Επιστολή από τον ιατρό - μαιευτήρα κ. Νικόλαο Διαμαντάκη
Τηλ. Κέντρο 2132161000, ΑΘΗΝΑ.
Κοινοποίηση προς:
Α) Τον κ ΠΡΟΣ: Τον Υπουργό Υγείας, κ. Μάκη Βορίδη
Τηλ. Κέντρο 2132161000, ΑΘΗΝΑ.
Κοινοποίηση προς:
Α) Τον κο Εισαγγελέα Πρωτοδικών Σύρου
Δικαστικό μέγαρο, πλατεία Μιαούλη Ερμούπολης
Β) Τον Έπαρχο Τήνου, κ. Γιάννη Γιαγιά
Ηλία Γάφου 30, ΤΗΝΟΣ
Γ) Το δήμαρχο Τήνου, κ. Σίμο Ορφανό
Ευαγγελιστρίας 72, ΤΗΝΟΣ
Δ) Τον πρόεδρο της Διοικούσας επιτροπής του Π.Ι.Ι.Ε.Τ.,κ.κ. Δωρόθεο Β’
Ευαγγελιστρίας 1, ΤΗΝΟΣ
Ε) Διοικητή ΓΝ Σύρου
Τήνος, 6 Δεκεμβρίου 2014,
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Αν και συγκλονισμένος ακόμα από την πρόσφατη εφιαλτική εμπειρία που βίωσα στο νησί της Τήνου τις πρώτες πρωινές ώρες της 1ης Δεκεμβρίου τρέχοντος έτους, εντούτοις αισθάνομαι την ανάγκη και υποχρέωση να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου, προκειμένου να γράψω την παρούσα επιστολή που σκοπό έχει να ενημερώσει και αφυπνίσει τους αρμοδίους πριν … να είναι αργά, συγκεκριμένα:
Είμαι ιατρός –μαιευτήρας και ζω, μαζί με την οικογένειά μου, μόνιμα στο νησί της Τήνου από το έτος 1987, μάλιστα έως το έτος 1991 ήμουν γιατρός στο Κέντρο Υγείας Τήνου και από το 1996 έως και σήμερα ιδιωτεύω, με την ειρημένη ιδιότητα και ειδικότητα, στο πιο πάνω νησί.
Αργά τη νύχτα της 30ης Νοεμβρίου 2014 με ειδοποίησαν ότι μία γυναίκα, η οποία βρισκόταν σε πολύ προχωρημένο στάδιο κυήσεως, χρειαζόταν τις ιατρικές μου υπηρεσίες. Πράγματι επισκέφθηκα τη συγκεκριμένη γυναίκα και διαπίστωσα ότι ήταν ετοιμόγεννη και ότι έπρεπε άμεσα να ξεκινήσω τις διαδικασίες για να την ξεγεννήσω. Δυστυχώς δεν υπήρχε χρόνος, ούτε πολυτέλεια να μεταφερθεί στο νοσοκομείο της Σύρου, στο οποίο υπηρετούν 5, αν δεν κάνω λάθος, ιατροί μαιευτήρες και το οποίο διαθέτει την απαραίτητη υποδομή από την άποψη του απαραίτητου προσωπικού και υλικοτεχνικής επάρκειας για να τις προσφερθούν οι απαραίτητες και ενδεδειγμένες ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες, οπότε οδηγήθηκε άμεσα στο Κέντρο Υγείας Τήνου.
Η κυοφορούσα γυναίκα επρόκειτο να γεννήσει για δεύτερη φορά και την πρώτη είχε υποστεί «καισαρική τομή», επομένως, σύμφωνα με τους κοινά παραδεκτούς κανόνες και διδάγματα της επιστήμης μου, έπρεπε να ξεγεννήσει πάλι με καισαρική τομή, προκειμένου να αποφευχθεί ή μειωθεί ο κίνδυνος να υποστεί ρήξη της μήτρας της με ολέθρια αποτελέσματα για τη ζωή του κυοφορούμενου τέκνου της και της ίδιας.
