προϋποθέτει δωρεάν πρόσβαση στο Διαδίκτυο από κάθε πολίτη.

Ειδική αρχή ελέγχου οικονομικών

Οικονομική βουλή αποτελούμενη από εκλεγμένους λειτουργούς με σπουδές σε οικονομικές επιστήμες κατά 70%. Υποχρέωσή της εξαμηνιαίες εκθέσεις ελέγχου πόθεν έσχες, προμηθειών κλπ και η τήρηση προϋπολογισμού. (Άλλοι βάζουν νόμους άλλοι ελέγχουν). Οι λειτουργοί θα αλλάζουν εκ περιτροπής εξαμηνιαία, με άλλους που θα τους ελέγχουν.

Συναίσθημα στην πολιτική, για αξιοπρεπείς πολιτισμένους πολίτες

Υγεία

Πολίτες

Υποχρέωση της πολιτείας να έχει υγιείς πολίτες, δωρεάν.

Ανάπτυξη υπηρεσίας άμεσης βοήθειας στο σπίτι και πρόνοιας πολιτών με ανάγκες (3^η ηλικία και άλλα πρόσωπα που χρειάζονται βοήθεια) μέσω τηλεφωνικής υπηρεσίας και 166.

Επισκέψεις σε ασθενείς μετά την νοσηλεία για να ρωτηθούν αν έδωσαν φακελάκι. Οι γιατροί που αποδεδειγμένα πήραν φακελάκι το επιστρέφουν στο διπλάσιο στο κράτος. Υποχρεωτικό ερωτηματολόγιο για τους ασθενείς και καθιέρωση κάρτας υγείας όπου θα έχει πρόσβαση μόνο ο ασθενής και οι γιατροί του.

Ιατρικό προσωπικό

Οι δημόσιοι γιατροί υποχρεούνται σε πόθεν έσχες. Υποχρεωτική άμισθη απασχόληση 20 ωρών ανά έτος σε γιατρούς του ιδιωτικού τομέα, σε ανοικτά σεμινάρια ή σε έρευνα. Καταγραφή όλων των ιατρών ανά ιατρική ειδικότητα και σύστημα bonus-malus.

Κτιριακή υποδομή

Ιδρύονται μικρά νοσοκομεία με αναλυτική λογιστική κόστους και προϋπολογισμούς. Βελτιώνεται το σύστημα μεταφοράς ασθενών και δίνεται έμφαση στην τηλειατρική.

Άλλη υποδομή

Δημιουργείται αναλυτικός τιμοκατάλογος ειδών (φαρμάκων, μηχανημάτων κλπ) στον οποίο θα έχει πρόσβαση ο καθένας. Ακόμα δημιουργείται ενιαίο αρχείο τιμοκαταλόγου υπηρεσιών υγείας.

Υπηρεσίες υγείας

Δημιουργία υπηρεσίας καθιέρωσης προτύπων και ελέγχων τροφίμων και υπηρεσιών πριν κυκλοφορήσουν στην αγορά. Αυστηροί έλεγχοι καταλληλότητας τροφίμων και υπηρεσιών και αφαίρεση άδειας εφόσον υπάρξει δόλος ή υποτροπή.

Παιδεία

Πολίτες

Βασικός στόχος μας. Δωρεάν. Υποχρεωτική από 6 μέχρι 17 ετών. Δια βίου εκπαίδευση σε όσους επιθυμούν. Στόχος εκτός της απόκτησης γνώσης και η ομαδικότητα.

Μαθήματα από 7πμ μέχρι 23μμ με υποχρεωτικές 20ώρες εβδομαδιαίως. Υποχρεωτική εργασία κάποιων ωρών εβδομαδιαίως μέσα στον σχολικό χώρο από τους μαθητές μεγαλύτερους των 12 ετών σαν βοηθητικό προσωπικό (πχ φωτοτυπίες, φύλαξη κλπ). Κατάργηση της βαθμολογίας και καθιέρωση συστήματος επιβράβευσης. Όλοι οι μαθητές που επιθυμούν θα εγγράφονται σε ανώτερη βαθμίδα εκπαίδευσης χωρίς εξετάσεις. Εφόσον όμως δεν ανταποκρίνονται σε αυτή, τότε θα αυξάνονται οι ώρες υποχρεωτικής εκπαίδευσης για μια περίοδο έξη μηνών και μετά χάνουν το έτος τους.

Εκπαιδευτικό προσωπικό

Αξιολόγηση καθηγητών με σύστημα επιβράβευσης αλλά και κύρωσης (bonus-malus).

Σχολεία

Τα σχολεία ακολουθούν ένα σύστημα υποχρεωτικών και προαιρετικών μαθημάτων με επιλογή των διευθυντών/συλλόγου, που και αυτοί αξιολογούνται όπως και όλοι, κάθε διδακτικό έτος. Οι διευθυντές λειτουργούν αυτόνομα και με γνώμονα την καλή φήμη του σχολείου τους. Δημιουργία τεχνολογικών εργαστηρίων και μονάδων διασύνδεσης των σχολείων με επιχειρήσεις.

Υποχρεωτικά να διδάσκονται ομαδικότητα, οικολογία και ήθος. Όχι μόνο πόσο κάνει 1 και 1. Τα σχολεία πρέπει να διαμορφώνουν σωστούς ανθρώπους και σωστούς πολίτες πρώτα - πρώτα.

Γενικά

Το κράτος μας πρέπει να καταλάβει ότι η παιδεία είναι η ισχυρότερη βιομηχανία. Αν την δώσει και αυτή στους ιδιώτες ανεξέλεγκτα θα χάσει η χώρα άλλο ένα τρένο, αυτή τη φορά το τελευταίο.
Αν θέλουμε να αποκτήσουμε μέλλον θα πρέπει να ισχυροποιήσουμε την παιδεία. Πρώτα να δημιουργήσουμε ένα πανεπιστήμιο που να λειτουργεί πρότυπο, μετά να σταθεροποιήσουμε την βασική και την μεσαία βαθμίδα εκπαίδευσης και τέλος να δημιουργήσουμε ερευνητικά κέντρα.
Η βασική και μέση παιδεία πρέπει να αποκτήσει χαρακτήρα παιχνιδιού και όχι υποχρέωσης. Ας πάρουμε παράδειγμα την αρχαία Ελλάδα.
Θέλουμε σχολεία που να λειτουργούν από το πρωί μέχρι το βράδυ, με λίγες υποχρεωτικές ώρες, με κατεύθυνση στην ομαδικότητα και στην δημιουργικότητα και όχι στην αποστήθιση και τον ατομικισμό.
Ας αφήσουν τους διευθυντές να χαράξουν τα δικά τους προγράμματα σπουδών.

Πρώτα - πρώτα διαφάνεια μετά αξιολόγηση όλων από όλους ανεξαιρέτως.

Φτιάξτε ένα σχολείο χρωματιστό και αφήστε τα παιδιά να μπουν μέσα και να παίξουν.