Δευτέρα, Οκτωβρίου 13, 2014

Να επιδιώξουμε το αδύνατο πριν γίνει αδιανόητο


Σήμερα το πρωί ξύπνησα νωρίς. Κοίταξα έξω απ' το παράθυρο και είδα τα σύννεφα να μαζεύονται. Πάει για βροχή; Ποιος ξέρει! Ίσα ίσα που καταφέραμε να σταματήσουμε την καταστροφή του περιβάλλοντος μετά από την επανάσταση του 2019 και οι βροχές είναι πιο συχνές σήμερα στην πόλη μας.
Άρχισα λοιπόν, να ετοιμάζω το πρωινό μου. Πάει καιρός που τρώω πρωινό με την ησυχία μου. Από τότε που αποφασίσαμε να μεταθέσουμε την ώρα έναρξης των καταστημάτων ακόμα μισή ώρα αργότερα και μου μένει χρόνος να φροντίσω τον εαυτό μου και τα παιδιά χωρίς να ξυπνάω από τα άγρια χαράματα. Έτσι κι αλλιώς ποιος πήγαινε να ψωνίσει στις 8.30πμ; Μετά από μελέτη που έγινε σχετικά με την ενέργεια βρέθηκε πως ήταν καλύτερο να καθυστερήσει η έναρξη της εργασίας μισή ώρα ακόμα.
Βέβαια ωφέλησε και το κυλιόμενο ωράριο. Τώρα που εργαζόμαστε 4 ώρες την ημέρα κάνω αρκετά περισσότερα γιατί μου μένει χρόνος να σκεφτώ. Θυμάμαι παλαιότερα πως με κράταγαν στην δουλειά 10 ώρες και τα Σαββατοκύριακα. Τότε με την κρίση του 2008-2019. Ήταν εξουθενωτικό. Ούτε μπορούσα να πάρω τα πόδια μου. Τώρα; Σταμάτησαν μέχρι και τα ψυχοσωματικά μου!
Ωφέλησε βέβαια, πως πέρυσι αντάλλαξα τη θέση εργασίας μου και ήρθα πιο κοντά στο σπίτι έτσι εξοικονομώ και άλλον χρόνο. Θυμάμαι τη μέρα που έγινε η αλλαγή από την ομάδα κατανομής εργασίας που συμμετέχω όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι και επιχειρήσεις. Ήταν Πέμπτη και έβρεχε. Βγήκα στη βροχή τρέχοντας χαρούμενος.
Έτσι σταμάτησε κι ο πόλεμος μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών και όλοι προσπαθούμε για το καλύτερο. Βοήθησαν βέβαια και τα ρομπότ που κατασκευάζονται πια στα ενωμένα εργοστάσια Οινοφύτων. Εκεί εργάζεται ο μεγάλος γιος μου σαν σχεδιαστής τώρα που απέκτησε το πτυχίο με την δωρεάν δια βίου μάθηση. Ποιος θα το φαντάζονταν! Μετά από την ανεργία 10 ετών να καταπολεμήσει την κατάθλιψη, να πάρει πτυχίο και να βρει τέτοια εργασία!
Εκτός της ομάδας αυτής που συμμετέχω διαδικτυακά, πηγαίνω καθημερινά και στην ομάδα τροφίμων που λειτουργεί στην γειτονιά μου. Έχουμε εγκαταστήσει έναν λαχανόκηπο δίπλα στο σχολείο που λειτουργεί σαν τόπος εκμάθησης και μαζεύουμε και μερικά από τα ζαρζαβατικά μας που μοιράζονται κάθε μήνα σε διαφορετικές οικογένειες. Βέβαια αυτό δεν ήταν και τόσο εύκολο εγχείρημα μιας και η εγκατάσταση ήταν προβληματική μιας και είχαμε νομικά προβλήματα με την ΔΕΗ. Από την στιγμή που αυτά λύθηκαν, η ΔΕΗ αποχώρησε και στο χώρο της στήθηκε το Κέντρο και βέβαια ο λαχανόκηπος.