Όταν έφτασα στο Κέντρο Υγείας Τήνου, υπέστην σοκ από το μέγεθος της παραμέλησης, των ελλείψεων και της ανεπάρκειας. Δεν υπήρχε αναισθησιολόγος, δεν υπήρχε τράπεζα αίματος, δεν υπήρχε διαθέσιμο νοσηλευτικό προσωπικό, ενώ το ιατροφαρμακευτικό υλικό στην πλειονότητά του ήταν ακατάλληλο ή ανύπαρκτο (λχ τα ράμματα είχαν λήξει). Υπό τις συνθήκες αυτές δεν μπορούσε να γίνει επέμβαση καισαρικής τομής και έτσι μοιραία έπρεπε να επιχειρήσω φυσιολογικό τοκετό, ο οποίος, όπως ήδη πιο πάνω επισημάνθηκε, εγκυμονούσε κινδύνους για τη ζωή του κυοφορούμενου και της κυοφορούσας.
Υπό το κράτος του τεράστιου άγχους, του φόβου και της αγωνίας για το εγχείρημά μου και αναλογιζόμενος όλη εκείνη την ώρα ότι, αν κάτι δεν πήγαινε καλά, οπωσδήποτε θα βρισκόμουν, χωρίς να φταίω, αντιμέτωπος με σοβαρές ποινικές κατηγορίες, αλλά και σπίλωση της επαγγελματικής μου αξιοπιστίας, έδωσα αγώνα, όπως επιβάλλει και επιτάσσει ο όρκος που έχω δώσει, διαπιστώνοντας στην πορεία ότι –δυστυχώς- ο βαθμός δυσκολίας του εγχειρήματός μου επρόκειτο να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο, καθόσον αποδείχθηκε ότι το έμβρυο είχε υποστεί διπλή περίδεση του ομφάλιου λώρου και «δεν κατέβαινε», ενώ παράλληλα το κέντρο υγείας δεν διέθετε «εμβρυοουλκό» (βεντούζα), ώστε να υποβοηθηθεί η εξαγωγή του εμβρύου και παράλληλα η κυοφορούσα αισθανόταν πολύ έντονους πόνους και δεν υπήρχε επισκληρίδιος ένεση.
Με τη βοήθεια του Θεού, διότι με όλες αυτές τις δυσκολίες που αντιμετώπισα πρόκειται περί θαύματος, τελικά το έμβρυο γεννήθηκε, για να διαπιστώσω ότι η διαθέσιμη στο κέντρο υγείας θερμοκοιτίδα ήταν εκτός λειτουργίας και είχε λήξει, ενώ επίσης δεν υπήρχε η δυνατότητα να γίνει συρραφή της τομής που είχε γίνει στη μητέρα του!
Η Παναγία (της Τήνου) μπορεί ασφαλώς να έκανε πάλι το καθήκον της, δηλαδή ένα θαύμα, όμως το περιστατικό που μόλις περιέγραψα πρέπει να μας προβληματίσει όλους και να μην το υποβαθμίσουμε επειδή από καθαρή τύχη ή σύμπτωση έτυχε να μη θρηνήσουμε θύματα.
Ενημερώνω με την παρούσα επιστολή μου τους αρμοδίους και απευθύνω έκκληση προς την πολιτική ηγεσία του τόπου, η οποία είναι υπεύθυνη και αρμόδια για τη σωστή λειτουργία όλων των κέντρων υγείας ανά την ελληνική επικράτεια, να ενδιαφερθεί σοβαρά και για την περιφέρεια και τα προβλήματά της. Να ασχοληθεί επισταμένα και υπεύθυνα με το κέντρο υγείας Τήνου και τις σοβαρές ελλείψεις του, καθόσον πρόκειται για το σοβαρότερο και σημαντικότερο κοινωνικό αγαθό, την ανθρώπινη ζωή, που, έτσι όπως είναι η κατάσταση στο νησί, τείνει να εξελιχθεί σε θέμα τύχης.
Η λειτουργία του Κέντρου Υγείας Τήνου δεν αποτελεί ευθύνη του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. (Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου), αλλά της Πολιτείας και επομένως δεν μπορούμε να έχουμε διαρκώς την απαίτηση ή αξίωση το ανωτέρω ίδρυμα να συνδράμει οικονομικά, ώστε το τελευταίο να λειτουργεί ικανοποιητικά ή ευπρεπώς. Αντιθέτως, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το πιο πάνω ίδρυμα συντηρεί οικονομικά, χωρίς να έχει τέτοια υποχρέωση, το κέντρο υγείας και το έχει εξοπλίσει με σύγχρονα και προηγμένα τεχνολογικά τεχνικά μέσα (λχ τηλεφωνούμενο καρδιογράφο), που έχει κυριολεκτικά σώσει ανθρώπινες ζωές.
Ωστόσο, δεν μπορεί η κοινωνία της Τήνου να απαιτεί την ευεργεσία και όχι τη νομική υποχρέωση από τα αρμόδια όργανα.
Με εκτίμηση,
Νικόλος Διαμαντάκης, ιατρός - μαιευτήρας
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Αν και συγκλονισμένος ακόμα από την πρόσφατη εφιαλτική εμπειρία που βίωσα στο νησί της Τήνου τις πρώτες πρωινές ώρες της 1ης Δεκεμβρίου τρέχοντος έτους, εντούτοις αισθάνομαι την ανάγκη και υποχρέωση να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου, προκειμένου να γράψω την παρούσα επιστολή που σκοπό έχει να ενημερώσει και αφυπνίσει τους αρμοδίους πριν … να είναι αργά, συγκεκριμένα:
Είμαι ιατρός –μαιευτήρας και ζω, μαζί με την οικογένειά μου, μόνιμα στο νησί της Τήνου από το έτος 1987, μάλιστα έως το έτος 1991 ήμουν γιατρός στο Κέντρο Υγείας Τήνου και από το 1996 έως και σήμερα ιδιωτεύω, με την ειρημένη ιδιότητα και ειδικότητα, στο πιο πάνω νησί.
Αργά τη νύχτα της 30ης Νοεμβρίου 2014 με ειδοποίησαν ότι μία γυναίκα, η οποία βρισκόταν σε πολύ προχωρημένο στάδιο κυήσεως, χρειαζόταν τις ιατρικές μου υπηρεσίες. Πράγματι επισκέφθηκα τη συγκεκριμένη γυναίκα και διαπίστωσα ότι ήταν ετοιμόγεννη και ότι έπρεπε άμεσα να ξεκινήσω τις διαδικασίες για να την ξεγεννήσω. Δυστυχώς δεν υπήρχε χρόνος, ούτε πολυτέλεια να μεταφερθεί στο νοσοκομείο της Σύρου, στο οποίο υπηρετούν 5, αν δεν κάνω λάθος, ιατροί μαιευτήρες και το οποίο διαθέτει την απαραίτητη υποδομή από την άποψη του απαραίτητου προσωπικού και υλικοτεχνικής επάρκειας για να τις προσφερθούν οι απαραίτητες και ενδεδειγμένες ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες, οπότε οδηγήθηκε άμεσα στο Κέντρο Υγείας Τήνου.
Η κυοφορούσα γυναίκα επρόκειτο να γεννήσει για δεύτερη φορά και την πρώτη είχε υποστεί «καισαρική τομή», επομένως, σύμφωνα με τους κοινά παραδεκτούς κανόνες και διδάγματα της επιστήμης μου, έπρεπε να ξεγεννήσει πάλι με καισαρική τομή, προκειμένου να αποφευχθεί ή μειωθεί ο κίνδυνος να υποστεί ρήξη της μήτρας της με ολέθρια αποτελέσματα για τη ζωή του κυοφορούμενου τέκνου της και της ίδιας.
Όταν έφτασα στο Κέντρο Υγείας Τήνου, υπέστην σοκ από το μέγεθος της παραμέλησης, των ελλείψεων και της ανεπάρκειας. Δεν υπήρχε αναισθησιολόγος, δεν υπήρχε τράπεζα αίματος, δεν υπήρχε διαθέσιμο νοσηλευτικό προσωπικό, ενώ το ιατροφαρμακευτικό υλικό στην πλειονότητά του ήταν ακατάλληλο ή ανύπαρκτο (λχ τα ράμματα είχαν λήξει). Υπό τις συνθήκες αυτές δεν μπορούσε να γίνει επέμβαση καισαρικής τομής και έτσι μοιραία έπρεπε να επιχειρήσω φυσιολογικό τοκετό, ο οποίος, όπως ήδη πιο πάνω επισημάνθηκε, εγκυμονούσε κινδύνους για τη ζωή του κυοφορούμενου και της κυοφορούσας.
Υπό το κράτος του τεράστιου άγχους, του φόβου και της αγωνίας για το εγχείρημά μου και αναλογιζόμενος όλη εκείνη την ώρα ότι, αν κάτι δεν πήγαινε καλά, οπωσδήποτε θα βρισκόμουν, χωρίς να φταίω, αντιμέτωπος με σοβαρές ποινικές κατηγορίες, αλλά και σπίλωση της επαγγελματικής μου αξιοπιστίας, έδωσα αγώνα, όπως επιβάλλει και επιτάσσει ο όρκος που έχω δώσει, διαπιστώνοντας στην πορεία ότι –δυστυχώς- ο βαθμός δυσκολίας του εγχειρήματός μου επρόκειτο να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο, καθόσον αποδείχθηκε ότι το έμβρυο είχε υποστεί διπλή περίδεση του ομφάλιου λώρου και «δεν κατέβαινε», ενώ παράλληλα το κέντρο υγείας δεν διέθετε «εμβρυοουλκό» (βεντούζα), ώστε να υποβοηθηθεί η εξαγωγή του εμβρύου και παράλληλα η κυοφορούσα αισθανόταν πολύ έντονους πόνους και δεν υπήρχε επισκληρίδιος ένεση.
Με τη βοήθεια του Θεού, διότι με όλες αυτές τις δυσκολίες που αντιμετώπισα πρόκειται περί θαύματος, τελικά το έμβρυο γεννήθηκε, για να διαπιστώσω ότι η διαθέσιμη στο κέντρο υγείας θερμοκοιτίδα ήταν εκτός λειτουργίας και είχε λήξει, ενώ επίσης δεν υπήρχε η δυνατότητα να γίνει συρραφή της τομής που είχε γίνει στη μητέρα του!
Η Παναγία (της Τήνου) μπορεί ασφαλώς να έκανε πάλι το καθήκον της, δηλαδή ένα θαύμα, όμως το περιστατικό που μόλις περιέγραψα πρέπει να μας προβληματίσει όλους και να μην το υποβαθμίσουμε επειδή από καθαρή τύχη ή σύμπτωση έτυχε να μη θρηνήσουμε θύματα.
Ενημερώνω με την παρούσα επιστολή μου τους αρμοδίους και απευθύνω έκκληση προς την πολιτική ηγεσία του τόπου, η οποία είναι υπεύθυνη και αρμόδια για τη σωστή λειτουργία όλων των κέντρων υγείας ανά την ελληνική επικράτεια, να ενδιαφερθεί σοβαρά και για την περιφέρεια και τα προβλήματά της. Να ασχοληθεί επισταμένα και υπεύθυνα με το κέντρο υγείας Τήνου και τις σοβαρές ελλείψεις του, καθόσον πρόκειται για το σοβαρότερο και σημαντικότερο κοινωνικό αγαθό, την ανθρώπινη ζωή, που, έτσι όπως είναι η κατάσταση στο νησί, τείνει να εξελιχθεί σε θέμα τύχης.
Η λειτουργία του Κέντρου Υγείας Τήνου δεν αποτελεί ευθύνη του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. (Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου), αλλά της Πολιτείας και επομένως δεν μπορούμε να έχουμε διαρκώς την απαίτηση ή αξίωση το ανωτέρω ίδρυμα να συνδράμει οικονομικά, ώστε το τελευταίο να λειτουργεί ικανοποιητικά ή ευπρεπώς. Αντιθέτως, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το πιο πάνω ίδρυμα συντηρεί οικονομικά, χωρίς να έχει τέτοια υποχρέωση, το κέντρο υγείας και το έχει εξοπλίσει με σύγχρονα και προηγμένα τεχνολογικά τεχνικά μέσα (λχ τηλεφωνούμενο καρδιογράφο), που έχει κυριολεκτικά σώσει ανθρώπινες ζωές.
Ωστόσο, δεν μπορεί η κοινωνία της Τήνου να απαιτεί την ευεργεσία και όχι τη νομική υποχρέωση από τα αρμόδια όργανα.
Με εκτίμηση,
Νικόλος Διαμαντάκης, ιατρός - μαιευτήρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου