Το φθηνό κρέας το τρώνε οι σκύλοι

Ο μύθος
Η μείωση του κόστους είναι η κεντρικότερη από τις νεοφιλελεύθερες ιδέες μιας και μειώνοντας το κόστος των πραγμάτων αυξάνεται η κατανάλωση για όλους και έρχεται η ανάπτυξη.

Είναι όμως έτσι;
Αν έχουμε ένα εργοστάσιο που παράγει ακριβά κουστούμια μειώνοντας το κόστος θα καταλήξει να παράγει φθηνότερα κουστούμια που θα στοχεύουν σε μεγαλύτερη αγορά.
Όμως αν όλα τα εργοστάσια που παράγουν κουστούμια μειώσουν το κόστος τους τότε το ποσοστό κέρδους θα μειωθεί και έτσι θα μειωθούν και οι απολαβές των υπαλλήλων μιας και οι εργοστασιάρχες θα θελήσουν να κερδίσουν ακόμη περισσότερα μιας και θα πουλάνε περισσότερα κουστούμια.
Η ποιότητα των κουστουμιών θα μειωθεί, η τιμή τους θα μειωθεί και οι εργάτες δεν θα μπορούν να αγοράζουν κουστούμια κάθε χρόνο γιατί αυτά θα χαλάνε και αυτοί δεν θα έχουν χρήματα μιας και θα μειωθούν οι μισθοί.
Οι εργοστασιάρχες θα ψάξουν να βρουν τρόπους να μειώσουν ακόμη την τιμή και θα χρησιμοποιούν συνεχώς και χειρότερα υλικά που θα έχουν ακόμα και επίπτωση στην υγεία των πελατών τους.
Αυτό θα οδηγήσει σε κλείσιμο των περισσοτέρων εργοστασίων και βέβαια σε λιγότερες και επισφαλείς θέσεις εργασίας.
Ας δούμε ποιοι θα κερδίσουν και ποιοι θα χάσουν τελικά:
Θα κερδίσουν αυτοί που θα απομείνουν να διαφεντεύουν την αγορά (οι πιο ισχυροί και αδίστακτοι) και θα χάσουν όλοι οι άλλοι -εργοστασιάρχες, εργαζόμενοι, καταναλωτές.

Έτσι:
Μείωση του κόστους σε μια κλειστή ανταγωνιστική κοινωνία σημαίνει αρνητικό πληθωρισμό δηλαδή στασιμότητα μιας και θα υπάρξει και μείωση των εσόδων των καταναλωτών.
Μείωση του κόστους όμως σε μια ανοιχτή ανταγωνιστική κοινωνία σημαίνει ύφεση μιας και θα οδηγήσει σε φθηνά προϊόντα μικρής αξίας.
Μείωση του κόστους σε μια ανοιχτή ανταγωνιστική αποικία σημαίνει εξαθλίωση.