Δεν έχει νόημα κατασκευής.
Εφόσον υπάρχουν συμφέροντα θα μετακινείται ο πληθυσμός από τους φτωχούς προς τους πλούσιους προορισμούς.
Οι έμποροι ελπίδων θα συνεχίζουν να κερδίζουν σε βάρος των ανήμπορων.
Αν βάλουμε φράκτη δεν θα πάνε 30 χιλιόμετρα πιο κει και θα κάνουν τα ίδια; Μήπως να βάλουμε φράκτη σε όλα τα σύνορά μας θα μας σώσει; Θα τους στέλνουν με καράβια όπως κάνουν ήδη. Τι άλλο πιο παλαβό θα ακούσουμε από δήθεν υπεύθυνα χείλη;
Εκτός βέβαια, αν θεωρούμε πως η εξόντωση των φτωχών είναι λύση.
Τα χρόνια των παχιών αγελάδων τελείωσαν για την Δύση και ειδικά για την Ελλάδα. Έτσι όπως τα κάνατε μέχρι τώρα, σε λίγα χρόνια ο φράκτης αυτός θα μας κρατάει από το να πάμε στην Τουρκία και από κει στις πλούσιες χώρες της Ανατολής!
Ντροπή σε εκείνους που τον σκέφτηκαν. Ντροπή σας που το φέρνετε για διαβούλευση. Ντροπή!
9 Αυγούστου 2011, 14:36 | Φίλιππος Φιλιππίδης
http://www.opengov.gr/yptp/?c=2358Μόνιμος Σύνδεσμος
Ψήφος: Thumb up 0 Thumb down 0
Τρίτη, Αυγούστου 09, 2011
Κυριακή, Ιουλίου 31, 2011
Δημόσια Διαβούλευση του Σχέδιο Νόμου «Διεύρυνση της άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας με τη διενέργεια δημοψηφίσματος»
Δημόσια Διαβούλευση του Σχέδιο Νόμου «Διεύρυνση της άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας με τη διενέργεια δημοψηφίσματος»
* Τονίζω τις λέξεις άμεση και συμμετοχική
Τίθεται από σήμερα 28 Ιουλίου 2011 σε δημόσια διαβούλευση η νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών, για την «Διεύρυνση της άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας με τη διενέργεια δημοψηφίσματος».
Σε κάθε αντιπροσωπευτική δημοκρατία ο λαός αναδεικνύει περιοδικά τους εκπροσώπους του στη Βουλή και, δι’ αυτής, την κυβέρνηση. Η βούλησή του της εξασφαλίζει την πολιτική νομιμοποίηση στις αποφάσεις που λαμβάνει, γι’ αυτό και είναι χρήσιμο να εκφράζεται όχι μόνο με τη διενέργεια γενικών εκλογών αλλά και με προσφυγή σε δημοψήφισμα.
* τονίζω τη λέξη αντιπροσωπευτική
Τότε το εκλογικό σώμα καλείται να εκφράσει την προτίμησή του σε συγκεκριμένο ζήτημα που απασχολεί την κοινωνία, διαμορφώνοντας έτσι δεσμευτικά ή επηρεάζοντας αποφασιστικά τις επιλογές της κυβέρνησης. Το δημοψήφισμα είναι θεσμός άμεσης και, εν πολλοίς, συμμετοχικής δημοκρατίας και με την ενεργοποίησή του ενισχύεται η πολιτική συμμετοχή, τονώνεται η αντιπροσώπευση, διευρύνεται η δημοκρατία και εμβαθύνεται η λαϊκή κυριαρχία.
* τονίζω τη φράση λαϊκή κυριαρχία.
Συνολικά, δεν μπορώ να καταλάβω πως θα γίνει συγχρόνως και άμεση και συμμετοχική αλλά και αντιπροσωπευτική η δημοκρατία.
Το δημοψήφισμα που ευαγγελίζεστε δεν είναι ούτε καν συμμετοχή στα κοινά.
Έχουμε κατ' επίφαση δημοκρατία και ζητάμε Δημοκρατία με κεφαλαίο Δ, χωρίς επίθετα.
Άρθρο 1 του συντάγματος : Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
Αυτό το άρθρο έχει καταπατηθεί σε πλείστες περιπτώσεις. Με κατ' επίφαση δημοψηφίσματα δεν μπορεί κανείς να το ανατάξει. Ειδικά όταν η χώρα μας έχει ήδη υπογράψει την δανειακή συνθήκη υποτέλειας.
* Τονίζω τις λέξεις άμεση και συμμετοχική
Τίθεται από σήμερα 28 Ιουλίου 2011 σε δημόσια διαβούλευση η νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών, για την «Διεύρυνση της άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας με τη διενέργεια δημοψηφίσματος».
Σε κάθε αντιπροσωπευτική δημοκρατία ο λαός αναδεικνύει περιοδικά τους εκπροσώπους του στη Βουλή και, δι’ αυτής, την κυβέρνηση. Η βούλησή του της εξασφαλίζει την πολιτική νομιμοποίηση στις αποφάσεις που λαμβάνει, γι’ αυτό και είναι χρήσιμο να εκφράζεται όχι μόνο με τη διενέργεια γενικών εκλογών αλλά και με προσφυγή σε δημοψήφισμα.
* τονίζω τη λέξη αντιπροσωπευτική
Τότε το εκλογικό σώμα καλείται να εκφράσει την προτίμησή του σε συγκεκριμένο ζήτημα που απασχολεί την κοινωνία, διαμορφώνοντας έτσι δεσμευτικά ή επηρεάζοντας αποφασιστικά τις επιλογές της κυβέρνησης. Το δημοψήφισμα είναι θεσμός άμεσης και, εν πολλοίς, συμμετοχικής δημοκρατίας και με την ενεργοποίησή του ενισχύεται η πολιτική συμμετοχή, τονώνεται η αντιπροσώπευση, διευρύνεται η δημοκρατία και εμβαθύνεται η λαϊκή κυριαρχία.
* τονίζω τη φράση λαϊκή κυριαρχία.
Συνολικά, δεν μπορώ να καταλάβω πως θα γίνει συγχρόνως και άμεση και συμμετοχική αλλά και αντιπροσωπευτική η δημοκρατία.
Το δημοψήφισμα που ευαγγελίζεστε δεν είναι ούτε καν συμμετοχή στα κοινά.
Έχουμε κατ' επίφαση δημοκρατία και ζητάμε Δημοκρατία με κεφαλαίο Δ, χωρίς επίθετα.
Άρθρο 1 του συντάγματος : Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
Αυτό το άρθρο έχει καταπατηθεί σε πλείστες περιπτώσεις. Με κατ' επίφαση δημοψηφίσματα δεν μπορεί κανείς να το ανατάξει. Ειδικά όταν η χώρα μας έχει ήδη υπογράψει την δανειακή συνθήκη υποτέλειας.
Τετάρτη, Δεκεμβρίου 01, 2010
Οι ομιλίες του πρωθυπουργού στα αγγλικά
Μιλώντας την Ελληνική γλώσσα κάποιος μεταφέρει τον Ελληνικό πολιτισμό.
Μέσα στους σκοπούς του κάθε πρωθυπουργού δεν θα έπρεπε να ήταν η διάδοση του ελληνικού πολιτισμού;
Γιατί ομιλεί μόνο στα αγγλικά ο πρωθυπουργός;
Μέσα στους σκοπούς του κάθε πρωθυπουργού δεν θα έπρεπε να ήταν η διάδοση του ελληνικού πολιτισμού;
Γιατί ομιλεί μόνο στα αγγλικά ο πρωθυπουργός;
Διαβουλεύσεις για τη διαβούλευση ή δημοκρατία;
Η διαβούλευση αυτή, όπως και κάθε άλλη, δεν έχει νόημα γιατί δεν έχετε πάρει γνώμες από το λαό, παρά μόνο από μια μερίδα του και η γνώμη μου είναι πως δεν θα την λάβετε υπόψη.
Το φαίνεσθαι πάλι είναι το ζητούμενο;
Τα δημοψηφίσματα είναι η λύση για μεγάλα θέματα και όσο αφορά τη διαβούλευση, θα είχε σημασία αν υπήρχε περίληψη του σχεδίου ώστε να τη σχολιάσουμε.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ - ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ
===================================
Προτείνω να δημιουργηθεί κλειστό δίκτυο, αρχικά σε κάθε ΚΕΠ ώστε να ψηφίζει κάθε πολίτης.
Για κάθε σχέδιο νόμου να ετοιμάζεται μικρή περίληψη που θα αναρτάται στο διαδίκτυο επεξηγώντας αρχικά την αναγκαιότητα του νομοσχεδίου και μετά το ίδιο το νομοσχέδιο.
Οι πολίτες να ψηφίζουν και κάθε ψήφος να ακολουθείται από μικρό σχόλιο υποχρεωτικά. Ίσως για την ψήφο του αυτή να πληρώνεται κάποια ευρώ, ώστε να υπάρξει αυξημένη προσέλευση.
Η ψήφος αυτή ανάλογα με την προσέλευση των πολιτών να παίζει λόγο στην κατάθεση του σχεδίου νόμου όπως και η ψήφος των βουλευτών.
Τα σχόλια να χρησιμοποιούνται για τυχόν τροποποιήσεις του νομοσχεδίου και να μην υπάρχουν άλλες τροποποιήσεις.
Μετά τις τροποποιήσεις το νομοσχέδιο να αναρτάται στο διαδίκτυο για αρκετό χρονικό διάστημα και τελικά να ψηφίζεται εκτός από τους βουλευτές και από τους πολίτες για να γίνει νόμος.
Αυτήν την υποδομή να την χρησιμοποιήσετε και για τις εκλογές.
Θέλουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. opengov
Το φαίνεσθαι πάλι είναι το ζητούμενο;
Τα δημοψηφίσματα είναι η λύση για μεγάλα θέματα και όσο αφορά τη διαβούλευση, θα είχε σημασία αν υπήρχε περίληψη του σχεδίου ώστε να τη σχολιάσουμε.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ - ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ
===================================
Προτείνω να δημιουργηθεί κλειστό δίκτυο, αρχικά σε κάθε ΚΕΠ ώστε να ψηφίζει κάθε πολίτης.
Για κάθε σχέδιο νόμου να ετοιμάζεται μικρή περίληψη που θα αναρτάται στο διαδίκτυο επεξηγώντας αρχικά την αναγκαιότητα του νομοσχεδίου και μετά το ίδιο το νομοσχέδιο.
Οι πολίτες να ψηφίζουν και κάθε ψήφος να ακολουθείται από μικρό σχόλιο υποχρεωτικά. Ίσως για την ψήφο του αυτή να πληρώνεται κάποια ευρώ, ώστε να υπάρξει αυξημένη προσέλευση.
Η ψήφος αυτή ανάλογα με την προσέλευση των πολιτών να παίζει λόγο στην κατάθεση του σχεδίου νόμου όπως και η ψήφος των βουλευτών.
Τα σχόλια να χρησιμοποιούνται για τυχόν τροποποιήσεις του νομοσχεδίου και να μην υπάρχουν άλλες τροποποιήσεις.
Μετά τις τροποποιήσεις το νομοσχέδιο να αναρτάται στο διαδίκτυο για αρκετό χρονικό διάστημα και τελικά να ψηφίζεται εκτός από τους βουλευτές και από τους πολίτες για να γίνει νόμος.
Αυτήν την υποδομή να την χρησιμοποιήσετε και για τις εκλογές.
Θέλουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. opengov
Παρασκευή, Νοεμβρίου 26, 2010
Σχετικά με τις επιδοτήσεις και το «σύστημα»
Ο θεσμός των επιδοτήσεων πρέπει να σταματήσει, τουλάχιστον με τον τρόπο που γίνονται μέχρι σήμερα.
Ο καπιταλισμός και ο σοσιαλισμός δεν χρειάζονται επιδοτήσεις.
Οι αγορές επιδοτούν την καλύτερη επιχείρηση αυξάνοντας την κερδοφορία της.
Και ο κομμουνισμός όμως δεν χρειάζεται επιδοτήσεις.
Επιδότηση συμβαίνει όταν το κράτος θέλει να προωθήσει την ανάπτυξη σε κάποιο τομέα και δεν αναθέτει σε επιχειρηματίες να την κάνουν.
Σε ποιους όμως; Σε καταξιωμένους ή σε νέους; Με τι εχέγγυα; Ποιος ρισκάρει την επένδυση; Το κράτος ή ο επιχειρηματίας; Ποιος σε τελική φάση επιχειρεί; Ποιος επιδοτείται; Ο καλός, ο κακός, ο έξυπνος ή ο ημέτερος;
Αλήθεια τι οικονομικό σύστημα έχουμε στην Ευρώπη; Κάποτε πρέπει να αποφασίσουμε.
Θα είμαστε υπέρ του πολίτη ή υπέρ των αγορών;
Η ανάπτυξη έρχεται από τις αγορές ή από τους πολίτες;
Η πρόταση
Σε μια παγκόσμια αγορά πρέπει να δημιουργήσουμε έξυπνες λύσεις.
Να δημιουργηθούν κέντρα βοήθειας επιχειρηματιών όπου θα μπορούν να βοηθούνται όλοι οι πολίτες που θέλουν να δημιουργήσουν ή να αναπτύξουν επιχείρηση που να εξάγει ή να λύνει προβλήματα που υπάρχουν στον κάθε τόπο και χρειάζονται εισαγωγές από άλλες χώρες. Βέβαια η ΕΕ πρέπει να θεωρείται ενιαία χώρα και να διαθέτει κοινό προϋπολογισμό.
Σε αυτά να βρίσκει κανείς από νομικές, οικονομικές ή άλλες συμβουλές και κεφάλαια. Αυτά τα κέντρα μπορεί να είναι ήδη υπάρχοντες οργανισμοί, όπως τράπεζες ή επαγγελματικά επιμελητήρια, αλλά να λειτουργούν με την εγγύηση και τον έλεγχο της Ε.Ε.
Πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στον πολίτη της Ευρώπης.
Ο καπιταλισμός και ο σοσιαλισμός δεν χρειάζονται επιδοτήσεις.
Οι αγορές επιδοτούν την καλύτερη επιχείρηση αυξάνοντας την κερδοφορία της.
Και ο κομμουνισμός όμως δεν χρειάζεται επιδοτήσεις.
Επιδότηση συμβαίνει όταν το κράτος θέλει να προωθήσει την ανάπτυξη σε κάποιο τομέα και δεν αναθέτει σε επιχειρηματίες να την κάνουν.
Σε ποιους όμως; Σε καταξιωμένους ή σε νέους; Με τι εχέγγυα; Ποιος ρισκάρει την επένδυση; Το κράτος ή ο επιχειρηματίας; Ποιος σε τελική φάση επιχειρεί; Ποιος επιδοτείται; Ο καλός, ο κακός, ο έξυπνος ή ο ημέτερος;
Αλήθεια τι οικονομικό σύστημα έχουμε στην Ευρώπη; Κάποτε πρέπει να αποφασίσουμε.
Θα είμαστε υπέρ του πολίτη ή υπέρ των αγορών;
Η ανάπτυξη έρχεται από τις αγορές ή από τους πολίτες;
Η πρόταση
Σε μια παγκόσμια αγορά πρέπει να δημιουργήσουμε έξυπνες λύσεις.
Να δημιουργηθούν κέντρα βοήθειας επιχειρηματιών όπου θα μπορούν να βοηθούνται όλοι οι πολίτες που θέλουν να δημιουργήσουν ή να αναπτύξουν επιχείρηση που να εξάγει ή να λύνει προβλήματα που υπάρχουν στον κάθε τόπο και χρειάζονται εισαγωγές από άλλες χώρες. Βέβαια η ΕΕ πρέπει να θεωρείται ενιαία χώρα και να διαθέτει κοινό προϋπολογισμό.
Σε αυτά να βρίσκει κανείς από νομικές, οικονομικές ή άλλες συμβουλές και κεφάλαια. Αυτά τα κέντρα μπορεί να είναι ήδη υπάρχοντες οργανισμοί, όπως τράπεζες ή επαγγελματικά επιμελητήρια, αλλά να λειτουργούν με την εγγύηση και τον έλεγχο της Ε.Ε.
Πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στον πολίτη της Ευρώπης.
Ανάρτηση σχολίων σχετικά με τη κάρτα του πολίτη
25 Νοεμβρίου 2010, 01:12 | Φίλιππος http://www.opengov.gr/ypes/?c=16614
Αρχικά σκέφτηκα πως η χρήση μιας τέτοιας κάρτας θα έχει μόνο πλεονεκτήματα, αλλά στη συνέχεια είδα πως έχει μόνο μειονεκτήματα.
Ας τα δούμε
1. Σε περίπτωση απώλειάς της θα πρέπει να καταστρέφεται, γιατί θα περιέχει κάποια προσωπικά στοιχεία.
2. Η κάρτα αυτή ΔΕΝ μπορεί να έχει RFID γιατί με αυτόν το τρόπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί κακόβουλα.
3. Ακόμη θα πρέπει να αλλάζει ετήσια όπως οι πιστωτικές κάρτες. Άρα θα έχει μεγάλο κόστος.
4. Θα χρειάζεται ειδικός μηχανισμός ανάγνωσής της.
5. φανταστείτε να γίνει έστω και κατά λάθος αλλαγή στοιχείων!
6. Θα αντιγράφεται ή θα αλλοιώνεται, έστω και δύσκολα τώρα ή στο μέλλον λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης της πληροφορικής.
Αν αυτό γίνει κακόβουλα, ποιος θα διασφαλίζει την γνησιότητά της;
Πάνω απ’ όλα μια τέτοια κάρτα δεν θα πρέπει να έχει σχέση με ιδιωτικές εταιρίες.
Πάντως η πελατειακή σχέση του δημοσίου και η αναξιοπιστία του σε σχεδόν όλους τους τομείς, ακόμα και σε διαβουλεύσεις σαν και αυτή, αποτελεί τροχοπέδη σε κάθε τέτοια κίνηση. Κανείς δεν σας έχει πια εμπιστοσύνη.
Τι να τη κάνει κανείς τέτοια κάρτα;
25 Νοεμβρίου 2010, 10:59 | Φίλιππος http://www.opengov.gr/ypes/?c=16630
Δημόσιο κλειδί δίνεται από οργανισμούς on-line.
Αυτό τον τρόπο, με κάρτα, πρώτη φορά τον συναντώ και δεν έχει νόημα.
Γιατί το δημόσιο να ενδιαφέρεται για να κατασκευάσει τέτοια κάρτα; Για να πληρώσει πάλι σε κάποιες εταιρίες; Λιτότητα κύριοι. Αρκετά μας πήρατε.
Με το ΑΦΜ μας ή το ΑΜΚΑ ή τον αριθμό ταυτότητας δεν μπορούμε να πάρουμε δωρεάν κλειδί για συναλλαγές με το δημόσιο;
Και να ισχύει όπως ισχύει μέχρι τώρα, δηλαδή με ετήσια ή κατ’ αίτηση ανανέωση.
Το κράτος να μην προσπαθήσει να αντικαταστήσει οργανισμούς όπως της Verisign αλλά να παραμείνει στη θέση του σαν ρυθμιστικός φορέας.
Εξάλλου, για να ισχυροποιηθεί το κράτος χρειάζονται άλλες πολιτικές όχι δήθεν εκσυγχρονισμό.
Ας σταματήσει τα δήθεν το κράτος πια.
Η δημοκρατία χρειάζεται ισονομία και δικαιοσύνη.
Ο εκσυγχρονισμός ας μπει εκεί πρώτα. Ας βρείτε τους φοροφυγάδες και εκείνους που τα πήραν πρώτα. Έτσι θα δομήσετε μια σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες.
Μετά, βλέπουμε.
Δείτε με σύνεση τα υπέρ και τα κατά της κάρτας του πολίτη. Δεν θα είσαστε για πάντα κυβέρνηση. Ειδικά σε τέτοιους καιρούς, δεν πρέπει να σπαταλήσετε πόρους της χώρας μας, με αμφίβολα αποτελέσματα. Δεν αντέχει άλλο.
Αρχικά σκέφτηκα πως η χρήση μιας τέτοιας κάρτας θα έχει μόνο πλεονεκτήματα, αλλά στη συνέχεια είδα πως έχει μόνο μειονεκτήματα.
Ας τα δούμε
1. Σε περίπτωση απώλειάς της θα πρέπει να καταστρέφεται, γιατί θα περιέχει κάποια προσωπικά στοιχεία.
2. Η κάρτα αυτή ΔΕΝ μπορεί να έχει RFID γιατί με αυτόν το τρόπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί κακόβουλα.
3. Ακόμη θα πρέπει να αλλάζει ετήσια όπως οι πιστωτικές κάρτες. Άρα θα έχει μεγάλο κόστος.
4. Θα χρειάζεται ειδικός μηχανισμός ανάγνωσής της.
5. φανταστείτε να γίνει έστω και κατά λάθος αλλαγή στοιχείων!
6. Θα αντιγράφεται ή θα αλλοιώνεται, έστω και δύσκολα τώρα ή στο μέλλον λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης της πληροφορικής.
Αν αυτό γίνει κακόβουλα, ποιος θα διασφαλίζει την γνησιότητά της;
Πάνω απ’ όλα μια τέτοια κάρτα δεν θα πρέπει να έχει σχέση με ιδιωτικές εταιρίες.
Πάντως η πελατειακή σχέση του δημοσίου και η αναξιοπιστία του σε σχεδόν όλους τους τομείς, ακόμα και σε διαβουλεύσεις σαν και αυτή, αποτελεί τροχοπέδη σε κάθε τέτοια κίνηση. Κανείς δεν σας έχει πια εμπιστοσύνη.
Τι να τη κάνει κανείς τέτοια κάρτα;
25 Νοεμβρίου 2010, 10:59 | Φίλιππος http://www.opengov.gr/ypes/?c=16630
Δημόσιο κλειδί δίνεται από οργανισμούς on-line.
Αυτό τον τρόπο, με κάρτα, πρώτη φορά τον συναντώ και δεν έχει νόημα.
Γιατί το δημόσιο να ενδιαφέρεται για να κατασκευάσει τέτοια κάρτα; Για να πληρώσει πάλι σε κάποιες εταιρίες; Λιτότητα κύριοι. Αρκετά μας πήρατε.
Με το ΑΦΜ μας ή το ΑΜΚΑ ή τον αριθμό ταυτότητας δεν μπορούμε να πάρουμε δωρεάν κλειδί για συναλλαγές με το δημόσιο;
Και να ισχύει όπως ισχύει μέχρι τώρα, δηλαδή με ετήσια ή κατ’ αίτηση ανανέωση.
Το κράτος να μην προσπαθήσει να αντικαταστήσει οργανισμούς όπως της Verisign αλλά να παραμείνει στη θέση του σαν ρυθμιστικός φορέας.
Εξάλλου, για να ισχυροποιηθεί το κράτος χρειάζονται άλλες πολιτικές όχι δήθεν εκσυγχρονισμό.
Ας σταματήσει τα δήθεν το κράτος πια.
Η δημοκρατία χρειάζεται ισονομία και δικαιοσύνη.
Ο εκσυγχρονισμός ας μπει εκεί πρώτα. Ας βρείτε τους φοροφυγάδες και εκείνους που τα πήραν πρώτα. Έτσι θα δομήσετε μια σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες.
Μετά, βλέπουμε.
Δείτε με σύνεση τα υπέρ και τα κατά της κάρτας του πολίτη. Δεν θα είσαστε για πάντα κυβέρνηση. Ειδικά σε τέτοιους καιρούς, δεν πρέπει να σπαταλήσετε πόρους της χώρας μας, με αμφίβολα αποτελέσματα. Δεν αντέχει άλλο.
Τρίτη, Οκτωβρίου 26, 2010
Τα συνδικάτα τώρα επιτίθενται και ... η πολυπόθητη λύση
Χρειάστηκε ένας χρόνος για να καταλάβουν τι τους βρήκε.
Τα συνδικάτα τώρα επιτίθενται.
Ζητούν μεγαλύτερους μισθούς και λιγότερες ώρες εργασίας.
Όλα αυτά σε μια Ευρώπη που δεν έχει σχέση με την Ελλάδα.
Εμείς σκεφτόμασταν πως θα γίνουμε Ευρωπαίοι και εκείνοι πως θα αποκτήσουν φθηνά εργατικά χέρια.
Λύση στο πρόβλημα της Ελλάδας
α) Όταν βρίσκεσαι σε μια ένωση που δεν έχει στόχο να σε ανελίξει, φεύγεις ή μένεις και βρίσκεις και άλλους μαζί και τους αλλάζεις τα φώτα.
Αν ο ΓΑΠ είχε μεγαλώσει θα τους ένωνε. Θα ξέφευγε από την παγίδα του μνημονίου ζητώντας τη βοήθειά τους, γιατί και αυτοί ξέρουν πως μετά την Ελλάδα ακολουθούν.
β) Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα ακολουθούν τους Ευρωπαίους σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Προϋπόθεση είναι βέβαια τα Ελληνικά συνδικάτα να μην είναι «πουλημένα». Βέβαια υπάρχει και η αριστερά που εθελοτυφλεί.
γ) Περιμένεις τη μαμά σου ( Μαργαρίτα, Μέρκελ κλπ ) να σου πει τι να κάνεις.
Βέβαια η μαμά σου θα σε στηρίξει. Δεν θα σε αφήσει να πέσεις ( όπως με το ποδήλατο) και αν θα πέσεις θα σε σηκώσει και θα σου δώσει φιλάκι, μόνο μην το περιμένεις τώρα.
Οι Ευρωπαίοι έχουν καταλάβει τι τους περιμένει αν αφήσουν την Ελλάδα στη μοίρα της και ψάχνουν τρόπους να τη βοηθήσουν.
Σημείωση:
Ευρώπη = Γερμανία, Γαλλία και γύρω χώρες
άλλοι = υπόλοιπες «μικρές» χώρες της ΕΕ και της ΟΝΕ
Τα συνδικάτα τώρα επιτίθενται.
Ζητούν μεγαλύτερους μισθούς και λιγότερες ώρες εργασίας.
Όλα αυτά σε μια Ευρώπη που δεν έχει σχέση με την Ελλάδα.
Εμείς σκεφτόμασταν πως θα γίνουμε Ευρωπαίοι και εκείνοι πως θα αποκτήσουν φθηνά εργατικά χέρια.
Λύση στο πρόβλημα της Ελλάδας
α) Όταν βρίσκεσαι σε μια ένωση που δεν έχει στόχο να σε ανελίξει, φεύγεις ή μένεις και βρίσκεις και άλλους μαζί και τους αλλάζεις τα φώτα.
Αν ο ΓΑΠ είχε μεγαλώσει θα τους ένωνε. Θα ξέφευγε από την παγίδα του μνημονίου ζητώντας τη βοήθειά τους, γιατί και αυτοί ξέρουν πως μετά την Ελλάδα ακολουθούν.
β) Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα ακολουθούν τους Ευρωπαίους σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Προϋπόθεση είναι βέβαια τα Ελληνικά συνδικάτα να μην είναι «πουλημένα». Βέβαια υπάρχει και η αριστερά που εθελοτυφλεί.
γ) Περιμένεις τη μαμά σου ( Μαργαρίτα, Μέρκελ κλπ ) να σου πει τι να κάνεις.
Βέβαια η μαμά σου θα σε στηρίξει. Δεν θα σε αφήσει να πέσεις ( όπως με το ποδήλατο) και αν θα πέσεις θα σε σηκώσει και θα σου δώσει φιλάκι, μόνο μην το περιμένεις τώρα.
Οι Ευρωπαίοι έχουν καταλάβει τι τους περιμένει αν αφήσουν την Ελλάδα στη μοίρα της και ψάχνουν τρόπους να τη βοηθήσουν.
Σημείωση:
Ευρώπη = Γερμανία, Γαλλία και γύρω χώρες
άλλοι = υπόλοιπες «μικρές» χώρες της ΕΕ και της ΟΝΕ
Τρίτη, Οκτωβρίου 19, 2010
Περί μνημ-ονίου
Χαίρομαι που δόθηκε μια εξήγηση για το ότι δεν χρειάζεται η αριστερά να ενωθεί από τον αγαπητό Ευτύχη Μπιτσάκη .
Όλοι λένε πως η αριστερά θα πρέπει να ενωθεί.
Αλλά μια αριστερά ενωμένη δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια αριστερά φιμωμένη;
Ο καθένας στην αριστερά νομίζει πως έχει την λύση και όλοι μαζί το μόνο που έχουν είναι η διχόνοια. Ας συμφωνήσουμε πως πρέπει να διαφωνούμε. Αλλά να ενωνόμαστε όταν χρειάζεται μπροστά σε εθνικά ζητήματα και όχι τότε να ακολουθούμε ο καθένας τον δρόμο του.
Είδαμε στις προτάσεις πως κυρίαρχη άποψη ήταν η φυγή από το μνημόνιο. Σύγχρονη εθνικοποίηση των τραπεζών και υποτίμηση του νέου νομίσματος ( δραχμή )
Όσο το μνημόνιο να θυμίζει κάτι από μνήμα της Ελλάδας, νομίζω ότι δεν δόθηκε αξιόπιστη λύση.
Η μέχρι σήμερα οικονομική ανάλυση έγινε στο πόδι, χωρίς να απαντηθούν τα παρακάτω ερωτήματα:
1. Τι θα κάνει η Ελλάδα έξω από το μαντρί;
Μιλάμε για να φύγουμε από το μνημόνιο, αλλά υπάρχουν διεθνείς κανόνες σε μια χώρα που έχει υπογράψει διεθνή έγγραφα. Είναι εφικτό να σβηστούν οι υπογραφές της;
2. Πόσα θα πρέπει να πληρώσει;
Πόσα χρήματα θα αναγκαστεί να πληρώσει στους πιστωτές της στο εξωτερικό και πόσο θα διαμορφωθεί το εξωτερικό χρέος της, όταν το 51% από το τωρινό χρέος της τους αφορά;
3. Θα της ξαναδώσουν χρήματα οι πιστωτές;
Κατά πρώτον δεν ξέρουμε που οφείλουμε χρήματα. Τα οφείλουμε σε τράπεζες, σε κράτη και σε ποια; Μήπως σε Γερμανία και ΗΠΑ;
4. Ποιες επιχειρήσεις θα ωφεληθούν από ενδεχόμενη πτώση της ισοτιμίας της πιθανής δραχμής;
Οι Ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσεις σίγουρα θα ωφεληθούν από μια ελεγχόμενη πτώση ενός κρατικού νομίσματος. Αλλά ποιες είναι οι Ελληνικές επιχειρήσεις; Αν ρίξουμε μια ματιά στις μεγάλες, όχι απαραίτητα όμως, εξαγωγικές επιχειρήσεις θα δούμε πως δεν είναι Ελληνικές. Θα εθνικοποιηθούν και αυτές; πχ Vivartia, ΟΤΕ, εθνικές οδοί, Ολυμπιακή, ΟΛΠ κλπ.
Όταν όλες οι αρτηρίες της Ελλάδας είναι πια ξένες;
Αντίθετα ο Έλληνας θα συνεχίζει να αγοράζει από το εξωτερικό ρούχα, τρόφιμα, υπολογιστές, άλλο εξοπλισμό, πετρέλαιο κλπ. Οι τιμές των οποίων βέβαια θα αυξηθούν και το εισόδημά του θα πέσει.
Ο πληθωρισμός θα ανεβαίνει με ρυθμούς 20-25% και όλα θα γυρίσουν 50 χρόνια πίσω.
5. Η φυγή από το ΕΥΡΩ μήπως οδηγήσει σε φυγή από την ΕΕ;
Οι εταίροι μας, μας θεωρούν μπαταξίδες και κλέφτες, αν και αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι, θα μας δεχτούν πάλι σε μια νέα ένωση και κάτω από ποιους όρους; Μήπως χρειάζεται να αλλάξει και η ευρωπαϊκή ένωση προς τα αριστερά; Αλλιώς πώς θα επιβιώσει μια Ελλάδα μέσα στην διεθνή σκηνή;
6. Άλλαξε κάτι στην νοοτροπία του Έλληνα;
Ο Έλληνας συνεχίζει να αισθάνεται ραγιάς. Συνεχίζει να είναι ραγιάς. Συνεχίζει να πολεμά την εξουσία με ανταρτοπόλεμο.
Νομίζουμε πως θα γίνει επανάσταση και επικρατήσει η αριστερά ώστε να επιβάλλει κανόνες δίκαιους και που κανείς δεν θα παραβαίνει;
Μάλλον είμαστε γελασμένοι.
Το μόνο εφικτό ίσως να είναι η αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, δηλαδή του μισού χρέους μιας και υπόλοιπο αφορά το ιδιωτικό.
Όλοι λένε πως η αριστερά θα πρέπει να ενωθεί.
Αλλά μια αριστερά ενωμένη δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια αριστερά φιμωμένη;
Ο καθένας στην αριστερά νομίζει πως έχει την λύση και όλοι μαζί το μόνο που έχουν είναι η διχόνοια. Ας συμφωνήσουμε πως πρέπει να διαφωνούμε. Αλλά να ενωνόμαστε όταν χρειάζεται μπροστά σε εθνικά ζητήματα και όχι τότε να ακολουθούμε ο καθένας τον δρόμο του.
Είδαμε στις προτάσεις πως κυρίαρχη άποψη ήταν η φυγή από το μνημόνιο. Σύγχρονη εθνικοποίηση των τραπεζών και υποτίμηση του νέου νομίσματος ( δραχμή )
Όσο το μνημόνιο να θυμίζει κάτι από μνήμα της Ελλάδας, νομίζω ότι δεν δόθηκε αξιόπιστη λύση.
Η μέχρι σήμερα οικονομική ανάλυση έγινε στο πόδι, χωρίς να απαντηθούν τα παρακάτω ερωτήματα:
1. Τι θα κάνει η Ελλάδα έξω από το μαντρί;
Μιλάμε για να φύγουμε από το μνημόνιο, αλλά υπάρχουν διεθνείς κανόνες σε μια χώρα που έχει υπογράψει διεθνή έγγραφα. Είναι εφικτό να σβηστούν οι υπογραφές της;
2. Πόσα θα πρέπει να πληρώσει;
Πόσα χρήματα θα αναγκαστεί να πληρώσει στους πιστωτές της στο εξωτερικό και πόσο θα διαμορφωθεί το εξωτερικό χρέος της, όταν το 51% από το τωρινό χρέος της τους αφορά;
3. Θα της ξαναδώσουν χρήματα οι πιστωτές;
Κατά πρώτον δεν ξέρουμε που οφείλουμε χρήματα. Τα οφείλουμε σε τράπεζες, σε κράτη και σε ποια; Μήπως σε Γερμανία και ΗΠΑ;
4. Ποιες επιχειρήσεις θα ωφεληθούν από ενδεχόμενη πτώση της ισοτιμίας της πιθανής δραχμής;
Οι Ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσεις σίγουρα θα ωφεληθούν από μια ελεγχόμενη πτώση ενός κρατικού νομίσματος. Αλλά ποιες είναι οι Ελληνικές επιχειρήσεις; Αν ρίξουμε μια ματιά στις μεγάλες, όχι απαραίτητα όμως, εξαγωγικές επιχειρήσεις θα δούμε πως δεν είναι Ελληνικές. Θα εθνικοποιηθούν και αυτές; πχ Vivartia, ΟΤΕ, εθνικές οδοί, Ολυμπιακή, ΟΛΠ κλπ.
Όταν όλες οι αρτηρίες της Ελλάδας είναι πια ξένες;
Αντίθετα ο Έλληνας θα συνεχίζει να αγοράζει από το εξωτερικό ρούχα, τρόφιμα, υπολογιστές, άλλο εξοπλισμό, πετρέλαιο κλπ. Οι τιμές των οποίων βέβαια θα αυξηθούν και το εισόδημά του θα πέσει.
Ο πληθωρισμός θα ανεβαίνει με ρυθμούς 20-25% και όλα θα γυρίσουν 50 χρόνια πίσω.
5. Η φυγή από το ΕΥΡΩ μήπως οδηγήσει σε φυγή από την ΕΕ;
Οι εταίροι μας, μας θεωρούν μπαταξίδες και κλέφτες, αν και αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι, θα μας δεχτούν πάλι σε μια νέα ένωση και κάτω από ποιους όρους; Μήπως χρειάζεται να αλλάξει και η ευρωπαϊκή ένωση προς τα αριστερά; Αλλιώς πώς θα επιβιώσει μια Ελλάδα μέσα στην διεθνή σκηνή;
6. Άλλαξε κάτι στην νοοτροπία του Έλληνα;
Ο Έλληνας συνεχίζει να αισθάνεται ραγιάς. Συνεχίζει να είναι ραγιάς. Συνεχίζει να πολεμά την εξουσία με ανταρτοπόλεμο.
Νομίζουμε πως θα γίνει επανάσταση και επικρατήσει η αριστερά ώστε να επιβάλλει κανόνες δίκαιους και που κανείς δεν θα παραβαίνει;
Μάλλον είμαστε γελασμένοι.
Το μόνο εφικτό ίσως να είναι η αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, δηλαδή του μισού χρέους μιας και υπόλοιπο αφορά το ιδιωτικό.
Σάββατο, Οκτωβρίου 16, 2010
Αριστερά. Στροφή προς τα αριστερά.
Η αριστερά βρωμάει.
Όπως βρωμάει το ΠΑΣΟΚ η ΝΔ; χμμμ ίσως...
Όπως βρωμάει ο καπιταλισμός της δύσης ή οι Αμερικάνοι; χμμμ μπορεί ...
Όπως βρωμάει ο κομμουνισμός της Κίνας; χμμμ μάλλον...
«Αριστεροί», έχουμε περίοδο κρίσης και ακόμα να καταλάβετε τι έγινε. Ακόμα να καταλάβετε πως δεν βρίσκεστε μαζί με τους φτωχούς, αλλά αντίθετα βρίσκεστε στο πλευρό των πλουσίων;
Εξηγούμαι.
Καρεκλοκένταυροι της αριστεράς ευθύνεστε.
Ευθύνεστε γιατί δεν είδατε την κρίση.
Ευθύνεστε γιατί δεν ενωθήκατε.
Ευθύνεστε γιατί δεν έχετε ιδέες για να ξεπεραστεί η κρίση και ειδικά για να ξεπεραστεί η κρίση με αριστερή λύση.
Τι ζητάτε; Να επαναδιαπραγματευτούμε το χρέος. Να γυρίσουμε στην δραχμή ή στην μνα. Να κρατικοποιήσουμε τις τράπεζες. Να μεγαλώσουμε τον δημόσιο φορέα.
Γιατί; Μα για να γίνουμε ανταγωνιστικοί σε σχέση με τους άλλους.
Αυτή είναι η αριστερή λύση;
Τι έγινε η περίφημη ευρωπαϊκή αριστερά;
Παραδεχθείτε το. Το κεφάλαιο σας νίκησε, σας πήρε με το μέρος του. Σας αλλοτρίωσε.
Εδώ στην Ελλάδα σας έκανε κομματάκια. Σε ποιον να πιστέψει ο λαός;
Ο καθένας μόνος του. Μα αυτό θέλει η συντήρηση. Μια πολυδιασπασμένη αριστερά ώστε να την κουμαντάρει.
Είδαμε ότι δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε μεταξύ σας πως να συνεννοηθείτε μαζί με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους;
Παραιτηθείτε.
Τώρα.
Όπως βρωμάει το ΠΑΣΟΚ η ΝΔ; χμμμ ίσως...
Όπως βρωμάει ο καπιταλισμός της δύσης ή οι Αμερικάνοι; χμμμ μπορεί ...
Όπως βρωμάει ο κομμουνισμός της Κίνας; χμμμ μάλλον...
«Αριστεροί», έχουμε περίοδο κρίσης και ακόμα να καταλάβετε τι έγινε. Ακόμα να καταλάβετε πως δεν βρίσκεστε μαζί με τους φτωχούς, αλλά αντίθετα βρίσκεστε στο πλευρό των πλουσίων;
Εξηγούμαι.
Καρεκλοκένταυροι της αριστεράς ευθύνεστε.
Ευθύνεστε γιατί δεν είδατε την κρίση.
Ευθύνεστε γιατί δεν ενωθήκατε.
Ευθύνεστε γιατί δεν έχετε ιδέες για να ξεπεραστεί η κρίση και ειδικά για να ξεπεραστεί η κρίση με αριστερή λύση.
Τι ζητάτε; Να επαναδιαπραγματευτούμε το χρέος. Να γυρίσουμε στην δραχμή ή στην μνα. Να κρατικοποιήσουμε τις τράπεζες. Να μεγαλώσουμε τον δημόσιο φορέα.
Γιατί; Μα για να γίνουμε ανταγωνιστικοί σε σχέση με τους άλλους.
Αυτή είναι η αριστερή λύση;
Τι έγινε η περίφημη ευρωπαϊκή αριστερά;
Παραδεχθείτε το. Το κεφάλαιο σας νίκησε, σας πήρε με το μέρος του. Σας αλλοτρίωσε.
Εδώ στην Ελλάδα σας έκανε κομματάκια. Σε ποιον να πιστέψει ο λαός;
Ο καθένας μόνος του. Μα αυτό θέλει η συντήρηση. Μια πολυδιασπασμένη αριστερά ώστε να την κουμαντάρει.
Είδαμε ότι δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε μεταξύ σας πως να συνεννοηθείτε μαζί με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους;
Παραιτηθείτε.
Τώρα.
Δευτέρα, Οκτωβρίου 11, 2010
Κρίση. Είχε προβλεφθεί;
Είναι κανείς που ΔΕΝ την είχε προβλέψει;
Μα 1+1=2
Αύξηση βιοτικού επιπέδου => αυξημένες κρατικές προμήθειες + αύξηση στην κατανάλωση πχ αυτοκινήτων και άλλων αγαθών + μειωμένες εξαγωγές γιατί δεν παρήγαγε κανείς + αυξημένες μίζες = χρεωκοπία
Το ίδιο δεν έγινε στο Αμέρικα απλά μειώνοντας τα εργοστάσια; Η αύξηση του βιοτικού επιπέδου στον δυτικό κόσμο είναι προσωρινή. Δεν γίνεται μόνο με παροχή υπηρεσιών ( έστω και τεχνολογικών καινοτομιών ) να υπάρξει ανάπτυξη.
Χρειάζεται ισορροπία στο ανθρώπινο δυναμικό. Δεν γίνεται να γίνουν όλοι επιστήμονες, ούτε όλοι οι επιστήμονες καινοτόμοι. Χρειάζεται να βρεθεί τρόπος να τρώνε οι «φτωχοί» που δεν μπόρεσαν να ανακαλύψουν το «θείο δισκοπότηρο».
Οι εργάτες, οι αγρότες, οι μικροεπαγγελματίες, οι περισσότεροι ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι δεν γίνεται να πληρώνουν όλο το βάρος της κοινωνίας ενώ όλο και περισσότερο οι μεγάλοι κερδίζουν.
Για να γίνω πιο σαφής, στην περίπτωση του αγρότη που πλήρωσε για να χτιστεί συνεταιριστικό εργοστάσιο, πληρώνει τον σπόρο στις πολυεθνικές και τα φυτοφάρμακα, του δίνουν ψίχουλα επιδότησης για να τον κατευθύνουν και καλείται να πουλά φθηνότερα.
Πως να το κάνει όταν το κόστος από τα φυτοφάρμακα, το σπόρο, η συντήρηση του εργοστασίου, το νερό κλπ αυξάνει;
Όταν αυτός ή το παιδί του μεταφέρεται στις πόλεις και μπαίνει στις υπηρεσίες, το κενό του καλύπτεται από τους μετανάστες που μέχρι τώρα πληρώνονταν φθηνά. Τώρα όμως θα ξαναγυρίσει πίσω;
Δεν μπορεί το παλαιό μοντέλο να παραμείνει. Χρειαζόμαστε κάτι νέο. Νέα διανομή πλούτου. Να πληρώνεσαι για να «κάθεσαι». Όχι επιδόματα ανεργίας αλλά μισθό καινοτομίας.
πχ. κάποιες ώρες υποχρεωτική σκέψη και καταγραφή της για λύση προβλημάτων κλπ
Μα 1+1=2
Αύξηση βιοτικού επιπέδου => αυξημένες κρατικές προμήθειες + αύξηση στην κατανάλωση πχ αυτοκινήτων και άλλων αγαθών + μειωμένες εξαγωγές γιατί δεν παρήγαγε κανείς + αυξημένες μίζες = χρεωκοπία
Το ίδιο δεν έγινε στο Αμέρικα απλά μειώνοντας τα εργοστάσια; Η αύξηση του βιοτικού επιπέδου στον δυτικό κόσμο είναι προσωρινή. Δεν γίνεται μόνο με παροχή υπηρεσιών ( έστω και τεχνολογικών καινοτομιών ) να υπάρξει ανάπτυξη.
Χρειάζεται ισορροπία στο ανθρώπινο δυναμικό. Δεν γίνεται να γίνουν όλοι επιστήμονες, ούτε όλοι οι επιστήμονες καινοτόμοι. Χρειάζεται να βρεθεί τρόπος να τρώνε οι «φτωχοί» που δεν μπόρεσαν να ανακαλύψουν το «θείο δισκοπότηρο».
Οι εργάτες, οι αγρότες, οι μικροεπαγγελματίες, οι περισσότεροι ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι δεν γίνεται να πληρώνουν όλο το βάρος της κοινωνίας ενώ όλο και περισσότερο οι μεγάλοι κερδίζουν.
Για να γίνω πιο σαφής, στην περίπτωση του αγρότη που πλήρωσε για να χτιστεί συνεταιριστικό εργοστάσιο, πληρώνει τον σπόρο στις πολυεθνικές και τα φυτοφάρμακα, του δίνουν ψίχουλα επιδότησης για να τον κατευθύνουν και καλείται να πουλά φθηνότερα.
Πως να το κάνει όταν το κόστος από τα φυτοφάρμακα, το σπόρο, η συντήρηση του εργοστασίου, το νερό κλπ αυξάνει;
Όταν αυτός ή το παιδί του μεταφέρεται στις πόλεις και μπαίνει στις υπηρεσίες, το κενό του καλύπτεται από τους μετανάστες που μέχρι τώρα πληρώνονταν φθηνά. Τώρα όμως θα ξαναγυρίσει πίσω;
Δεν μπορεί το παλαιό μοντέλο να παραμείνει. Χρειαζόμαστε κάτι νέο. Νέα διανομή πλούτου. Να πληρώνεσαι για να «κάθεσαι». Όχι επιδόματα ανεργίας αλλά μισθό καινοτομίας.
πχ. κάποιες ώρες υποχρεωτική σκέψη και καταγραφή της για λύση προβλημάτων κλπ
Κυριακή, Ιουλίου 11, 2010
Ανοιχτή επιστολή προς Γλέζο - Σιάντα,
Ανοιχτή επιστολή προς Γλέζο - Σιάντα,
κύριοι,
Που βρίσκεστε σήμερα; Σας χρειαζόμαστε για να κατεβάσετε την ξένη σημαία από την Ακρόπολη.
Την Ακρόπολη που είναι το σύμβολο όχι μόνο του Ελληνικού, αλλά και του δυτικού πολιτισμού και της δημοκρατίας χωρίς επίθετα.
«Η λογική της κυβέρνησης και των πολιτικών είναι «όποιος φταίει πληρώνει». Δεν φταίμε εμείς για να πληρώσουμε.
Φταίτε εσείς κύριοι πολιτικοί που κυβερνήσατε και με τους χειρισμούς σας φτάσατε την Ελλάδα σε αυτό το σημείο.
Φταίνε οι διεθνείς εταιρίες που δρουν ανενόχλητα και πατάνε στους δικούς σας νόμους, νόμους που εσείς φτιάξατε για να τους προσκαλέσετε στο φαγοπότι της μίζας και της ρεμούλας.
Φταίνε οι χαρτογιακάδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που σχεδίασαν μια Ένωση όπως την ήθελαν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, αλλά φταίτε πάλι εσείς που υπογράψατε χωρίς κανένα ενδοιασμό τις συνθήκες που σας έφερναν.
Φταίτε εσείς κύριοι πολιτικοί που κρυβόσασταν πίσω από το δάκτυλό σας όταν κλέβατε, όταν παίρνατε μίζες και άλλα δωράκια.
Φταίτε εσείς κύριοι πολιτικοί γιατί ενώ τα ξέρατε δεν κάνατε τίποτα, ούτε θα κάνετε, τόσα χρόνια.
Ακόμα φταίτε εσείς κύριοι πολιτικοί που είχατε δημιουργήσει καθεστώς ομηρίας σε χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους που εσείς τους διορίζατε για ίδιον όφελος ψηφοθηρώντας.
Φταίτε εσείς κύριοι πολιτικοί που δεν προβλέψατε την «επίθεση» του διεθνούς κεφαλαίου και των αγορών στην Ελλάδα και μάλιστα την προκαλέσατε πηγαίνοντας βόλτα και διατρανώνοντας την δύσκολη θέση που σας έφερε η προηγούμενη κυβέρνηση. Λες και το Ελληνικό κράτος δεν έχει συνέχεια. Λες και εσείς δεν κάνατε τα ίδια τόσα χρόνια.
Και επειδή «όποιος φταίει πληρώνει» να πληρώσετε τώρα εσείς τον λογαριασμό.
Λέτε πως εκχωρήσατε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στους ξένους τώρα και δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς. Κάνετε λάθος. Ήδη τα είχαμε χάσει από την ίδρυση του Ελληνικού κράτους. Τα είχαμε χάσει και τα είχαμε βρει, μόνο τότε που οι Γλέζος και Σιάντας κατέβασαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη.»
Λοιπόν, που είστε κύριοι Γλέζο και Σιάντα να πάτε να αποκαθηλώσετε την ξένη σημαία από την Ακρόπολη;
κύριοι,
Που βρίσκεστε σήμερα; Σας χρειαζόμαστε για να κατεβάσετε την ξένη σημαία από την Ακρόπολη.
Την Ακρόπολη που είναι το σύμβολο όχι μόνο του Ελληνικού, αλλά και του δυτικού πολιτισμού και της δημοκρατίας χωρίς επίθετα.
«Η λογική της κυβέρνησης και των πολιτικών είναι «όποιος φταίει πληρώνει». Δεν φταίμε εμείς για να πληρώσουμε.
Φταίτε εσείς κύριοι πολιτικοί που κυβερνήσατε και με τους χειρισμούς σας φτάσατε την Ελλάδα σε αυτό το σημείο.
Φταίνε οι διεθνείς εταιρίες που δρουν ανενόχλητα και πατάνε στους δικούς σας νόμους, νόμους που εσείς φτιάξατε για να τους προσκαλέσετε στο φαγοπότι της μίζας και της ρεμούλας.
Φταίνε οι χαρτογιακάδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που σχεδίασαν μια Ένωση όπως την ήθελαν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, αλλά φταίτε πάλι εσείς που υπογράψατε χωρίς κανένα ενδοιασμό τις συνθήκες που σας έφερναν.
Φταίτε εσείς κύριοι πολιτικοί που κρυβόσασταν πίσω από το δάκτυλό σας όταν κλέβατε, όταν παίρνατε μίζες και άλλα δωράκια.
Φταίτε εσείς κύριοι πολιτικοί γιατί ενώ τα ξέρατε δεν κάνατε τίποτα, ούτε θα κάνετε, τόσα χρόνια.
Ακόμα φταίτε εσείς κύριοι πολιτικοί που είχατε δημιουργήσει καθεστώς ομηρίας σε χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους που εσείς τους διορίζατε για ίδιον όφελος ψηφοθηρώντας.
Φταίτε εσείς κύριοι πολιτικοί που δεν προβλέψατε την «επίθεση» του διεθνούς κεφαλαίου και των αγορών στην Ελλάδα και μάλιστα την προκαλέσατε πηγαίνοντας βόλτα και διατρανώνοντας την δύσκολη θέση που σας έφερε η προηγούμενη κυβέρνηση. Λες και το Ελληνικό κράτος δεν έχει συνέχεια. Λες και εσείς δεν κάνατε τα ίδια τόσα χρόνια.
Και επειδή «όποιος φταίει πληρώνει» να πληρώσετε τώρα εσείς τον λογαριασμό.
Λέτε πως εκχωρήσατε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στους ξένους τώρα και δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς. Κάνετε λάθος. Ήδη τα είχαμε χάσει από την ίδρυση του Ελληνικού κράτους. Τα είχαμε χάσει και τα είχαμε βρει, μόνο τότε που οι Γλέζος και Σιάντας κατέβασαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη.»
Λοιπόν, που είστε κύριοι Γλέζο και Σιάντα να πάτε να αποκαθηλώσετε την ξένη σημαία από την Ακρόπολη;
Σάββατο, Μαΐου 22, 2010
Δημοκρατία - σκέψεις και απόψεις
Πριν από δυο χιλιάδες και χρόνια, η Αθήνα και η Σπάρτη είχαν πόλεμο.
Οι Αθηναίοι είχαν χάσει τον Περικλή και πείστηκαν να μην έχουν πια δημοκρατία γιατί κάποιοι μετέφεραν τις συζητήσεις, που γίνονταν στην εκκλησία του δήμου, στην Σπάρτη.
Αποφάσισαν λοιπόν να καταργήσουν τη δημοκρατία και να προχωρήσουν σε ένα ολιγαρχικό σύστημα.
Οι 10000 περίπου Αθηναίοι ( τόσοι ψήφιζαν ) έβαλαν 500 αρχηγούς και σχημάτισαν μια ολιγαρχία.
Αλλά δεν μπόρεσαν να το αντέξουν.
Μετά από λίγο καιρό διεύρυναν την ομάδα αυτή σε 5000.
Αλλά ούτε αυτό κράτησε για πολύ και ξαναγύρισαν το πολίτευμα σε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Ενώ ακόμη βρίσκονταν σε πόλεμο.
Ερωτώ: Πως ονομάζεται το πολίτευμα που έχουμε εμείς;
Ξαναερωτώ: βουλευτική δημοκρατία;
Απαντώ: ΟΧΙ, ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ. 300 στα 7 εκατομμύρια σίγουρα δεν είναι δημοκρατία.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΘΕΤΑ.
Όταν ο πολίτης εκχωρεί το δικαίωμά του να είναι πολίτης σε λίγους, έχουμε ολιγαρχία, που δίνει δικαίωμα στους λίγους όχι μόνο να άρχουν, αλλά και να κλέβουν.
Τη δημοκρατία την φέρνει η ηθική.
Χωρίς τη δημοκρατία δεν υπάρχει δικαιοσύνη και χωρίς τη δικαιοσύνη δεν υπάρχει δημοκρατία.
Κάθε άνθρωπος γεννιέται καπιταλιστής, γίνεται δημοκράτης στα νιάτα του βλέποντας το σύστημα απέξω, ξαναγίνεται καπιταλιστής και μάλιστα άγριος ώστε να ζήσει στο σύστημα. Το ευχαριστιέται κιόλας.
Μέχρι πότε θα γίνεται αυτό; Μέχρι πότε;
Θέλω να θέσω ότι η Δημοκρατία είναι η μόνη διέξοδος.
Είναι η διέξοδος γιατί εμπεριέχει την συνεχή αλλαγή, την αυτοκριτική και την δικαιοσύνη.
Βλέπουμε ότι τα ολιγαρχικά συστήματα εμπεριέχουν την αδικία.
Παράδειγμα ο καπιταλισμός είναι το φυσικό μας σύστημα. Το σύστημα που είναι στα γονίδιά μας. Το σύστημα της απληστίας : «Φάε για να μην σε φάνε».
Αναπόφευκτα όλος ο πλούτος έχει μετακινηθεί σε κάποιες ομάδες. Τώρα τρεις, τέσσερις, αύριο δυο και μεθαύριο μια.
Αυτή θα διασπαστεί σε περισσότερες και πάλι απ' την αρχή.
Ο κόσμος όμως πεινάει εξαιτίας τους. Υπάρχουν αρκετά αγαθά ώστε να αλλάξουν τα πράγματα και όμως δεν αλλάζει τίποτα.
Στην αρχαία Ελλάδα αντιμετώπιζαν αυτά τα φαινόμενα με αναδιανομές.
Τώρα;
Πρώτιστα χρειαζόμαστε την ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
Εδώ στην Ελλάδα είναι παντού. Στα καφενεία, στο σπίτι, στο ποδόσφαιρο. Συζητάμε για την πολιτική, γιατί οι πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται για μας και το βλέπουμε.
Ο Έλληνας δεν έχει καλύτερο ΝτιΕνΕι από τους άλλους.
Απλά έχει από το πάλαι ποτέ μάθει να σκέφτεται σαν έμπορος γιατί πάντα πούλαγε αγαθά (από αυγά και λάδι μέχρι πλεκτά και βελέντζες).
Ο έμπορος αν δεν ξέρει τι του γίνεται δεν πάει μπροστά.
Αυτό είναι που θέλουν τώρα να μας βγάλουν απ' τη ζωή μας.
Ζώα μας θέλουν. Μας ζαλίζουν με την προπαγάνδα της τηλεόρασης και των μέσων.
Το θέμα είναι τι θέλουμε εμείς. Σε τι κόσμο θέλουμε τα παιδιά μας να ζήσουν.
Μόνο αν γίνουμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ θα έχουμε μέλλον.
Και αυτό γίνεται ΜΟΝΟ στην ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Ο διαχωρισμός της πίτας είναι διαφορετικός από την απόφαση για το πώς θα χωριστεί.
Σίγουρα το καπιταλιστικό σύστημα έχει σκοπό το κέρδος, αλλά ο δημοκρατικός τρόπος διαχωρισμού μάλλον προς το σοσιαλιστικό σύστημα πηγαίνει.
Ο κομμουνισμός δεν έχει να κάνει τίποτε με αυτό.
Το θέμα είναι ποιος έχει το πάνω χέρι;
Ποιος φτιάχνει τους νόμους; Οι ολιγαρχίες ή ο λαός;
Και στη δεύτερη περίπτωση πόσοι, όλοι; Είναι εφικτό;
Είναι εφικτό να έχουμε κάρτα για να μας κόβουν αποδείξεις και να μην έχουμε κάρτα ψήφου;
Παράδειγμα. Το φορολογικό νομοσχέδιο τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση.
Οι σοφοί έβγαλαν τις αποφάσεις και πήγε στη βουλή.
Η βουλή το ψήφισε και τέλος.
Στη Δημοκρατία, το νομοσχέδιο θα καλούνταν να το ψηφίσουν ΟΛΟΙ όσοι είχαν κάρτα ψήφου. Δηλαδή οι περισσότεροι. Σίγουρα δεν θα το ψήφιζαν τελικά.
Αντιλαϊκά μέτρα ΔΕΝ θα πέρναγαν.
Βέβαια ο λαός βάσει των μέσων προπαγάνδας θα καθοδηγούταν στη μια ή στην άλλη μεριά. Αλλά θα ήταν ΔΙΚΗ ΤΟΥ η απόφαση.
Σε αυτή τη περίπτωση θα ήξερε πως θα δεχόταν και τις επιπτώσεις της.
Δώσαμε την δάδα στους Σουηδούς που εγκατέστησαν ένα δημοκρατικό σύστημα σήμερα. Ας πάρουμε πίσω ένα καντηλάκι.
Σε μια χώρα που έκανε τη λαμογιά επιστήμη η Δημοκρατία είναι ουτοπία;
Το ψάρι όμως βρωμάει απ' το κεφάλι.
Αν δεν μας αρέσει το κεφάλι το κόβουμε.
Αν μας αρέσει τότε ας συνεχίζουμε να βρωμάμε και όσοι έχουν ιδανικά να μετακομίσουν στην Σουηδία.
Αξίζεις τη Δημοκρατία;
Σκέψου.
Οι Αθηναίοι είχαν χάσει τον Περικλή και πείστηκαν να μην έχουν πια δημοκρατία γιατί κάποιοι μετέφεραν τις συζητήσεις, που γίνονταν στην εκκλησία του δήμου, στην Σπάρτη.
Αποφάσισαν λοιπόν να καταργήσουν τη δημοκρατία και να προχωρήσουν σε ένα ολιγαρχικό σύστημα.
Οι 10000 περίπου Αθηναίοι ( τόσοι ψήφιζαν ) έβαλαν 500 αρχηγούς και σχημάτισαν μια ολιγαρχία.
Αλλά δεν μπόρεσαν να το αντέξουν.
Μετά από λίγο καιρό διεύρυναν την ομάδα αυτή σε 5000.
Αλλά ούτε αυτό κράτησε για πολύ και ξαναγύρισαν το πολίτευμα σε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Ενώ ακόμη βρίσκονταν σε πόλεμο.
Ερωτώ: Πως ονομάζεται το πολίτευμα που έχουμε εμείς;
Ξαναερωτώ: βουλευτική δημοκρατία;
Απαντώ: ΟΧΙ, ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ. 300 στα 7 εκατομμύρια σίγουρα δεν είναι δημοκρατία.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΘΕΤΑ.
Όταν ο πολίτης εκχωρεί το δικαίωμά του να είναι πολίτης σε λίγους, έχουμε ολιγαρχία, που δίνει δικαίωμα στους λίγους όχι μόνο να άρχουν, αλλά και να κλέβουν.
Τη δημοκρατία την φέρνει η ηθική.
Χωρίς τη δημοκρατία δεν υπάρχει δικαιοσύνη και χωρίς τη δικαιοσύνη δεν υπάρχει δημοκρατία.
Κάθε άνθρωπος γεννιέται καπιταλιστής, γίνεται δημοκράτης στα νιάτα του βλέποντας το σύστημα απέξω, ξαναγίνεται καπιταλιστής και μάλιστα άγριος ώστε να ζήσει στο σύστημα. Το ευχαριστιέται κιόλας.
Μέχρι πότε θα γίνεται αυτό; Μέχρι πότε;
Θέλω να θέσω ότι η Δημοκρατία είναι η μόνη διέξοδος.
Είναι η διέξοδος γιατί εμπεριέχει την συνεχή αλλαγή, την αυτοκριτική και την δικαιοσύνη.
Βλέπουμε ότι τα ολιγαρχικά συστήματα εμπεριέχουν την αδικία.
Παράδειγμα ο καπιταλισμός είναι το φυσικό μας σύστημα. Το σύστημα που είναι στα γονίδιά μας. Το σύστημα της απληστίας : «Φάε για να μην σε φάνε».
Αναπόφευκτα όλος ο πλούτος έχει μετακινηθεί σε κάποιες ομάδες. Τώρα τρεις, τέσσερις, αύριο δυο και μεθαύριο μια.
Αυτή θα διασπαστεί σε περισσότερες και πάλι απ' την αρχή.
Ο κόσμος όμως πεινάει εξαιτίας τους. Υπάρχουν αρκετά αγαθά ώστε να αλλάξουν τα πράγματα και όμως δεν αλλάζει τίποτα.
Στην αρχαία Ελλάδα αντιμετώπιζαν αυτά τα φαινόμενα με αναδιανομές.
Τώρα;
Πρώτιστα χρειαζόμαστε την ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
Εδώ στην Ελλάδα είναι παντού. Στα καφενεία, στο σπίτι, στο ποδόσφαιρο. Συζητάμε για την πολιτική, γιατί οι πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται για μας και το βλέπουμε.
Ο Έλληνας δεν έχει καλύτερο ΝτιΕνΕι από τους άλλους.
Απλά έχει από το πάλαι ποτέ μάθει να σκέφτεται σαν έμπορος γιατί πάντα πούλαγε αγαθά (από αυγά και λάδι μέχρι πλεκτά και βελέντζες).
Ο έμπορος αν δεν ξέρει τι του γίνεται δεν πάει μπροστά.
Αυτό είναι που θέλουν τώρα να μας βγάλουν απ' τη ζωή μας.
Ζώα μας θέλουν. Μας ζαλίζουν με την προπαγάνδα της τηλεόρασης και των μέσων.
Το θέμα είναι τι θέλουμε εμείς. Σε τι κόσμο θέλουμε τα παιδιά μας να ζήσουν.
Μόνο αν γίνουμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ θα έχουμε μέλλον.
Και αυτό γίνεται ΜΟΝΟ στην ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Ο διαχωρισμός της πίτας είναι διαφορετικός από την απόφαση για το πώς θα χωριστεί.
Σίγουρα το καπιταλιστικό σύστημα έχει σκοπό το κέρδος, αλλά ο δημοκρατικός τρόπος διαχωρισμού μάλλον προς το σοσιαλιστικό σύστημα πηγαίνει.
Ο κομμουνισμός δεν έχει να κάνει τίποτε με αυτό.
Το θέμα είναι ποιος έχει το πάνω χέρι;
Ποιος φτιάχνει τους νόμους; Οι ολιγαρχίες ή ο λαός;
Και στη δεύτερη περίπτωση πόσοι, όλοι; Είναι εφικτό;
Είναι εφικτό να έχουμε κάρτα για να μας κόβουν αποδείξεις και να μην έχουμε κάρτα ψήφου;
Παράδειγμα. Το φορολογικό νομοσχέδιο τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση.
Οι σοφοί έβγαλαν τις αποφάσεις και πήγε στη βουλή.
Η βουλή το ψήφισε και τέλος.
Στη Δημοκρατία, το νομοσχέδιο θα καλούνταν να το ψηφίσουν ΟΛΟΙ όσοι είχαν κάρτα ψήφου. Δηλαδή οι περισσότεροι. Σίγουρα δεν θα το ψήφιζαν τελικά.
Αντιλαϊκά μέτρα ΔΕΝ θα πέρναγαν.
Βέβαια ο λαός βάσει των μέσων προπαγάνδας θα καθοδηγούταν στη μια ή στην άλλη μεριά. Αλλά θα ήταν ΔΙΚΗ ΤΟΥ η απόφαση.
Σε αυτή τη περίπτωση θα ήξερε πως θα δεχόταν και τις επιπτώσεις της.
Δώσαμε την δάδα στους Σουηδούς που εγκατέστησαν ένα δημοκρατικό σύστημα σήμερα. Ας πάρουμε πίσω ένα καντηλάκι.
Σε μια χώρα που έκανε τη λαμογιά επιστήμη η Δημοκρατία είναι ουτοπία;
Το ψάρι όμως βρωμάει απ' το κεφάλι.
Αν δεν μας αρέσει το κεφάλι το κόβουμε.
Αν μας αρέσει τότε ας συνεχίζουμε να βρωμάμε και όσοι έχουν ιδανικά να μετακομίσουν στην Σουηδία.
Αξίζεις τη Δημοκρατία;
Σκέψου.
Πέμπτη, Απριλίου 29, 2010
Βαθυστόχαστη ανάλυση οικονομικής κατάστασης
Βαθυστόχαστη ανάλυση οικονομικής κατάστασης
τα τα ταρα ταρα ...
Η Γερμανία μας έδινε επιδοτήσεις, μας έδινε και μίζες.
Εμείς με τα λεφτά αυτά αγοράζαμε γερμανικά όπλα, φυτοφάρμακα, άλλα προϊόντα και υπηρεσίες.
Τους πουλήσαμε, πάντα σε καλή τιμή, όλες τις υποδομές μας, ΟΤΕ, δρόμους, και αεροδρόμια.
Μια είπαμε και μεις να πουλήσουμε στους Κινέζους και μας βάλανε το ΔΝΤ.
Αποτέλεσμα;
Η Γερμανία θα μας δανείσει και άλλα για να αγοράσουμε και άλλα
Αλλά εμείς θα φτωχύνουμε και οι Γερμανοί θα πλουτίσουν ακόμα περισσότερο.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Να πουληθούμε στους Γερμανούς και να κάνουν αυτοί κουμάντο εδώ χωρίς μεσάζοντες ( Γιωρίκα Κωστίκα κλπ ).
Να ψηφίσουμε και μεις την πανέμορφη Μέρκελ!
Όποιοι συμφωνούν να σηκώσουν το χέρι.
Οι υπόλοιποι μαζί με τον Γιώργο για την Ιθάκη.
τα τα ταρα ταρα ...
Η Γερμανία μας έδινε επιδοτήσεις, μας έδινε και μίζες.
Εμείς με τα λεφτά αυτά αγοράζαμε γερμανικά όπλα, φυτοφάρμακα, άλλα προϊόντα και υπηρεσίες.
Τους πουλήσαμε, πάντα σε καλή τιμή, όλες τις υποδομές μας, ΟΤΕ, δρόμους, και αεροδρόμια.
Μια είπαμε και μεις να πουλήσουμε στους Κινέζους και μας βάλανε το ΔΝΤ.
Αποτέλεσμα;
Η Γερμανία θα μας δανείσει και άλλα για να αγοράσουμε και άλλα
Αλλά εμείς θα φτωχύνουμε και οι Γερμανοί θα πλουτίσουν ακόμα περισσότερο.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Να πουληθούμε στους Γερμανούς και να κάνουν αυτοί κουμάντο εδώ χωρίς μεσάζοντες ( Γιωρίκα Κωστίκα κλπ ).
Να ψηφίσουμε και μεις την πανέμορφη Μέρκελ!
Όποιοι συμφωνούν να σηκώσουν το χέρι.
Οι υπόλοιποι μαζί με τον Γιώργο για την Ιθάκη.
Παρασκευή, Απριλίου 02, 2010
Οπτικές ίνες
από Φίλιππος Φιλιππίδης - — 2 Απριλίου 2010 @ 20:37 Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφού γίνει ο σχετικός έλεγχος (moderation) από τους υπεύθυνους της δικτυακής διαβούλευσης,
- Δεν συμφωνώ με τον κ. ΤΣΑΜΑΪΔΗ.
- Πρέπει να δημιουργηθεί κορμός με οπτικές ίνες και πάνω σε αυτόν να μπουν πομποδέκτες WiFi/WiMAX με σύγχρονη όμως απομάκρυνση άλλων πομποδεκτών, πχ κινητής τηλεφωνίας, ραδιοφώνου, τηλεόρασης. Οι λύσεις ασύρματης δικτύωσης είναι λύσεις ανάγκης και δεν προσφέρουν μεγάλες ταχύτητες ενώ έχουν επιπτώσεις στην υγεία των πολιτών. Μπορούν όμως να λειτουργούν μαζί με τις οπτικές ίνες σαν ένα δίκτυο κινητών συσκευών που θα παρέχει τηλεφωνία μέσω VoIP, διαδίκτυο, ραδιόφωνο και τηλεόραση.
- Οι πολίτες της χώρας μας πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα, αφού έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις.
- Ακόμη η ύπαρξη οπτικών ινών ίσως λύσει το πρόβλημα αστυφιλίας που έχει τόσα χρόνια ταλαιπωρήσει την χώρα μας.
- Οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας το γνωρίζουν και για αυτό μέσω συνεργασιών ή εξαγορών έχουν αποκτήσει και μεγάλο μέρος της σταθερής τηλεφωνίας και άλλων σταθερών δικτύων.
- Προφανώς τα χαρακτηριστικά τους πρέπει να είναι ανοικτά και να παραδίδεται σκοτεινή ίνα ( dark fiber ) απευθείας στα σπίτια ( FTTH ).
- Το κόστος υλοποίησης ενός τέτοιου δικτύου δεν είναι ευκαταφρόνητο αλλά πρέπει να συνεκτιμηθεί το κέρδος σε ανάπτυξη. Για παράδειγμα, ποιος δεν θέλει να ζει σε ένα καθαρό περιβάλλον και να έχει όλες τις υποδομές; Η ζωή στην ύπαιθρο μπορεί να αλλάξει και επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών από την Ελλάδα και το εξωτερικό να μετακομίσουν στην επαρχία. Η Ελλάδα θα μπορεί να γίνει παράδεισος τέτοιων εταιριών.
Οικονομία και ανασφάλεια
Η γνώμη του Ραφαηλίδη ήταν πως όλα γίνονται για το φαγητό.
Τα τελευταία χρόνια, αρχίζοντας από την δύση, άλλαξαν τα πράγματα. Όλα γίνονται γιατί υπάρχει ανασφάλεια στο μυαλό του ανθρώπου.
Συγκέντρωση πλούτου
Οι ανασφαλείς είναι εκείνοι που έχουν τώρα αλλά θέλουν να έχουν για τα γεράματά τους.
Έτσι ασφαλίζονται σε κάποιες ασφαλιστικές εταιρίες ή στο κράτος ή τοποθετούν τον επιπλέον πλούτο τους σε άλλες εταιρίες (τις τράπεζες) ώστε να τους τον επιστρέψουν αργότερα. Άλλοι είναι πρόθυμοι να εκμεταλλευτούν άλλους ώστε να αποκτήσουν πλούτη. Αλλά και αυτοί θα τα τοποθετήσουν σε τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρίες.
Η συσσώρευση αυτή του πλούτου λειτουργεί σαν την συσσώρευση φαγητού έτσι έρχονται και άλλοι κοντά στον πλούτο ώστε να επωφεληθούν. Όπως τα όρνια όταν δουν από ψηλά το θύμα άλλων ζώων.
Ακριβώς έτσι λειτουργούν οι λογιστικές εταιρίες, οι νομικές φίρμες και διάφοροι άλλοι που επωφελούνται.
Μην ξεχνάμε πως οι μεγάλες αυτοκρατορίες έγιναν μεγάλες λόγω των δούλων. Η συσσώρευση εκείνη την εποχή γίνονταν από τους δυνατούς μόνο. Ο λαός δεν είχε την πολυτέλεια να ατενίζει το μέλλον.
Ο Χριστιανισμός ( και άλλες θρησκείες ) διδάσκει «δώσε μου σήμερα και άσε το αύριο» που είναι εντελώς αδύνατο με αυτή την λογική της συγκέντρωσης πλούτου. Είναι εντελώς αντίθετος με τη συσσώρευση του πλούτου. Ο πλούσιος δεν θα πάει στον παράδεισο.
Διαπλοκή
Στην Ευρώπη μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο οι πολιτικοί, αν και χριστιανοί, σκέφτηκαν, γιατί να αφήσουμε τον πλούτο στις εταιρίες και να μην τον δώσουμε στο κράτος; Έτσι δόμησαν το κράτος σε μια ανάλογη, με τις εταιρίες δομή. Με αυτόν τον τρόπο αύξησαν τον πλούτο που διαχειρίζονταν. Έγιναν και αυτοί ίδιοι ή οι υφιστάμενοί τους δημόσιοι υπάλληλοι όρνια. Ίδρυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Τα ασφαλιστικά ταμεία παίρνουν τον πλούτο υπό μορφή κεφαλικού φόρου από τους εργαζόμενους και τον τοποθετούν σε ιδιωτικές εταιρίες, στο χρηματιστήριο, στις τράπεζες και στις ασφαλιστικές, όπου λειτουργούν οι νόμοι της αγοράς. Έτσι τα ασφαλιστικά ταμεία έγιναν μέρος της αγοράς αν και η διαχείρισή τους καθορίζεται από τους πολιτικούς.
Οι ανασφαλείς Ευρωπαίοι έδωσαν και δίνουν μεγάλο μέρος της εργασίας τους στα ασφαλιστικά ταμεία και στις ασφαλιστικές εταιρίες εξαιτίας της κρίσης. Εξαιτίας της κρίσης η ανασφάλεια μεγάλωσε. Ο Έλληνας, λόγω του προσφιλούς σπορ της φοροδιαφυγής δεν είχε καταλάβει την κρίση και έτσι έπρεπε να την βιώσει με άλλον τρόπο. Ήταν σίγουρο πριν από τις εκλογές πως όποιο κόμμα κέρδιζε θα έπαιρνε μέτρα τέτοια ώστε να σπάσει το ηθικό των Ελλήνων και να δώσει ένα παράδειγμα στους άλλους Ευρωπαίους. Οι Έλληνες πλέον βλέπουν το μέλλον ανασφαλές.
Στην Ελλάδα σήμερα ο δείκτης απαισιοδοξίας είναι στο 73% με μόνο το 9% να είναι αισιόδοξοι. Άρα τα κατάφεραν καλά.
Που θα οδηγήσει αυτό; Μα βέβαια σε αποταμίευση και σε μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου από τις μεγάλες εταιρίες.
Οι εταιρίες όμως βρήκαν άλλες αγορές ώστε να αυξήσουν τα κέρδη τους. Η Κίνα είχε ανάπτυξη 8% το 2009. Βέβαια η ανάπτυξη της Κίνας οδηγεί στο όραμα της αλληλεγγύης των λαών όπως διατείνονται οι κομμουνιστές και θα πρέπει να βοηθήσουν και αυτοί και άλλες χώρες όπως βοήθησε το κεφάλαιο μεταφέροντας τις επιχειρήσεις του από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, στην Κίνα και την Ινδία.
Διαφθορά
Ένας παράγοντας της ανισομερούς κατανομής του πλούτου είναι και η ανάμειξη του κράτους στα των επιχειρήσεων που έφερε την διαπλοκή. Οι δημόσιοι υπάλληλοι ή οι πολιτικοί που έχουν επαφές με τις εταιρίες, άρχισαν να παίρνουν δωράκια. Στην Ελλάδα, τα δωράκια αυτά σιγά-σιγά άρχισαν να τα παίρνουν οι κατώτεροι υπάλληλοι και η διαφθορά μεγάλωσε.
Τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα το τελευταίο εξάμηνο οι αποκαλύψεις για διαφθορά έγιναν γνωστές έτσι ώστε να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί της ανασφάλειας.
Βέβαια αυτό δεν έγινε μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες. πχ Γερμανία. Οι Γερμανοί έτσι και αλλιώς σε μια ενωμένη Ευρώπη ήταν εκείνοι που θα κέρδιζαν ή θα έχαναν. Μην ξεχνάμε πως έτσι και αλλιώς αυτοί και οι Γάλλοι είναι οι περισσότερο ξενοφοβικοί από όλους τους Ευρωπαίους.
Κλίμα ανασφάλειας
Χαρακτηρίζω λοιπόν, το κλίμα ανασφάλειας σαν το μεγαλύτερο πλήγμα στην Ευρώπη. Η Ελλάδα είναι η αρχή. Το παιχνίδι αυτό της ανασφάλειας το έπαιξαν με μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ με τους δίδυμους πύργους. Το έπαιξαν πάλι με επιτυχία με την δήθεν κατάρρευση της Αμερικάνικης οικονομίας ( μερικές τράπεζες άλλαξαν χέρια ).
Ο πόλεμος
Οι οικονομίες της δύσης και της ανατολής βρίσκονται σε καθημερινό πόλεμο.
Η Μέση Ανατολή έχασε τον πόλεμο μπαίνοντας στο παιχνίδι της δύσης. Το χρηματιστήριο. Ο Μπιν Λάντεν καλά κρατεί στο να νομιμοποιεί τις ΗΠΑ να έχουν στρατό στην περιοχή και το Ιράν δίνει όλο και μεγαλύτερες λαβές στις ΗΠΑ για νέες επιχειρήσεις.
Η Ανατολή ακόμα κρατεί αν και είχε και εκείνη μεγάλο πρόβλημα με τις τιμές του πετρελαίου και τους δήθεν ιούς. Η Κίνα φαίνεται να κερδίζει το παιχνίδι, μιας και έχει σχεδόν το 70% των δυτικών εταιριών και φθηνό εργατικό δυναμικό για πάρα πολλά χρόνια ακόμη. Έτσι δεν συμφέρει την Δύση να παίξει και άλλο με τις διαθέσεις των Κινέζων.
Το μόνο που μένει είναι να μειωθούν οι απαιτήσεις των Ευρωπαίων ώστε να παράγεται μέρος των προϊόντων στην Ευρώπη ( ίσως βάζοντας και την Τουρκία στο παιχνίδι ).
Πως λέτε θα γίνει αυτό;
Βασική αρχή της εγκληματολογίας είναι να βρίσκουμε ποιος ωφελείται από το έγκλημα. Ας δούμε τα εγκλήματα:
Τα τελευταία χρόνια, αρχίζοντας από την δύση, άλλαξαν τα πράγματα. Όλα γίνονται γιατί υπάρχει ανασφάλεια στο μυαλό του ανθρώπου.
Συγκέντρωση πλούτου
Οι ανασφαλείς είναι εκείνοι που έχουν τώρα αλλά θέλουν να έχουν για τα γεράματά τους.
Έτσι ασφαλίζονται σε κάποιες ασφαλιστικές εταιρίες ή στο κράτος ή τοποθετούν τον επιπλέον πλούτο τους σε άλλες εταιρίες (τις τράπεζες) ώστε να τους τον επιστρέψουν αργότερα. Άλλοι είναι πρόθυμοι να εκμεταλλευτούν άλλους ώστε να αποκτήσουν πλούτη. Αλλά και αυτοί θα τα τοποθετήσουν σε τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρίες.
Η συσσώρευση αυτή του πλούτου λειτουργεί σαν την συσσώρευση φαγητού έτσι έρχονται και άλλοι κοντά στον πλούτο ώστε να επωφεληθούν. Όπως τα όρνια όταν δουν από ψηλά το θύμα άλλων ζώων.
Ακριβώς έτσι λειτουργούν οι λογιστικές εταιρίες, οι νομικές φίρμες και διάφοροι άλλοι που επωφελούνται.
Μην ξεχνάμε πως οι μεγάλες αυτοκρατορίες έγιναν μεγάλες λόγω των δούλων. Η συσσώρευση εκείνη την εποχή γίνονταν από τους δυνατούς μόνο. Ο λαός δεν είχε την πολυτέλεια να ατενίζει το μέλλον.
Ο Χριστιανισμός ( και άλλες θρησκείες ) διδάσκει «δώσε μου σήμερα και άσε το αύριο» που είναι εντελώς αδύνατο με αυτή την λογική της συγκέντρωσης πλούτου. Είναι εντελώς αντίθετος με τη συσσώρευση του πλούτου. Ο πλούσιος δεν θα πάει στον παράδεισο.
Διαπλοκή
Στην Ευρώπη μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο οι πολιτικοί, αν και χριστιανοί, σκέφτηκαν, γιατί να αφήσουμε τον πλούτο στις εταιρίες και να μην τον δώσουμε στο κράτος; Έτσι δόμησαν το κράτος σε μια ανάλογη, με τις εταιρίες δομή. Με αυτόν τον τρόπο αύξησαν τον πλούτο που διαχειρίζονταν. Έγιναν και αυτοί ίδιοι ή οι υφιστάμενοί τους δημόσιοι υπάλληλοι όρνια. Ίδρυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Τα ασφαλιστικά ταμεία παίρνουν τον πλούτο υπό μορφή κεφαλικού φόρου από τους εργαζόμενους και τον τοποθετούν σε ιδιωτικές εταιρίες, στο χρηματιστήριο, στις τράπεζες και στις ασφαλιστικές, όπου λειτουργούν οι νόμοι της αγοράς. Έτσι τα ασφαλιστικά ταμεία έγιναν μέρος της αγοράς αν και η διαχείρισή τους καθορίζεται από τους πολιτικούς.
Οι ανασφαλείς Ευρωπαίοι έδωσαν και δίνουν μεγάλο μέρος της εργασίας τους στα ασφαλιστικά ταμεία και στις ασφαλιστικές εταιρίες εξαιτίας της κρίσης. Εξαιτίας της κρίσης η ανασφάλεια μεγάλωσε. Ο Έλληνας, λόγω του προσφιλούς σπορ της φοροδιαφυγής δεν είχε καταλάβει την κρίση και έτσι έπρεπε να την βιώσει με άλλον τρόπο. Ήταν σίγουρο πριν από τις εκλογές πως όποιο κόμμα κέρδιζε θα έπαιρνε μέτρα τέτοια ώστε να σπάσει το ηθικό των Ελλήνων και να δώσει ένα παράδειγμα στους άλλους Ευρωπαίους. Οι Έλληνες πλέον βλέπουν το μέλλον ανασφαλές.
Στην Ελλάδα σήμερα ο δείκτης απαισιοδοξίας είναι στο 73% με μόνο το 9% να είναι αισιόδοξοι. Άρα τα κατάφεραν καλά.
Που θα οδηγήσει αυτό; Μα βέβαια σε αποταμίευση και σε μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου από τις μεγάλες εταιρίες.
Οι εταιρίες όμως βρήκαν άλλες αγορές ώστε να αυξήσουν τα κέρδη τους. Η Κίνα είχε ανάπτυξη 8% το 2009. Βέβαια η ανάπτυξη της Κίνας οδηγεί στο όραμα της αλληλεγγύης των λαών όπως διατείνονται οι κομμουνιστές και θα πρέπει να βοηθήσουν και αυτοί και άλλες χώρες όπως βοήθησε το κεφάλαιο μεταφέροντας τις επιχειρήσεις του από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, στην Κίνα και την Ινδία.
Διαφθορά
Ένας παράγοντας της ανισομερούς κατανομής του πλούτου είναι και η ανάμειξη του κράτους στα των επιχειρήσεων που έφερε την διαπλοκή. Οι δημόσιοι υπάλληλοι ή οι πολιτικοί που έχουν επαφές με τις εταιρίες, άρχισαν να παίρνουν δωράκια. Στην Ελλάδα, τα δωράκια αυτά σιγά-σιγά άρχισαν να τα παίρνουν οι κατώτεροι υπάλληλοι και η διαφθορά μεγάλωσε.
Τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα το τελευταίο εξάμηνο οι αποκαλύψεις για διαφθορά έγιναν γνωστές έτσι ώστε να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί της ανασφάλειας.
Βέβαια αυτό δεν έγινε μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες. πχ Γερμανία. Οι Γερμανοί έτσι και αλλιώς σε μια ενωμένη Ευρώπη ήταν εκείνοι που θα κέρδιζαν ή θα έχαναν. Μην ξεχνάμε πως έτσι και αλλιώς αυτοί και οι Γάλλοι είναι οι περισσότερο ξενοφοβικοί από όλους τους Ευρωπαίους.
Κλίμα ανασφάλειας
Χαρακτηρίζω λοιπόν, το κλίμα ανασφάλειας σαν το μεγαλύτερο πλήγμα στην Ευρώπη. Η Ελλάδα είναι η αρχή. Το παιχνίδι αυτό της ανασφάλειας το έπαιξαν με μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ με τους δίδυμους πύργους. Το έπαιξαν πάλι με επιτυχία με την δήθεν κατάρρευση της Αμερικάνικης οικονομίας ( μερικές τράπεζες άλλαξαν χέρια ).
Ο πόλεμος
Οι οικονομίες της δύσης και της ανατολής βρίσκονται σε καθημερινό πόλεμο.
Η Μέση Ανατολή έχασε τον πόλεμο μπαίνοντας στο παιχνίδι της δύσης. Το χρηματιστήριο. Ο Μπιν Λάντεν καλά κρατεί στο να νομιμοποιεί τις ΗΠΑ να έχουν στρατό στην περιοχή και το Ιράν δίνει όλο και μεγαλύτερες λαβές στις ΗΠΑ για νέες επιχειρήσεις.
Η Ανατολή ακόμα κρατεί αν και είχε και εκείνη μεγάλο πρόβλημα με τις τιμές του πετρελαίου και τους δήθεν ιούς. Η Κίνα φαίνεται να κερδίζει το παιχνίδι, μιας και έχει σχεδόν το 70% των δυτικών εταιριών και φθηνό εργατικό δυναμικό για πάρα πολλά χρόνια ακόμη. Έτσι δεν συμφέρει την Δύση να παίξει και άλλο με τις διαθέσεις των Κινέζων.
Το μόνο που μένει είναι να μειωθούν οι απαιτήσεις των Ευρωπαίων ώστε να παράγεται μέρος των προϊόντων στην Ευρώπη ( ίσως βάζοντας και την Τουρκία στο παιχνίδι ).
Πως λέτε θα γίνει αυτό;
Βασική αρχή της εγκληματολογίας είναι να βρίσκουμε ποιος ωφελείται από το έγκλημα. Ας δούμε τα εγκλήματα:
- Πόλεμος στο Ιράκ (Μπους 1)
- Τρελές αγελάδες
- Πόλεμος στην Σερβία
- Δίδυμοι πύργοι
- Ιός των πτηνών
- Πόλεμος στο Αφγανιστάν
- Πόλεμος στο Ιράκ (Μπους 2)
- Τριπλασιασμός τιμής του πετρελαίου και μέσα σε ένα χρόνο κατακόρυφη μείωση
- Πιθανολογούμενη κλιματική αλλαγή
- Ιός των χοίρων
- Κατάρρευση των τραπεζών στις ΗΠΑ
- Κατάρρευση των τραπεζών στην Ευρώπη
- Κατάρρευση κρατών στην Ευρώπη
- Μετά από αυτό τι;
- Κράτη
- Επιχειρήσεις
- Λαοί
- Φτωχοί
- Πλούσιοι
- Πολιτικοί
- Δημόσιοι λειτουργοί
Κυριακή, Ιανουαρίου 03, 2010
Φορολογικό
Καταπολέμηση φοροδιαφυγής
α) Το πρόβλημα.
Διάφορες τάξεις φοροδιαφεύγουν.
Είναι γνωστό ποιες. Εκείνες που μπορούν.
Είναι γνωστό και το γιατί. Γιατί βλέπουν πως τα χρήματά τους διασπαθίζονται από το κράτος και έτσι, έστω και να είχαν, χάνουν την φορολογική συνείδηση.
Μετά από τόσα χρόνια εμπότισης της φοροδιαφυγής, έχουν αποκτήσει πια μια φοροδιαφυγική συνείδηση (συγχωρέστε μου τον δόκιμο όρο).
β) Η καταπολέμηση μέχρι σήμερα
Το κράτος κατά καιρούς ( συνήθως χαλεπούς ) αποφασίζει να καταπολεμίσει την φοροδιαφυγή με διάφορους τρόπους. Όλοι οι τρόποι χαρακτηρίζονται από τον περιστασιακό χαρακτήρα και την στενότητα των μέτρων.
Παράδειγμα: «Ο εφοριακός της γειτονιάς που όταν έβγαινε στην τσάρκα του έπρεπε να μαζέψει αρκετά ώστε να δώσει και στο κράτος μερικά για να δικαιολογήσει τον μισθό του. Βλέπω στην ίδια λύση προσανατολίζεται και σήμερα το κράτος βάζοντας πλαφόν και στόχους στις εφορίες.»
Έτσι όμως βοηθούν στην μεγαλύτερη και αποτελεσματικότερη διαφθορά και φοροκλοπή. Απλά στο «παιχνίδι» συμμετέχουν και οι εφοριακοί.
Πολλοί κλάδοι έχουν το «πάνω χέρι» στην φοροκλοπή πχ οι γιατροί όπου κανείς δεν διανοείται να μην τους δώσει το «φακελάκι» τους.
Άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες και έμποροι ακολουθούν και έτσι όλο το σύστημα πλέον έχει διαβρωθεί.
γ) Τα νέα μέτρα
Το μέτρο των αποδείξεων νομίζω πως είναι τελείως αναποτελεσματικό. Βασικά γιατί κανείς δεν θα διανοηθεί να πάρει απόδειξη για το φακελάκι από τον γιατρό του, από τον δικηγόρο του και ακόμα από τον εφοριακό του.
Οι μόνοι που μπορεί να εκδίδουν αποδείξεις είναι οι έμποροι και τα τυροπιτάδικα.
Δεν υπάρχει όμως άλλος τρόπος ώστε να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή;
Βέβαια υπάρχει, αλλά το κράτος ποτέ δεν έπεισε τον καταναλωτή ότι πρέπει να παίρνει απόδειξη και να πληρώνει φόρους, γιατί από ότι είπαμε το ίδιο το κράτος ( μέσω των λειτουργών του ) έκλεψε και ίσως κλέβει και σήμερα.
δ) Η λύση
Όλες οι υποθέσεις για φοροδιαφυγή να έχουν τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος.
Να ελεγχθούν τα πόθεν έσχες των βουλευτών, των υπουργών, των γιατρών, των δικηγόρων, των εφοριακών και όλων των άλλων που μπορείτε και να φερθούν στην δικαιοσύνη όποιοι έκλεψαν, με μίζες που δεν φαίνονται και με εκβιασμούς.
Πιάστε τους και έτσι θα καταλάβει ο Ελληνικός λαός πως αφού πιάνονται εκείνοι που έκλεψαν θα πρέπει και εκείνος να αλλάξει συνείδηση.
Μέχρι που να αποδώσει το μέτρο αυτό, καλό θα ήταν να βγει ο πρωθυπουργός και να το ανακοινώσει και να αλλάξει όποιος νόμος τους δίνει άφεση αμαρτιών.
Βέβαια κάποιος θα πληρώσει την λυπητερή και όλοι ξέρουμε ποιος είναι αυτός. Οι μικροί.
α) Το πρόβλημα.
Διάφορες τάξεις φοροδιαφεύγουν.
Είναι γνωστό ποιες. Εκείνες που μπορούν.
Είναι γνωστό και το γιατί. Γιατί βλέπουν πως τα χρήματά τους διασπαθίζονται από το κράτος και έτσι, έστω και να είχαν, χάνουν την φορολογική συνείδηση.
Μετά από τόσα χρόνια εμπότισης της φοροδιαφυγής, έχουν αποκτήσει πια μια φοροδιαφυγική συνείδηση (συγχωρέστε μου τον δόκιμο όρο).
β) Η καταπολέμηση μέχρι σήμερα
Το κράτος κατά καιρούς ( συνήθως χαλεπούς ) αποφασίζει να καταπολεμίσει την φοροδιαφυγή με διάφορους τρόπους. Όλοι οι τρόποι χαρακτηρίζονται από τον περιστασιακό χαρακτήρα και την στενότητα των μέτρων.
Παράδειγμα: «Ο εφοριακός της γειτονιάς που όταν έβγαινε στην τσάρκα του έπρεπε να μαζέψει αρκετά ώστε να δώσει και στο κράτος μερικά για να δικαιολογήσει τον μισθό του. Βλέπω στην ίδια λύση προσανατολίζεται και σήμερα το κράτος βάζοντας πλαφόν και στόχους στις εφορίες.»
Έτσι όμως βοηθούν στην μεγαλύτερη και αποτελεσματικότερη διαφθορά και φοροκλοπή. Απλά στο «παιχνίδι» συμμετέχουν και οι εφοριακοί.
Πολλοί κλάδοι έχουν το «πάνω χέρι» στην φοροκλοπή πχ οι γιατροί όπου κανείς δεν διανοείται να μην τους δώσει το «φακελάκι» τους.
Άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες και έμποροι ακολουθούν και έτσι όλο το σύστημα πλέον έχει διαβρωθεί.
γ) Τα νέα μέτρα
Το μέτρο των αποδείξεων νομίζω πως είναι τελείως αναποτελεσματικό. Βασικά γιατί κανείς δεν θα διανοηθεί να πάρει απόδειξη για το φακελάκι από τον γιατρό του, από τον δικηγόρο του και ακόμα από τον εφοριακό του.
Οι μόνοι που μπορεί να εκδίδουν αποδείξεις είναι οι έμποροι και τα τυροπιτάδικα.
Δεν υπάρχει όμως άλλος τρόπος ώστε να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή;
Βέβαια υπάρχει, αλλά το κράτος ποτέ δεν έπεισε τον καταναλωτή ότι πρέπει να παίρνει απόδειξη και να πληρώνει φόρους, γιατί από ότι είπαμε το ίδιο το κράτος ( μέσω των λειτουργών του ) έκλεψε και ίσως κλέβει και σήμερα.
δ) Η λύση
Όλες οι υποθέσεις για φοροδιαφυγή να έχουν τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος.
Να ελεγχθούν τα πόθεν έσχες των βουλευτών, των υπουργών, των γιατρών, των δικηγόρων, των εφοριακών και όλων των άλλων που μπορείτε και να φερθούν στην δικαιοσύνη όποιοι έκλεψαν, με μίζες που δεν φαίνονται και με εκβιασμούς.
Πιάστε τους και έτσι θα καταλάβει ο Ελληνικός λαός πως αφού πιάνονται εκείνοι που έκλεψαν θα πρέπει και εκείνος να αλλάξει συνείδηση.
Μέχρι που να αποδώσει το μέτρο αυτό, καλό θα ήταν να βγει ο πρωθυπουργός και να το ανακοινώσει και να αλλάξει όποιος νόμος τους δίνει άφεση αμαρτιών.
Βέβαια κάποιος θα πληρώσει την λυπητερή και όλοι ξέρουμε ποιος είναι αυτός. Οι μικροί.
Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2009
Μερικές προτάσεις για το φορολογικό
. από Φίλιππος - http://filippos.blogspot.com — 24 Δεκεμβρίου 2009 @ 20:18 Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφού γίνει ο σχετικός έλεγχος (moderation) από τους υπεύθυνους της δικτυακής διαβούλευσης, περισσότερα..
1. Τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα
2. Ενιαία φορολογική κλίμακα για όλους
3. Φορολογική κλίμακα επιχειρήσεων ΕΠΕ, ΑΕ για εκείνους που δεν κάνουν φορολογική δήλωση. Ο φόρος των υπόχρεων θα αφαιρείται από τον φόρο του φυσικού προσώπου.
Η κλίμακα αυτή θα έχει 10 κλιμάκια με το πρώτο να αρχίζει από τα 1000 ευρώ μέχρι 20000 με φόρο 5% και το τελευταίο να φτάνει το 90%
Να σημειώσω το ότι οι εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα δεν θα φύγουν, ούτε ήρθαν εξαιτίας της φορολογίας. Θα φύγουν αν δεν έχουμε διαφάνεια, σταθερότητα και δεν έχουμε πατάξει την γραφειοκρατία. Δεν χρειάζεται να ανταγωνιζόμαστε τα νησιά Φίτζι.
Ακόμα πως οι εταιρίες δεν θα «σπάσουν» σε μικρότερες για να κερδίσουν από τον φόρο και να χάσουν λόγω πολύπλοκης διαχείρισης και φήμης.
Ακόμη μπορούμε να απαγορεύσουμε τις μικρές εταιρίες να έχουν το ίδιο όνομα. πχ αν η «ΑΚΜΗ» στο Παγκράτι είναι ΟΕ να ονομάζεται «ΑΚΜΗ-Φορολογούμενος» και όχι ΑΚΜΗ-Παγκράτι ώστε το κοινό να μην την συνδέει με τον όμιλο ΑΚΜΗ.
4. Δεν ξέρω τις ανάγκες που έχουμε σαν χώρα ούτε το ύψος του προϋπολογισμού άρα δεν μπορώ να προτείνω μια φορολογική κλίμακα που να είναι κατάλληλη για την χώρα μας.
Θα μπορούσα να ήμουν ακριβής μόνο στην περίπτωση που θα ήξερα πόσα θέλουμε στα επόμενα 5 χρόνια.
Αλλά προτείνω μια φορολογική κλίμακα που να είναι δίκαια.
Έτσι αφού βγάλουμε το ελάχιστο μηνιαίο εισόδημα που είναι 1500 ευρώ άρα 1500 Χ 14 = 21000 ευρώ να είναι αφορολόγητο να φορολογείται όλος ο υπόλοιπος πληθυσμός με κλίμακα που να αρχίζει από το 5% και να φτάνει το 90% με πολλά (πχ 20) κλιμάκια φόρου.
πχ κάποιος που έχει εισοδήματα από εταιρίες, μετοχές και μισθωτές υπηρεσίες θα φορολογείται για το σύνολο των εισοδημάτων του με την κλίμακα και θα αφαιρείται ο φόρος που θα έχει πληρώσει ήδη από τις εταιρίες του.
5. Αν κάποιος έχει εισοδήματα από εταιρίες μόνο και είναι αφορολόγητος δεν θα έχει δικαίωμα επιστροφής.
6. Τα εισοδήματα από το εξωτερικό θα μπαίνουν στην κλίμακα και αυτά εφόσον υπάρχουν και εισοδήματα στην χώρα μας. Βέβαια δεν θα φορολογούνται τα ίδια εφόσον έχει πληρωθεί φόρος για αυτά, αλλά θα φορολογούνται τα εγχώρια εισοδήματα με μεγαλύτερο συντελεστή.
Πέμπτη, Δεκεμβρίου 18, 2008
Όραμα
Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας έχει καθορίσει την νοοτροπία του Έλληνα. Τον ατομικισμό του, τις προτιμήσεις του, το πολίτευμά του, το επάγγελμα του και γενικά την ιδιοσυγκρασία του.
Οι συνθήκες που ζει, η φτωχή και δύσκολη σε διαχείριση γη, η ανάγκη να εμπορεύεται, η γνώση του έξω από αυτήν του Ελληνικού χώρου, έκανε τον Έλληνα έμπορο κοσμοπολίτη. Έτσι ενώ πάντα υπήρχε ο αγρότης που αφού ήταν υποχρεωμένος να παραμείνει στην γη του και έτσι να μείνει αγράμματος και αστοιχείωτος, η συναναστροφή των εμπόρων με ξένους πολιτισμούς έδωσε την γνώση στους Έλληνες να γνωρίζουν και να δημιουργούν από μόνοι τους. Υπάρχουν λοιπόν πολλές Ελλάδες, σπαρμένες σε όλη την χώρα. Η ηπειρωτική Ελλάδα, η Αιγαιοπελαγίτικη Ελλάδα, η Ιόνιος Ελλάδα, η Κρητική, αλλά αργότερα ή Ιταλική, η Ευρωπαϊκή, η Μικρασιατική και τώρα η Αμερικάνικη και η Αυστραλέζικη.
Σε όλα τα χρόνια της, η καταπίεση από τους ξένους και τους ντόπιους προύχοντες δεν ήταν ίδια σε όλη την Ελλάδα, ούτε σε όλους τους Έλληνες.
Άλλοι από αυτούς ήταν καταπιεστές και άλλοι όχι. Ποτέ όμως οι ίδιοι. Ποτέ η άρχουσα τάξη δεν κατάφερε να παραμείνει η ίδια και σίγουρα όχι σε όλο τον Ελλαδικό χώρο.
Η Ελλάδα έχει γνωρίσει διαφορετικές κατοχές, από την περίοδο των Περσών μέχρι τώρα.
Αλλά πάντα ήταν διεσπαρμένες και χωρίς μεγάλη επιρροή. Οι Ρωμαίοι έπαρχοι, οι Βυζαντινοί έπαρχοι, οι Τούρκοι πασάδες και μόνο τα τελευταία χρόνια, μετά την ένωση της Ελλάδας υπήρχε μια Ελλάδα, η Ελλάδα του Τρικούπη.
Έτσι ο Ελληνικός πληθυσμός δεν είχε ποτέ την συνοχή που χρειάζεται για να γίνει ένα ενιαίο κράτος, με κοινή συνείδηση, κοινά όνειρα και κοινές προοπτικές.
Ο αρχαίος Έλληνας εφηύρε διαφορετικό τρόπο διακυβέρνησης που από την μια μεριά ενώνει τις διαφορές, αλλά από την άλλη τις οξύνει. Η δημοκρατία σαν ένα πολίτευμα χαλαρό, χωρίς συνοχή και καταπίεση, αφήνει τις μικρές κοινωνίες να κυβερνώνται μόνες τους, χωρίς καθοδήγηση από την κεντρική εξουσία. Έτσι έδωσε την δυνατότητα στους προύχοντες, στους έμπορους, στους πλοιοκτήτες ή σε άλλους μικρούς που αποκτούσαν μια μικρή σχετικά περιουσία, να αποκτούν και την πολιτική εξουσία. Με αυτόν τον τρόπο είχαν στα χέρια τους και το πεπόνι και το μαχαίρι, σχετικά εύκολα γιατί γενικά οι υπόλοιποι δεν είχαν την δύναμη ούτε την γνώση να τους αντιπαρατεθούν. Στις περισσότερες περιοχές η δημοκρατία έτσι έγινε μέσο καταπίεσης και παραπλάνησης του λαού. Αλλά πάντα ήταν διαφορετική. Άλλοτε τα συμφέροντα ήταν κάποιων εμπόρων, άλλοτε των πλοιοκτητών, άλλοτε των αγροτών.
Στα χρόνια που ο Έλληνας ήταν υπόδουλος η καταπίεση από την κεντρική εξουσία έρχονταν αμβλυμένη στην περιοχή του και πέρναγε μόνο μέσα από την τοπική καταπίεση. Η κεντρική εξουσία δεν είχε την δύναμη να μάθει, λόγω της διαμόρφωσης της περιοχής και της δύσκολης επικοινωνίας, τι συνέβαινε στην περιοχή αυτή. Έτσι έδινε λαβή στους τοπικούς άρχοντες για μεγαλύτερη εξουσία και σίγουρα για διαφορετική συμπεριφορά σε σχέση και με τους γείτονές τους.
Αυτή η διαφορετικότητα δεν κατάφερε ποτέ να διαμορφώσει μια κοινή συνείδηση και ανέπτυξε τον ατομικισμό. Ο Έλληνας έμαθε ότι ο εχθρός του είναι η τοπική εξουσία. Ξέχασε την δημοκρατία και ανέπτυξε τον ατομικισμό.
Τα χρόνια του Τρικούπη προσπάθησε η Ελλάδα να γίνει ενιαίο κράτος με κοινούς στόχους, αλλά ακολούθησαν άλλα χρόνια που κατέστρεψαν αυτή την προσπάθεια. Οι συνεχόμενοι πόλεμοι και τελικά ο εμφύλιος έδωσε το τελευταίο ράπισμα σε όσους περίμεναν να δουν μια ενιαία Ελλάδα. Οι περισσότεροι από αυτούς πέθαναν δίνοντας το πολυτιμότερο αγαθό σε έναν αγώνα με τη χειρότερη έκβαση.
Στα χρόνια που ακολούθησαν η ιδιοτέλεια από τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες όξυναν την κατάσταση. Ο χρηματισμός έγινε κανόνας και η δικτατορία φρόντισε καλά τους δικούς της, με αποτέλεσμα να έχουμε μια τάξη πλούσιων και μια τάξη φτωχών. κοινή για πρώτη φορά στην ιστορία.
Η τάξη αυτή απέκτησε την εξουσία το 1981 και είχε σαν όραμα την ανάπτυξη. Αυτή ήρθε για τους λίγους που έγλειψαν την εξουσία όπως ήξεραν οι πατεράδες τους.
Έτσι η κοινή συνείδηση είναι πλέον ουτοπία στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Αν και όλοι την ζητούν, φάνηκε στην διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων, φάνηκε στην εκπλήρωση του στόχου της ευρωζώνης, κανείς όμως δεν την οραματίζεται.
Η κυβέρνηση του Καραμανλή βοήθησε σε αυτό με την έλλειψη στόχου, με την παραπλάνηση του λαού για δήθεν παροχές ενώ έφτιαξε επανειλημμένα σκάνδαλα. Από τη μια μεριά η εκπαίδευση, έστω και ελλιπής, και από την άλλη η παγκοσμιοποίηση έδειξαν στις νεότερες γενιές ότι μόνο μέσα από κοινές τακτικές μπορούμε να πορευτούμε. Από την άλλη τα σκάνδαλα του χρηματιστηρίου, των υποκλοπών, του Βατοπεδίου, έδειξαν ότι οι κατέχοντες γίνονται περισσότερο κατέχοντες. Το τελικό ράπισμα το έδωσε η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση.
Η καταπίεση των νέων όταν δεν βρίσκουν δουλειά και όταν βρουν δεν πληρώνονται αρκετά και σίγουρα δεν είναι σταθερή με προοπτικές ενώ από την άλλη αυτοί και οι οικογένειές τους έχουν επενδύσει αρκετά είναι κάποιοι από τους λόγους της εξέγερσης. Η έλλειψη οικολογικής συνείδησης, η έλλειψη ανάπτυξης και η άμεση σύγκριση σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης είναι άλλοι παράγοντες.
Η ανάγκη για όραμα σε μια κοινωνία είναι πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας. Τώρα ψάχνουμε να βρούμε όραμα, να το δώσουμε στην νέα γενιά, όταν η κρίση λόγω εξωγενών παραγόντων έγινε εμφανής. Όταν εμείς προσπαθούμε με μέσα που βοήθησαν μικρές κοινωνίες να αναπτυχθούν να ζήσουμε σε ένα περιβάλλον παγκόσμιο. Όταν βάζουμε το μικρόκοσμό μας πάνω από το κοινό καλό. Όταν δεν ξέρουμε να συνεργαζόμαστε και κανείς δεν μας μαθαίνει.
Τι περιμένουμε;
Στις δημοκρατίες ψηφίζουμε τις αλλαγές κάθε τέσσερα χρόνια. Θα περιμένουμε;
Ο κόσμος τρέχει πλέον με άλλους ρυθμούς. Μήπως είναι καιρός να αλλάζουμε κάθε χρόνο κυβέρνηση;
Οι συνθήκες που ζει, η φτωχή και δύσκολη σε διαχείριση γη, η ανάγκη να εμπορεύεται, η γνώση του έξω από αυτήν του Ελληνικού χώρου, έκανε τον Έλληνα έμπορο κοσμοπολίτη. Έτσι ενώ πάντα υπήρχε ο αγρότης που αφού ήταν υποχρεωμένος να παραμείνει στην γη του και έτσι να μείνει αγράμματος και αστοιχείωτος, η συναναστροφή των εμπόρων με ξένους πολιτισμούς έδωσε την γνώση στους Έλληνες να γνωρίζουν και να δημιουργούν από μόνοι τους. Υπάρχουν λοιπόν πολλές Ελλάδες, σπαρμένες σε όλη την χώρα. Η ηπειρωτική Ελλάδα, η Αιγαιοπελαγίτικη Ελλάδα, η Ιόνιος Ελλάδα, η Κρητική, αλλά αργότερα ή Ιταλική, η Ευρωπαϊκή, η Μικρασιατική και τώρα η Αμερικάνικη και η Αυστραλέζικη.
Σε όλα τα χρόνια της, η καταπίεση από τους ξένους και τους ντόπιους προύχοντες δεν ήταν ίδια σε όλη την Ελλάδα, ούτε σε όλους τους Έλληνες.
Άλλοι από αυτούς ήταν καταπιεστές και άλλοι όχι. Ποτέ όμως οι ίδιοι. Ποτέ η άρχουσα τάξη δεν κατάφερε να παραμείνει η ίδια και σίγουρα όχι σε όλο τον Ελλαδικό χώρο.
Η Ελλάδα έχει γνωρίσει διαφορετικές κατοχές, από την περίοδο των Περσών μέχρι τώρα.
Αλλά πάντα ήταν διεσπαρμένες και χωρίς μεγάλη επιρροή. Οι Ρωμαίοι έπαρχοι, οι Βυζαντινοί έπαρχοι, οι Τούρκοι πασάδες και μόνο τα τελευταία χρόνια, μετά την ένωση της Ελλάδας υπήρχε μια Ελλάδα, η Ελλάδα του Τρικούπη.
Έτσι ο Ελληνικός πληθυσμός δεν είχε ποτέ την συνοχή που χρειάζεται για να γίνει ένα ενιαίο κράτος, με κοινή συνείδηση, κοινά όνειρα και κοινές προοπτικές.
Ο αρχαίος Έλληνας εφηύρε διαφορετικό τρόπο διακυβέρνησης που από την μια μεριά ενώνει τις διαφορές, αλλά από την άλλη τις οξύνει. Η δημοκρατία σαν ένα πολίτευμα χαλαρό, χωρίς συνοχή και καταπίεση, αφήνει τις μικρές κοινωνίες να κυβερνώνται μόνες τους, χωρίς καθοδήγηση από την κεντρική εξουσία. Έτσι έδωσε την δυνατότητα στους προύχοντες, στους έμπορους, στους πλοιοκτήτες ή σε άλλους μικρούς που αποκτούσαν μια μικρή σχετικά περιουσία, να αποκτούν και την πολιτική εξουσία. Με αυτόν τον τρόπο είχαν στα χέρια τους και το πεπόνι και το μαχαίρι, σχετικά εύκολα γιατί γενικά οι υπόλοιποι δεν είχαν την δύναμη ούτε την γνώση να τους αντιπαρατεθούν. Στις περισσότερες περιοχές η δημοκρατία έτσι έγινε μέσο καταπίεσης και παραπλάνησης του λαού. Αλλά πάντα ήταν διαφορετική. Άλλοτε τα συμφέροντα ήταν κάποιων εμπόρων, άλλοτε των πλοιοκτητών, άλλοτε των αγροτών.
Στα χρόνια που ο Έλληνας ήταν υπόδουλος η καταπίεση από την κεντρική εξουσία έρχονταν αμβλυμένη στην περιοχή του και πέρναγε μόνο μέσα από την τοπική καταπίεση. Η κεντρική εξουσία δεν είχε την δύναμη να μάθει, λόγω της διαμόρφωσης της περιοχής και της δύσκολης επικοινωνίας, τι συνέβαινε στην περιοχή αυτή. Έτσι έδινε λαβή στους τοπικούς άρχοντες για μεγαλύτερη εξουσία και σίγουρα για διαφορετική συμπεριφορά σε σχέση και με τους γείτονές τους.
Αυτή η διαφορετικότητα δεν κατάφερε ποτέ να διαμορφώσει μια κοινή συνείδηση και ανέπτυξε τον ατομικισμό. Ο Έλληνας έμαθε ότι ο εχθρός του είναι η τοπική εξουσία. Ξέχασε την δημοκρατία και ανέπτυξε τον ατομικισμό.
Τα χρόνια του Τρικούπη προσπάθησε η Ελλάδα να γίνει ενιαίο κράτος με κοινούς στόχους, αλλά ακολούθησαν άλλα χρόνια που κατέστρεψαν αυτή την προσπάθεια. Οι συνεχόμενοι πόλεμοι και τελικά ο εμφύλιος έδωσε το τελευταίο ράπισμα σε όσους περίμεναν να δουν μια ενιαία Ελλάδα. Οι περισσότεροι από αυτούς πέθαναν δίνοντας το πολυτιμότερο αγαθό σε έναν αγώνα με τη χειρότερη έκβαση.
Στα χρόνια που ακολούθησαν η ιδιοτέλεια από τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες όξυναν την κατάσταση. Ο χρηματισμός έγινε κανόνας και η δικτατορία φρόντισε καλά τους δικούς της, με αποτέλεσμα να έχουμε μια τάξη πλούσιων και μια τάξη φτωχών. κοινή για πρώτη φορά στην ιστορία.
Η τάξη αυτή απέκτησε την εξουσία το 1981 και είχε σαν όραμα την ανάπτυξη. Αυτή ήρθε για τους λίγους που έγλειψαν την εξουσία όπως ήξεραν οι πατεράδες τους.
Έτσι η κοινή συνείδηση είναι πλέον ουτοπία στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Αν και όλοι την ζητούν, φάνηκε στην διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων, φάνηκε στην εκπλήρωση του στόχου της ευρωζώνης, κανείς όμως δεν την οραματίζεται.
Η κυβέρνηση του Καραμανλή βοήθησε σε αυτό με την έλλειψη στόχου, με την παραπλάνηση του λαού για δήθεν παροχές ενώ έφτιαξε επανειλημμένα σκάνδαλα. Από τη μια μεριά η εκπαίδευση, έστω και ελλιπής, και από την άλλη η παγκοσμιοποίηση έδειξαν στις νεότερες γενιές ότι μόνο μέσα από κοινές τακτικές μπορούμε να πορευτούμε. Από την άλλη τα σκάνδαλα του χρηματιστηρίου, των υποκλοπών, του Βατοπεδίου, έδειξαν ότι οι κατέχοντες γίνονται περισσότερο κατέχοντες. Το τελικό ράπισμα το έδωσε η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση.
Η καταπίεση των νέων όταν δεν βρίσκουν δουλειά και όταν βρουν δεν πληρώνονται αρκετά και σίγουρα δεν είναι σταθερή με προοπτικές ενώ από την άλλη αυτοί και οι οικογένειές τους έχουν επενδύσει αρκετά είναι κάποιοι από τους λόγους της εξέγερσης. Η έλλειψη οικολογικής συνείδησης, η έλλειψη ανάπτυξης και η άμεση σύγκριση σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης είναι άλλοι παράγοντες.
Η ανάγκη για όραμα σε μια κοινωνία είναι πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας. Τώρα ψάχνουμε να βρούμε όραμα, να το δώσουμε στην νέα γενιά, όταν η κρίση λόγω εξωγενών παραγόντων έγινε εμφανής. Όταν εμείς προσπαθούμε με μέσα που βοήθησαν μικρές κοινωνίες να αναπτυχθούν να ζήσουμε σε ένα περιβάλλον παγκόσμιο. Όταν βάζουμε το μικρόκοσμό μας πάνω από το κοινό καλό. Όταν δεν ξέρουμε να συνεργαζόμαστε και κανείς δεν μας μαθαίνει.
Τι περιμένουμε;
Στις δημοκρατίες ψηφίζουμε τις αλλαγές κάθε τέσσερα χρόνια. Θα περιμένουμε;
Ο κόσμος τρέχει πλέον με άλλους ρυθμούς. Μήπως είναι καιρός να αλλάζουμε κάθε χρόνο κυβέρνηση;
Σάββατο, Μαρτίου 15, 2008
Διακυβέρνηση
Διαφάνεια
Σε κάθε βήμα. Υποχρεωτικό πόθεν έσχες τουλάχιστον σε κάθε δημόσιο υπάλληλο ή ιδιώτη και εταιρία που έχει σχέσεις με το δημόσιο. Επαναφορά του εξοστρακισμού στην πολιτική ζωή.
Δικαιώματα - υποχρεώσεις πολιτών
Κάθε πολίτης όταν ενηλικιωθεί θα έχει κωδικό και δικαίωμα εισόδου στην κεντρική βάση πληροφοριών της χώρας μας. Όποιος πιαστεί να καταχράται του δικαιώματος αυτού, καθαιρείται από πολίτης, δημεύεται η περιουσία του και απελαύνεται.
Υποχρεωτική εξαμηνιαία πολιτική θητεία σε κάθε πολίτη, με σύγχρονη κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας. Η θητεία αυτή θα γίνεται σε άλλη πόλη από την πόλη διαμονής του και σε απόσταση 150Km τουλάχιστον. Η διαμονή θα παρέχεται από το κράτος. (Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν τους συμπολίτες τους).
Κρατικοί λειτουργοί
Συμμετοχική με αιρετούς βουλευτές αλλά όχι επαγγελματίες. Υποχρεωτικές εξετάσεις σε κάθε βουλευτή. Ετήσιο πόθεν έσχες για όλους τους δημόσιους υπαλλήλους και άλλους κρατικούς λειτουργούς. Οι κρατικοί λειτουργοί (γραμματείς υπουργείων κλπ) να αμείβονται με τον κατώτατο μισθό και δεν καθιερώνουν προνομιακά δικαιώματα (σύνταξης, ασυλίας κλπ).
Υπηρεσίες διακυβέρνησης
Απαγορεύονται προμήθειες σε εξοπλισμούς και καθιερώνεται σύστημα διαγωνισμών και προμηθειών ανεξάρτητο από την πολιτική εξουσία. Καθιερώνεται ειδική αρχή ελέγχου προμηθειών από αιρετά μέλη. Καθιερώνεται διαφάνεια μέσω του διαδικτύου σε κάθε πολίτη (με τον κωδικό του). Προϋποθέτει δωρεάν πρόσβαση στο Διαδίκτυο από κάθε πολίτη.
Οικονομική βουλή αποτελούμενη από εκλεγμένους λειτουργούς με σπουδές σε οικονομικές επιστήμες κατά 70%. Υποχρέωσή της εξαμηνιαίες εκθέσεις ελέγχου πόθεν έσχες, προμηθειών κλπ και η τήρηση προϋπολογισμού. (Άλλοι βάζουν νόμους άλλοι ελέγχουν). Οι λειτουργοί θα αλλάζουν εκ περιτροπής εξαμηνιαία, με άλλους που θα τους ελέγχουν.
Συναίσθημα στην πολιτική, για αξιοπρεπείς πολιτισμένους πολίτες
Πέμπτη, Μαρτίου 13, 2008
Υγεία
Πολίτες
Υποχρέωση της πολιτείας να έχει υγιείς πολίτες, δωρεάν.
Ανάπτυξη υπηρεσίας άμεσης βοήθειας στο σπίτι και πρόνοιας πολιτών με ανάγκες (3η ηλικία και άλλα πρόσωπα που χρειάζονται βοήθεια) μέσω τηλεφωνικής υπηρεσίας και 166.
Επισκέψεις σε ασθενείς μετά την νοσηλεία για να ρωτηθούν αν έδωσαν φακελάκι. Οι γιατροί που αποδεδειγμένα πήραν φακελάκι το επιστρέφουν στο διπλάσιο στο κράτος. Υποχρεωτικό ερωτηματολόγιο για τους ασθενείς και καθιέρωση κάρτας υγείας όπου θα έχει πρόσβαση μόνο ο ασθενής και οι γιατροί του.
Ιατρικό προσωπικό
Οι δημόσιοι γιατροί υποχρεούνται σε πόθεν έσχες. Υποχρεωτική άμισθη απασχόληση 20 ωρών ανά έτος σε γιατρούς του ιδιωτικού τομέα, σε ανοικτά σεμινάρια ή σε έρευνα. Καταγραφή όλων των ιατρών ανά ιατρική ειδικότητα και σύστημα bonus-malus.
Κτιριακή υποδομή
Ιδρύονται μικρά νοσοκομεία με αναλυτική λογιστική κόστους και προϋπολογισμούς. Βελτιώνεται το σύστημα μεταφοράς ασθενών και δίνεται έμφαση στην τηλειατρική.
Άλλη υποδομή
Δημιουργείται αναλυτικός τιμοκατάλογος ειδών (φαρμάκων, μηχανημάτων κλπ) στον οποίο θα έχει πρόσβαση ο καθένας. Ακόμα δημιουργείται ενιαίο αρχείο τιμοκαταλόγου υπηρεσιών υγείας.
Υπηρεσίες υγείας
Δημιουργία υπηρεσίας καθιέρωσης προτύπων και ελέγχων τροφίμων και υπηρεσιών πριν κυκλοφορήσουν στην αγορά. Αυστηροί έλεγχοι καταλληλότητας τροφίμων και υπηρεσιών και αφαίρεση άδειας εφόσον υπάρξει δόλος ή υποτροπή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
. από Φίλιππος - http://filippos.blogspot.com — 24 Δεκεμβρίου 2009 @ 20:50 Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφού γίνει ο σχετικός έλεγχος (moderation) από τους υπεύθυνους της δικτυακής διαβούλευσης, περισσότερα..
Η φορολογική δικαιοσύνη προϋποθέτει την δικαιοσύνη.
Δεν θα έχουμε σωστούς πολίτες αν δεν έχουμε δικαιοσύνη.
Αν δεν χρειάζεται γρηγορόσημο και κάτω απ’ το τραπέζι συναλλαγές για να βρούμε το δίκιο μας.
Ούτε φοροεισπρακτικά μέτρα.
Ιδέες υπάρχουν, αλλά αν δεν πειστεί ο πολίτης πως το σύστημα είναι δίκαιο και το κάθε ευρώ του πηγαίνει σε κάποιο έργο και όχι στην τσέπη κάποιου που πλουτίζει δεν θα έχει νόημα η αλλαγή του συστήματος.
Όλα τα συστήματα για να είναι δίκαια πρέπει να έχουν δυο παραμέτρους, πρώτα την επιβράβευση και μετά την τιμωρία.
Πρέπει όμως να αποκτήσουμε ένα δίκαιο, σταθερό και όσο το δυνατόν μικρότερο και ευκολότερο φορολογικό σύστημα. Πρέπει να βοηθηθεί ο πολίτης να το μάθει ώστε να μην το παραβαίνει από λάθος.
Για αυτό προτείνω :
α) Να παρακολουθούνται τα κονδύλια, όχι μόνο από ορκωτούς λογιστές αλλά και από τον οποιονδήποτε.
β) Κάθε ένας που θα βρίσκει μια ατασθαλία θα παίρνει μπόνους.
γ) Κάθε επιχείρηση πρέπει να ελέγχεται κάθε χρόνο.
Απλά κάθε τρίμηνο θα στέλνει ένα ισοζύγιο 3βάθμιων λογαριασμών όπως και απογραφή εμπορευμάτων ηλεκτρονικά και το σύστημα θα ελέγχει αυτόματα για παραβάσεις.
Έτσι θα αποφεύγονται λάθη και θα υπάρχει έλεγχος για το ΦΠΑ. Τα δεδομένα αυτά θα συγκρίνονται με δεδομένα άλλων εταιριών αλλά και με τα προηγούμενα.
δ) Θα πρέπει να καταργηθούν τα βιβλία εσόδων-εξόδων και αγορών.
ε) Οι εταιρίες με τζίρους μεγαλύτερους από 500000 ευρώ και οι οργανισμοί ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ θα υποχρεούνται σε αναλυτική λογιστική, τουλάχιστον με κέντρα κόστους. Το ισοζύγιο θα περιέχει και αυτούς.
στ) Όλα στοιχεία των φορολογουμένων θα βρίσκονται στην διάθεση καθενός.
ζ) Κάθε εταιρία θα έχει υποχρέωση να αναρτά τα αποτελέσματά της στον δικτυακό της χώρο.
η) Κάθε φορολογούμενος που βρίσκεται μετά από έλεγχο χωρίς παράβαση θα δικαιούται έκπτωση φόρου, ενώ αν βρεθεί με παράβαση θα υποχρεούται σε αύξηση φόρου. Εφόσον κάνει πέντε παραβάσεις θα θεωρείται αναξιόπιστος και θα ελέγχεται συνεχώς.