Αλλά να σας πω για το Κέντρο. Είναι πρότυπο σε όλη τη χώρα. Περιλαμβάνει κέντρο μάθησης και άθλησης, λαχανόκηπο, διαδρομές περιπάτου κλπ.
Μετά την καθιέρωση του ολοήμερου σχολείου το σχολείο μας μετατράπηκε στο Κέντρο. Αρχικά φυτεύτηκαν δέντρα στα προαύλια, μετά όμως αναγκαστήκαμε να απευθυνθούμε σε αρχιτέκτονες που το σχεδίασαν εξ αρχής.
Πισίνες, λαχανόκηπος, γήπεδο 5χ5, διαδρομές περιπάτου, ποδηλάτου, εστιατόριο, θεματικές αίθουσες, αίθουσες πολλαπλών χρήσεων κλπ όλα βιοκλιματικά σχεδιασμένα δημιουργούν το Κέντρο. Το πρότυπο αυτό σχολείο που χώρεσε σε 7 στρέμματα. Αποφασίσαμε να το χρηματοδοτήσουμε αντί για άλλη κατασκευή και προσφέραμε οικειοθελή εργασία όλοι στο συνοικιακό συμβούλιο.
Από τότε που χτίστηκε το Κέντρο ο τρόπος διδασκαλίας του σχολείο άλλαξε. Οι μαθητές είχαν όλο τον ελεύθερο χρόνο για να παίξουν και να αθληθούν μέσα στο Κέντρο. Η τεχνολογία βέβαια που αποκτήθηκε με τις οπτικές ίνες μας βοήθησε στο να καθιερώσουμε το συνεχές σχολείο. Ένα σχολείο που αρχίζει το πρωί και τελειώνει το βράδυ με εκδηλώσεις και συζητήσεις. Το μάθημα γίνεται πλέον παντού στο Κέντρο αλλά και στο σπίτι με συνδιάσκεψη. Οι μαθητές έχουν επωμιστεί με τις μηνιαίες παρουσιάσεις τους στις ημερίδες όπου πλήθος κόσμου τις παρακολουθεί. Όλοι οι γονείς ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους και δείχνουν το ενδιαφέρον τους, τώρα που εργάζονται 4ωρα, με τον καλύτερο τρόπο. Παρακολουθώντας τις ημερίδες αλλά και εργαζόμενοι μαζί με τα παιδιά τους για αυτές.
Σήμερα το βράδυ έχει παρουσίαση ο μικρός γιος μου. Η ομάδα του έφτιαξε γυαλιά για να βλέπουν οι τυφλοί. Βέβαια δεν είναι τόσο καλός ο μηχανισμός όσο εκείνος του εμπορίου που λειτουργεί ακριβώς όπως οι νυχτερίδες και πιο χοντροκομμένος, αλλά τα παιδιά που ασχολούνται ένα μήνα τώρα με αυτό τα κατάφεραν θαυμάσια. Εξάλλου είναι από 15 μέχρι 19 χρονών παιδιά. Να δείτε πως κάνουν!
Από τότε που άρχισε η δια βίου μάθηση πολλοί γονείς ξανακάθονται στα θρανία. Η μάθηση πλέον είναι παιχνίδι και πώς να μην είναι αφού τώρα πια χρησιμοποιούνται και παιχνίδια στο μάθημα.
Το αγαπημένο της κόρης μου είναι οι κάρτες ιστορίας γιατί θέλει να ακολουθήσει την αρχαιολογία. Τώρα πια που η κυβέρνηση ασχολείται σοβαρά με τα αρχαία της χώρας μας και έχουν ανοίξει προγράμματα ανασκαφών. Το χρειαζόμασταν αυτό
γιατί με την κρίση είχαν καθυστερήσει όλα τα έργα που χρειάζονταν την Αρχαιολογική υπηρεσία. Βέβαια θα εργάζεται 5ωρο στο δημόσιο όπως κάθε δημόσιος υπάλληλος, αλλά αυτό δεν την ενδιαφέρει. Εξάλλου έχουν δωρεάν μετακινήσεις και άλλα υπέρ.
Συνεχίζεται ...
Ουτοπία 2025

Δεν υπάρχουν σχόλια: