Η κρίση άρχισε το 2007 από τις ΗΠΑ μετά την αποτυχημένη τακτική της υπερχρέωσης των νοικοκυριών, της χρηματιστηριακής φούσκας και σαν αποτέλεσμα της κατάλυσης της συνθήκης του Bretton Woods.
Για τους ίδιους λόγους πέρασε και τον Ατλαντικό λόγω της ίδιας, αλλά όχι τόσο αποτυχημένης τακτικής των τραπεζών στην Ευρώπη. Η νομοθεσία των ΗΠΑ ωφελεί τον δανειζόμενο, ώστε όποιος έχει πάρει δάνειο για ένα σπίτι, αν χάσει το σπίτι χάνεται και το δάνειο, εδώ στην Ευρώπη ωφελεί τον δανειστή. Οι τράπεζες ήταν οι ωφελημένες.
Έτσι το τσουνάμι από τον Ατλαντικό δεν βρήκε απροετοίμαστες τις Ευρωπαϊκές τράπεζες αυτές είδαν την κρίση να έρχεται και την μετέτρεψαν σε ευκαιρία όπως γίνεται στον καπιταλισμό. Οι μεγάλοι πάντα κερδίζουν γιατί φτιάχνουν τους κανόνες.
Όμως οι μεγάλες τράπεζες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, Γερμανία και Γαλλία, όπως και της Αγγλίας εν μέρει, βρέθηκαν σε δεινή θέση για άλλο λόγο. Γιατί εκτός από τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά (πχ Ισπανία, Ιρλανδία) είχαν και υπερχρεωμένες χώρες. Τότε έφτιαξαν τον EFSF ή Ευρωπαϊκό Οργανισμό Νομισματικής Σταθερότητας ώστε να επιβάλλει την πολιτική τους.
Σε συνεργασία με πολιτικούς των Ευρωπαϊκών χωρών έπαιξαν το «παιχνίδι» του χρέους ξανά και βέβαια βρήκαν πρόσφορο έδαφος στις αποικίες τους. PIIGS τις ονόμασαν ώστε να νομιμοποιήσουν αυτό που θα ερχόταν.
Μας είπαν πως οι PIIGS έφταιξαν και όχι οι ίδιες οι τράπεζες που έδιναν ρευστότητα στις χώρες αυτές με σκοπό να κερδίζουν όλο και περισσότερα από τους τόκους και τα χρηματιστηριακά παιχνίδια.
Αρχικά είπαν ότι θα τις επιδοτήσουν ώστε να αγοράσουν ακόμα περισσότερα προϊόντα και το έκαναν για λίγο καιρό (επιδότηση για μεγάλα αυτοκίνητα, υπολογιστές σε μαθητές κλπ) ώστε να κινήσουν την οικονομία. Μετά είπαν ότι λεφτά δεν υπάρχουν.
Χρησιμοποίησαν έτσι πολιτικούς έτοιμους να υποταχθούν και να εφαρμόσουν ότι τους έλεγαν. Στην Ελλάδα το παιχνίδι παίχτηκε με τον Παπανδρέου και το σύνθημα «Λεφτά υπάρχουν». Έτσι υπογράφτηκε η δανειακή σύμβαση που δένει την χώρα στο χρέος. Σύμβαση χιλίων και σελίδων που πληρώθηκε αδρά από την Ελληνική κυβέρνηση ενώ υπηρετούσε τα συμφέροντα των δανειστών και υποχρέωσε στην ουσία την κυβέρνηση στην 1η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της χώρας ώστε να μην κλείσουν.
Με αυτό τον τρόπο το ιδιωτικό χρέος έγινε δημόσιο. Όμως οι δανειστές, δηλαδή οι τράπεζες ήθελαν να υποχρεωθεί η Ελλάδα και οι υπόλοιπες PIIGS στην πληρωμή των χρεών αυτών, έτσι φρόντισαν να τις δανείζουν οι άλλες χώρες της Ευρώπης και όχι οι Γαλλογερμανικές τράπεζες.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΩΝ ΓΓ ΤΡΑΠΕΖΩΝ
Ποιος όμως κερδίζει από όλα αυτά;
ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΕΡΔΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Στην δανειακή σύμβαση περιλαμβάνονται όλα τα μνημόνια και περιγράφεται με αρκετή λεπτομέρεια ότι ακολούθησε.
Αύξηση των έμμεσων φόρων, ΦΠΑ, ασφαλιστικές εισφορές, χαράτσια κλπ. Αύξηση του ορίου ηλικίας, των μειώσεων των μισθών και εν γένει της μεταφοράς της ιδιωτικής περιουσίας στο κράτος και από εκεί στην τρύπα του χρέους. Γιατί το δάνειο ήταν υπέρογκο και δεν γίνεται να ξεπληρωθεί ποτέ.
Δήθεν για να το μειώσουν έφτιαξαν το PSI. Με αυτό απομύζησαν και τα υπόλοιπα διαθέσιμα του κρατικού τομέα, ασφαλιστικά ταμεία - νοσοκομεία - πανεπιστήμια κλπ. Με μια κίνηση μετέφεραν τα διαθέσιμα τους στην αποπληρωμή του χρέους και έκαναν την 2η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Μετά ήρθαν για την υπόλοιπη δημόσια περιουσία, κτήρια, επιχειρήσεις, λιμάνια, αεροδρόμια, παραλίες, νησιά, δήμους, Βουλή,.. και την όποια δημοκρατία είχαμε.
Ας δούμε όμως με μια ματιά τι έχει συμβεί. Μια μικρή τράπεζα η Proton Bank επί Βενιζέλου το 2011 αγοράστηκε από το Ελληνικό δημόσιο 1,5δις € και την έκλεισε, ενώ σήμερα όλες οι τράπεζες στοιχίζουν 2,2δις€ μόνο κόστος τραπεζών ! Η τράπεζα αυτή είχε δανείσει 701εκ€!!!Ο Ελληνικός λαός είχε δώσει 240δις€, και η αποτίμηση των ξένων αυτές τις μέρες ήταν 770εκ.€
Όλα αυτά τα χρόνια τα Ελληνικά νοικοκυριά έχασαν από 30% μέχρι και 100% των εισοδημάτων τους. Πρωταθλήτρια στην ανεργία σήμερα:
https://data.oecd.org/chart/4peM
Μέχρι το 2011, νομίζοντας πως η κρίση ήταν παροδική, μερικοί πήραν δάνειο ώστε να μεταφέρουν στο μέλλον την υποχρέωση τους. Οι τράπεζες που γνώριζαν καλά το τι γίνεται, τους το έδωσαν με εγγύηση το σπίτι τους. Μετά δεν μπορούσαν να το ξεχρεώσουν. Έχασαν τη δουλειά τους ή τους μειώθηκε ο μισθός ή έκλεισαν το κατάστημα τους. Το σπίτι έμεινε επισφαλές και το δάνειο μεγάλωσε λόγω τόκων και εξόδων.
Η κρίση δεν ήταν αποτέλεσμα θεομηνίας, ήταν αποτέλεσμα χειρουργικής επέμβασης, όπως φαίνεται και στην έκθεση του ΟΟΣΑ. Η Ελλάδα είναι πλέον η 6η χώρα στην οικονομική ανισότητα Μεξικό, Τουρκία, ΗΠΑ, Ισραήλ και Η.Β προηγούνται.
https://data.oecd.org/chart/4peL Η σχετική μείωση φτωχών-πλούσιων την περίοδο αυτή έφτασε το 5.5% πρωτοφανές στην Ευρωζώνη όπου υπήρξε σχετική αύξηση εκτός βέβαια από τα PIIGS.
Η 3η ανακεφαλαιοποίηση όμως ήρθε με το 3ο μνημόνιο. Οι τράπεζες πλέον έγιναν πάλι ιδιωτικές και Έτσι το δημόσιο χρέος έγινε ιδιωτικό με τις τράπεζες να χαίρουν ασυλίας.
Ο Έλληνας πολίτης υπερ-χρεώθηκε για να σώσει τις ξένες αποικιοκρατικές τράπεζες και σήμερα του παίρνουν το σπίτι, το χωράφι, την επιχείρηση που τα απαξίωσαν ώστε να τα διαλύσουν ευκολότερα. Έτσι θα εκπλειστηριαστούν προς όφελος των τραπεζών και όχι του δημοσίου. Όπως πληρώνονται στα δάνεια πρώτα οι τόκοι και μετά το κεφάλαιο. Ότι απομείνει θα το χρωστά στο δημόσιο που αυτό θα χρωστά στις ξένες τράπεζες. Η αποικία χρέους Ελλάδα, θα αποτελείται από άστεγους, άνεργους άρα υποταγμένους γηγενείς, έτοιμους να ακολουθήσουν τους ισχυρούς αποικιοκράτες, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΟΥΣ για όλα.
Περίοδος 2006 - 2013 ΟΟΣΑ ποσοστά αξιών ακινήτων
Γερμανία: 0.0 1.1 0.6 0.5 2.7 5.6 6.3 6.3 = +23.1
Ελλάδα: 13.0 6.2 1.5 -4.3 -4.4 -5.5 -11.8 -10.5= -15.8
Ιρλανδία και Ιταλία: ΟΟΣΑ αξίες ακινήτων το 1997 σε 4 χώρες
ΤΟ ΜΟΝΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ
